Με τα καλύτερα λόγια για τον Ολυμπιακό μίλησε ο τερματοφύλακας της Σαχτάρ Ντόνετσκ, Ανατόλι Τρούμπιν, ο οποίος στάθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν η χώρα του και τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Ο γκολκίπερ της ουκρανικής ομάδας, που αγωνίστηκε στο φιλικό στο Καραϊσκάκη, υποκλίθηκε στους πρωταθλητές Ελλάδας, τονίζοντας ότι τρέφει μεγάλο σεβασμό για τον Ολυμπιακό, ενώ ξεκαθάρισε πως σπάει η καρδιά του για τα παιδιά και όσα ζουν στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στη Nova και το «Monday FC»:
«Είμαι πραγματικά χαρούμενος γιατί ήταν το πρώτο μου παιχνίδι μετά τον εφιάλτη των σαράντα ημερών. Οπότε ήμουν πραγματικά χαρούμενος, γιατί μπορώ να κάνω πάλι αυτό που αγαπώ και ξέρω καλά να κάνω όσο τίποτα στη ζωή μου, οπότε είμαι πραγματικά χαρούμενος. Είναι μια δύσκολη περίοδος για όλους στην Ουκρανία, καθώς είχαμε μια φυσιολογική ζωή. Κάναμε σχέδια, είχαμε άλλα στο μυαλό και μέσα σε μία νύχτα όλα άλλαξαν» ανέφερε αρχικά ο 20χρονος γκολκίπερ.
«Οπότε το να σκεφτόμαστε το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο, αλλά προσπαθώ να είμαι σε φόρμα, καθώς καταλαβαίνω ότι όλα μπορεί να αλλάξουν και πρέπει να είμαι σε καλή κατάσταση. Πρέπει να προπονούμαι και να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία δεν μπορούσα να το φανταστώ».
«Στο Ντόνετσκ δεν είναι τόσο καλή η κατάσταση. Η γιαγιά μου και η θεία μου πολλές μέρες δεν είχαν νερό και ρεύμα, ενώ πολλά μαγαζιά έκλεισαν. Κάποιες φορές είναι δύσκολο να τηλεφωνήσουμε ή να πάρουμε μηνύματα από αυτές. Νομίζω ότι η πιο δύσκολη κατάσταση σήμερα είναι στο Ντόνετσκ, στο Λουγκάνσκ και στο Χάρκοβο» πρόσθεσε.
Στη συνέχεια, ο Ανατόλι Τρούμπιν υπογράμμισε: «Όλοι στον κόσμο πρέπει να θυμούνται αυτές τις πόλεις και να καταλαβαίνουν τι έχει γίνει. Αυτές οι πόλεις έχουν μεγάλες καταστροφές, πολύς κόσμος έχει πεθάνει και αυτό είναι απαίσιο. Εύχομαι αυτός ο εφιάλτης, αυτός ο πόλεμος, να τελειώσει το συντομότερο και με δική μας νίκη φυσικά.
Τρέφω τεράστιο σεβασμό για τον Ολυμπιακό, αλλά έπειτα από αυτόν το σεβασμό η καρδιά μου έσπασε, διότι για μένα τα παιδιά πρέπει να παίζουν στην παιδική χαρά με την οικογένειά τους, αλλά δεν ακούς αυτό. Ακούς όπλα, εκρήξεις, οπότε όσο το σκέφτομαι μου έρχεται να κλάψω, επειδή πολλά παιδιά είναι νεκρά».
