Η παρέλαση τελείωσε άδοξα: κανείς δεν χειροκρότησε τους παρελαύνοντες, οι μουσικές μπάντες λάκισαν φοβισμένες, οι επίσημοι δεν ήξεραν πού να κρυφτούν, οι στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν κατά του πλήθους για να σωθούν – όλο το ρωσικό επιθετικό σχέδιο κατά της Ουκρανίας τινάχθηκε στον αέρα, η «ειδική αποστολή» αποδείχθηκε άκρως επικίνδυνη αποστολή.

Η Ουκρανία απέδειξε ότι δεν είναι Τσεχοσλοβακία του 1968, ούτε Γεωργία του 2008. Ο Ζελένσκι δεν το έσκασε, πρωθυπουργός «Τσολάκογλου» δεν βρέθηκε· συνεργάσιμους δημάρχους μικρών πόλεων – μεγάλη δεν έχουν καταλάβει ακόμη καμία – μπορεί να έβρισκαν οι Ρώσοι, αλλά η βαρβαρότητα των στρατευμάτων κατοχής δεν το επέτρεψε. Και έφυγαν ηττημένα αφήνοντας πίσω τους ομαδικούς τάφους και διαμελισμένα σώματα.

Και έτσι βρισκόμαστε πλέον στην αρχή πολέμου διαρκείας, ημερολόγιό μου.

l Βιαστήκαμε, 30 χρόνια πριν, να ανασάνουμε ανακουφισμένοι πως για πρώτη φορά στην αιματοβαμμένη ιστορία της ανθρωπότητας διαλυόταν αυτοκρατορία, η Σοβιετική Ενωση, χωρίς πολέμους· να χαιρόμαστε ότι επίσης για πρώτη φορά ιδρυόταν αυτοκρατορία ειρηνικά, χωρίς κατακτήσεις λαών και εδαφών, που θα διέθετε «ήπια ισχύ» – όμως η σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατέληξε ανίσχυρο μπρελόκ κλειδιών, φυλαχτό που δεν γλίτωσε την άτυχη γυναίκα που δολοφόνησαν ρώσοι στρατιώτες.

Πολιτικός με στόχο μεγάλο

Και έτσι η Γερμανία αποφάσισε να επανεξοπλιστεί και η Ενωση να επιταχυνθούν οι διαδικασίες δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού που θα εγγυάται την ασφάλειά μας, αλλά αυτό προϋποθέτει αλλαγές στην πολιτική δομή της, οι στρατοί δεν είναι παίξε-γέλασε να αφήνονται στην διοίκηση 27 πρωθυπουργών που όταν συνεδριάζουν καθένας σκέφτεται τις εκλογές στη χώρα του – πώς θα τις κερδίσει δηλαδή.

Γιατί στην ΕΕ έχουμε, ευτυχώς, δημοκρατίες και οι εκλογές είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για τους πολιτικούς μας. Κάτι που ισχύει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο αλλά δεν ισχύει για τη Ρωσική Ομοσπονδία και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Οι διαφορές μέσα στην Ενωση είναι ήδη ορατές: οι δύο πλέον ακραίες συμπεριφορές, της Πολωνίας που περίπου θα ήθελε να κηρυχθεί πόλεμος κατά της Ρωσίας από την Ενωση και της Ουγγαρίας που αποφάσισε να πληρώσει με ρούβλια τον Πούτιν – διακεκριμένο φίλο του Βίκτορ Ορμπαν -, δεν διευκολύνουν προφανώς την ενότητα της Ενωσης. Ούτε οι ευθείες καταγγελίες της Πολωνίας κατά Γερμανίας και Γαλλίας ότι υποτίμησαν (και υποτιμούν) τη ρωσική επικινδυνότητα – στις οποίες ο Εμανουέλ Μακρόν απάντησε κατηγορώντας τον πρωθυπουργό Μαζοβιέκι ότι απλώς ως ακροδεξιός επεμβαίνει στον γαλλικό προεκλογικό αγώνα στηρίζοντας την ομοϊδεάτισσά του Μαρίν Λεπέν.

l Διότι ψηφίζουν αυτή την Κυριακή στη Γαλλία, πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών, δεύτερος και κρίσιμος την Κυριακή του ορθόδοξου χριστιανικού Πάσχα. Ολα δείχνουν πως στον δεύτερο γύρο θα είναι ξανά αντίπαλοι Μακρόν – Λεπέν. Δυσάρεστες εκπλήξεις, ευτυχώς, δεν αναμένονται.

l Σκέφτονται οι πρωθυπουργοί πώς θα κερδίσουν τις εκλογές, έγραψα παραπάνω, αλλά τι νόημα έχει να κερδίζεις εκλογές αν δεν είσαι αφέντης στον τόπο σου; Αυτό είναι το μεγαλύτερο και κρίσιμο εμπόδιο, ημερολόγιό μου: κανένας πολιτικός δεν θέλει να συρρικνώνεται η εξουσία του – το είπε ξεκάθαρα ο Μπόρις Τζόνσον, δεν ήθελε να μοιράζεται την εξουσία του με τις Βρυξέλλες.

Κοινό νόμισμα έγινε με τα χίλια στανιά, κοινός στρατός δεν γίνεται χωρίς πολιτικές παραχωρήσεις στα όργανα της Ενωσης. Οι δικοί μας εδώ πανηγυρίζουν για την έκδοση ευρωομολόγων που έφερε η πανδημία, αλλά θα μεμψιμοιρούν και θα στυλώσουν τα πόδια μόλις τους πουν ότι αυτό σημαίνει και κοινές δημοσιονομικές πολιτικές, ότι δηλαδή το χρήμα των ευρωομολόγων δεν θα μπορούν οι πολιτικοί μας να το οικειοποιούνται χωρίς να κάνουν ιδιοκτησία τους και τις κοινές πολιτικές – αυτό δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ την τετραετία 2015-19;

l Μίλησε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Βουλή, ήταν συναισθηματικός και αποφασιστικός – «Φιλική Εταιρεία», «Ελευθερία ή Θάνατος», να μη γίνει η Μαριούπολη «Θερμοπύλες» και οι αναφορές στους ομογενείς της Αζοφικής και της Οδησσού έδωσαν το αναγκαίο ελληνικό χρώμα στην ομιλία του.

Καμιά σχέση με τον αστείο ηθοποιό που βλέπαμε γεμάτοι περιέργεια σε παλιές εκπομπές της ουκρανικής τηλεόρασης οι οποίες απέκτησαν παγκόσμια δημοτικότητα τις πρώτες ημέρες του πολέμου. Πολιτικός επίμονος με στόχο μεγάλο: να διαψεύσει την ισχύ της μεγαλύτερης χώρας του κόσμου, της κραταιάς Ρωσίας.

l Ευτυχώς, Αλέξης Τσίπρας και οι μισοί βουλευτές του Αλέξη Τσίπρα παρόντες στη Βουλή, χάρηκα. Αλλά θαυμάζω απεριόριστα αυτούς που δεν μετείχαν, ημερολόγιό μου. Ο Πούτιν εξευτέλισε την κυβέρνησή τους το 2015 τηλεφωνώντας στον Ολάντ «έχω κάτι ηλίθιους Ελληνες εδώ που θέλουν να τους τυπώσω νόμισμα», αλλά αυτοί δεν τον συνερίζονται, είναι ιδεολόγοι μαζοχιστές: τρίβονται στην μπότα του παρακαλώντας «ρίξε κι άλλες, αφέντη· τα παλικάρια δεν πονάμε ούτε με κνούτο».

Boucha, Poutine, Putain

l Πώς πρέπει άραγε να προφέρεται το όνομα της τραγικής Boucha όπου τόσους ανθρώπους κατακρεούργησαν οι εισβολείς; Υπάρχουν παραδείγματα: μόλις έγινε γνωστός ο Putin στη Γαλλία, το όνομά του μεταγράφηκε κατευθείαν Poutine, Πουτίν, γιατί αλλιώς θα προφερόταν ακριβώς όπως το putain που είναι κακή λέξη – ενώ δεν είναι κακό πράγμα η γαλατική αβρότης.

l Να το πω και αυτό και να κλείσω: διαβάζω παραλληλισμούς της ρωσικής εισβολής με την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο – η πικρή αλήθεια είναι πως με το πραξικόπημα του Ιωαννίδη που προηγήθηκε πρέπει να παραλληλιστεί: η Ελλάδα με τη στρατιωτική δύναμη που είχε εκεί, την ΕΛΔΥΚ, προσπάθησε να ανατρέψει τον Μακάριο για να προσαρτήσει την Κύπρο στην Ελλάδα. Αυτή είναι η αλήθεια.

Το πλήρωσε ακριβά η Ελλάδα και ακόμη ακριβότερα η Κύπρος – θα είναι ιστορική αδικία λοιπόν να μην πληρώσει και η Ρωσία την εισβολή για να ανατρέψει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Μόνο που δεν έχω ακούσει να προσαγορεύουν «δίκαιη» την ιστορία, ημερολόγιό μου.

Και ο πόλεμος συνεχίζεται· αυτή είναι η μεγαλύτερη αδικία.

Γραμματοκιβώτιο

Προκαλούν βάναυσα και τη στοιχειώδη παγκόσμια νοημοσύνη όταν αποποιούνται συλλήβδην την ευθύνη για όλες τις σφαγές αντί να δηλώσουν – έστω για μία μόνο – ότι θα διερευνήσουν το συμβάν μήπως υπήρξε όντως κάποια αστοχία…

ΣΤΑΥΡΟΣ, ΕΝΕΟΣ

Κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που λέει «όχι» στα πάντα και εναντιώνεται στα πάντα είναι εντιμότερο να αποκαλείται «Απαξιωματική Αντιπολίτευση». Κόμμα, όπως το ΜέΡΑ25, του οποίου ο αρχηγός θέλει να απευθύνει ερωτήσεις στη βιντεοσκοπημένη ομιλία του προέδρου της Ουκρανίας στο Κοινοβούλιο επαξίως πρέπει να ονομάζεται «Ιδρυματική Αντιπολίτευση».

ΜΑΡ-ΜΑΚ, ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ

Xρόνια σου πολλά, Διόδωρε, που μαρτύρησες εις κάμινον πυρός μαζί με τους Ουικτερίνο, Ουίκτορα, Νικηφόρο, Κλαύδιο, Σαραπίνο και Παπία κατά τους διωγμούς του Δεκίου (249-251) και η μνήμη σου εορτάζεται στις 5 Απριλίου!

ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΒΟΛΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑ

Θα ψάξουν, λέει, οι αρμόδιοι φορείς για το αν πράγματι ο Πούτιν έχει κάνει εγκλήματα πολέμου. Δηλαδή το ότι μπήκε καβάλα σε τανκς στο σπίτι του γείτονα θεωρείται τηλεπαιχνίδι;

ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΤΗΛΕ-ΚΡΙΤΗΣ ΓΕΝΙΚΩΣ

Στο θέατρο του παραλόγου της καθημερινότητάς μας πρωταγωνιστούν μια Μήδεια χωρίς το θάρρος των πράξεών της· ένας Λεωνίδας χωρίς τους 300 και ένας ξένος ηθοποιός από τον οποίο αναμένουμε να σκηνοθετήσει την κυπριακή τραγωδία.

ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ

Αμήχανος με τα τεκταινόμενα γύρω μας αναλογίζομαι την ιστορία του Κεμάλ, απογόνου του Σεβάχ του Θαλασσινού, που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο…

ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΚ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ

Ο εθνικός μας Μάνος Χατζιδάκις φοβόταν μη και συνηθίσουμε το «κτήνος του Αυριανισμού»… Συνηθίσαμε όμως πολύ περισσότερα: πανδημία, πόλεμο, μεταπανδημικό οικονομικό τσουνάμι, σκαλώνοντας στην πιθανολογούμενη «Μήδεια της Πάτρας», που και αυτή θα ξεχαστεί, όπως η πολύ όμοια «Μήδεια της Θεσσαλονίκης» του 1985.

ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ

Πες στα ξανθά παλικάρια με τα πυρηνικά εκεί πάνω ότι: «Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. /  Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται, και με το αίμα».

Γ. IDI T – ΗΣ, ΑΙΓΙΝΑ

Τώρα που ήρθη η «αποκλειστικότητα» των Αμερικανών ως «φονιάδων των λαών», οι γνωστοί κεκράκτες τι θα αναφωνούν; «Ρώσοι φονιάδες των κακών»;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ

Παλιά του τέχνη κόσκινο. Καβάλησε το κύμα της δυσαρέσκειας για την ακρίβεια, υποσχόμενος, τούτη τη φορά, ότι θα αφανίσει τον πληθωρισμό. Οπως έσβησε το χρέος.

Γ. Κ., ΚΥΜΗ

40.500 άτομα ψήφισαν για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Οσο μια καλή συνεστίαση του ΠαΣοΚ σε επαρχιακή πόλη…

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ