Είχε απομακρυνθεί από την πολιτική και γενικότερα δημόσια ζωή μετά το σκάνδαλο Sofitel της Νέας Υόρκης το 2011. Τώρα ζει στο Μαρόκο όπου ασχολείται πολύ με την ανθρωπιστική δράση και συνεχίζει να παρέχει τις πολύτιμες συμβουλές του σε ιδιωτικές εταιρείες με απόλυτη διακριτικότητα.

Αντιμέτωπος, όμως, με τις σκληρές αλλαγές αυτού του κόσμου, ο Ντομινίκ Στρος-Καν συμφώνησε τελικά να μοιραστεί τη γνώμη και τις αναλύσεις του κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης που διοργάνωσαν το πολύ επιδραστικό περιοδικό «Politique Internationale» και ο διευθυντής του Patrick Wasjman στο Παρίσι. Μπροστά σε περίπου 150 διευθύνοντες συμβούλους γαλλικών εταιρειών, στο σαλόνι ενός αριστοκρατικού ξενοδοχείου της γαλλικής πρωτεύουσας, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ μίλησε χωρίς φίλτρο και απάντησε, μάλιστα, αποκλειστικά σε μερικές ερωτήσεις των «ΝΕΩΝ».

Γιατί η Ελλάδα «σημαίνει πολλά» για εκείνον. «Είμαι και θα είμαι πάντα φίλος της Ελλάδας» λέει και χαμογελάει. Δεν μιλάει πολύ αλλά αφήνει να εννοηθεί πολλά και βάζει τον απέναντί του σε σκέψεις. Οταν λέει ότι είναι φίλος της χώρας μας, επισημαίνει αμέσως ότι «η Ελλάδα είναι μέρος της Ευρώπης, οπότε θέλει προσοχή». Προσοχή διότι πιστεύει ότι υπάρχει μια απότομη και ξεκάθαρη δυτική παρακμή. «Μια ήπειρος που δεν είναι σε θέση να δεχθεί στερήσεις και βάσανα βρίσκεται σε παρακμή».

Η σκέψη του πάει στη σημερινή κατάσταση, διότι εκτιμά ότι οι Ευρωπαίοι είμαστε υπέρ της Ουκρανίας, αλλά όταν ζητούμε πραγματικό εμπάργκο και αποτελεσματικές κυρώσεις, με το ανάλογο κόστος, όπως υψηλότερες τιμές ενέργειας, κανείς δεν τα θέλει. Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο, λίγο σαν την ιστορία της Ελλάδας: Η Ευρώπη είναι μια ήπειρος που έζησε πολλά ευτυχισμένα χρόνια και τώρα φτάνει το τέλος αυτής της περιόδου.

Κλιματική μετανάστευση

Στη νέα σελίδα της ηπείρου θα υπάρχει, σύμφωνα με τον πρώην πολιτικό, και ένα τεράστιο φαινόμενο κλιματικής μετανάστευσης. Ειδικά από χώρες της Αφρικής με «χιλιάδες ανθρώπους που θα ψάχνουν να σωθούν και όλοι θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη». Επομένως, αν οι Δυτικοί, οι Ευρωπαίοι, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν δισεκατομμύρια για την ανάπτυξη αυτών των χωρών και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, για να μείνουν εκεί οι κάτοικοί τους, θα πρέπει να υποστούμε μια τεράστια μεταναστευτική κρίση. Η ουσία της παρέμβασής του είναι περισσότερο να ξυπνήσει την ΕΕ και να καταλάβει ότι θα γίνουμε απολύτως εξαρτώμενοι είτε των Αμερικανών είτε των Κινέζων αν συνεχίσουμε έτσι. «Την ώρα που η μόνη λύση είναι μεγαλύτερη κυριαρχία».

Αυτή η αλλαγή σελίδας της ΕΕ ισχύει για όλον τον κόσμο. «Η ευτυχισμένη παγκοσμιοποίηση τελείωσε» λέει, εννοώντας ότι υπάρχει μια νέα παγκόσμια ισορροπία που γίνεται σαφής εξαιτίας της πανδημίας. Εγραψε πολλά για αυτό κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τα πράγματα ωστόσο τονίζονται ακόμη περισσότερο με τον πόλεμο.

Μας συμβουλεύει να παρατηρούμε το πώς τοποθετούνται οι μεγάλες δυνάμεις, για να βλέπουμε πιο καθαρά το πώς σχηματίζονται οι νέες ισορροπίες. Εκτός από την Κίνα ή την Ινδία, οι μισές αφρικανικές χώρες δεν έχουν καταδικάσει την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αλλες την έχουν καταδικάσει, αλλά όχι αυθόρμητα ή με ιδιαίτερη προθυμία. «Να ξέρετε ότι τη Δύση την αγαπούν πολύ λιγότερο από όσο νομίζετε».

Το επιχείρημά του έχει να κάνει με την οικονομική κυριαρχία των χωρών. Πολλοί Ρώσοι έχουν πάει στο Ντουμπάι. Τα Εμιράτα τοποθετούνται έτσι ώστε να γίνουν πολύ πιο σημαντικά οικονομικά κέντρα από πριν. Από την άλλη, οι Κινέζοι έχουν ξεκάθαρο σχέδιο να τοποθετηθούν προς τον Νότο και την Αφρική και σήμερα ανέχονται τους Ρώσους, αλλά μπορεί να κυριαρχήσουν και σε αυτούς μια μέρα. «Η κινεζική οικονομία είναι ίσως η πρώτη στον κόσμο».

Σε κάθε του λέξη ο DSK, όπως τον αποκαλούν οι Γάλλοι, κατέχεται από την πολιτική. Από τις μεγάλες αναμνήσεις της πολιτικής καριέρας του, χαραγμένες στη μνήμη μου, κρατάει την παρέμβασή του το 2008 ενώπιον του ΔΝΤ. «Για να προειδοποιήσω για την κρίση που ερχόταν μετά την κρίση των subprime και έτσι υπήρξε αντίδραση και μπορέσαμε να αποφύγουμε τα χειρότερα». Μια εποχή που φαίνεται πολύ μακρινή…