Ηταν το 1939, στις παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ, διάσημος για τα αιχμηρά του σχόλια, είχε δηλώσει ότι «η Ρωσία είναι ένας γρίφος, τυλιγμένος σε ένα μυστήριο, μέσα σε ένα αίνιγμα». Αναφερόταν στο περιώνυμο σύμφωνο μη επιθέσεως Μολότοφ – Ρίμπεντροπ μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ενωσης, που είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Προφανές είναι ότι ο βρετανός ηγέτης είχε κατά νουν τις περίφημες «μπάμπουσκες», τις ρωσικές ξύλινες κούκλες, που είναι κρυμμένες η μία μέσα στην άλλη. Σήμερα όμως η λέξη «γρίφος» θα μπορούσε να ταιριάξει απόλυτα στη στάση που τηρεί η Κίνα απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία, μετά την επίσης περιώνυμη συμφωνία που υπέγραψαν στο Πεκίνο, την παραμονή της έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, ο Πούτιν με τον Σι.
Είναι τότε που οι δύο ηγέτες είχαν δηλώσει ότι «η φιλία μεταξύ των χωρών τους δεν έχει όρια», με αποτέλεσμα σήμερα όλοι να διερωτώνται μέχρι πού μπορούν να φθάσουν τα όρια αυτά. Και δεν είναι τυχαίο ότι το ΝΑΤΟ κάλεσε την περασμένη εβδομάδα την Κίνα να απέχει από τη στήριξη της πολεμικής προσπάθειας της Ρωσίας και από την παράκαμψη των κυρώσεων. Μόνον που ήδη η Κίνα είχε απορρίψει τους ισχυρισμούς για στρατιωτική βοήθεια προς τη Ρωσία ως «ψευδείς πληροφορίες», ενώ και η Μόσχα είχε αρνηθεί ότι ζήτησε από την Κίνα στρατιωτική βοήθεια. Αντίθετα είναι γεγονός ότι το Πεκίνο καταδίκασε την πολιτική των κυρώσεων και την επεκτατική πολιτική του ΝΑΤΟ. Χωρίς όμως να θέσει βέτο στην καταδίκη της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά απλώς να δηλώνει αποχή από την ψηφοφορία. Σαφές είναι λοιπόν ότι η Κίνα τηρεί μια επαμφοτερίζουσα στάση, καθώς ένα οικονομικό κτύπημα από τις ΗΠΑ ή την ΕΕ θα απειλούσε τον στόχο της να καταστεί κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη.
Και τούτο διότι, σε αντίθεση με τη Ρωσία, αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη των εξαγωγών της στην Ευρώπη και στην εισαγωγή υψηλής τεχνολογίας από τις ΗΠΑ, προσπαθώντας να προωθήσει τη μεταφορά του κέντρου βάρους της διεθνούς οικονομίας, σε έναν «κόσμο που αλλάζει», από την «παρακμάζουσα», όπως τη θεωρεί, Δύση προς την «ανερχόμενη» περιοχή του Ινδοειρηνικού Ωκεανού. Ενώ θα παρουσιάσει τις θέσεις της στη Σύνοδο Κορυφής Κίνας – ΕΕ, που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες την 1η Απριλίου, υπό τη βαριά σκιά όμως του πολέμου που ενισχύει τις δυτικές υποψίες για μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν, ανάλογη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Οταν αντιθέτως το Πεκίνο ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει καμία αναλογία, καθώς «η Ουκρανία είναι κυρίαρχο κράτος, ενώ η Ταϊβάν αποτελεί μια κινεζική εσωτερική υπόθεση». Με αποτέλεσμα όλα αυτά να αποδεικνύουν ότι δεν θα λυθεί εύκολα ο γρίφος της Κίνας.
