Κάποτε η Μεγάλη Βρετανία ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας του κόσμου. Ως λίκνο της βιομηχανικής επανάστασης υπήρξε για ολόκληρο τον 19ο αιώνα κήρυκας του ελεύθερου εμπορίου αποκτώντας διά της ισχύος της οικονομίας και των όπλων μια παγκόσμια αποικιακή αυτοκρατορία.
Μετά την αποαποικιοποίηση μετατράπηκε σε εξαγωγέα πολιτισμικής πρωτοπορίας: το Swinging London, οι mods, το μίνι της Μέρι Κουάντ, οι Beatles, οι Rolling Stones, οι Who, ο Ντέιβιντ Μπόουι ήταν ορόσημα της δυτικής κουλτούρας των 60s. Ως και τη δεκαετία του ’90 το Ηνωμένο Βασίλειο μπορούσε να καυχιέται για την επίδραση του «Trainspotting», του Χάρι Πότερ και της Britpop.
Η αισιοδοξία όμως τελείωσε με το Brexit και η εσωστρέφεια που προκάλεσε η διετής εκκρεμότητά του έστρεψε τη βρετανική διανόηση στην επανεξέταση της προηγούμενης τριακονταετίας. Για πολλούς η αναψηλάφιση αποκαλύπτει οδυνηρές αλήθειες.
Η Μεγάλη Βρετανία, γράφει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ολιβερ Μπάλοου στο βιβλίο του «Butler to the World» που κυκλοφόρησε στις 10 Μαρτίου, είναι εδώ και κάποιες δεκαετίες εισαγωγέας: αμφιλεγόμενων επενδύσεων, ρωσικών κεφαλαίων, μαύρου χρήματος. Δεν πρόκειται για τυχαία συσσώρευση πλούτου. Η χώρα τον δέχεται πρόθυμα, θεσμικά και ασμένως.
Στο BHMAgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» ο Μάρκος Καρασαρίνης γράφει για τις διαδρομές των ύποπτων συναλλαγών και τις διαβλητές ροές που ευημερούν στο Ηνωμένο Βασίλειο των αρχών του 21ου αιώνα.
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»
