«Καθώς η ανθρώπινη τραγωδία στην Ουκρανία ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας, οι αυξανόμενες τιμές των εμπορευμάτων ωθούν τον πληθωρισμό σε πολλές χώρες στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 40 ετών, ζητώντας μια σταδιακή αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική».
Αυτό αναφέρει το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Ιζαμπέλ Σνάμπελ, σε πάνελ με θέμα «Νομισματική Πολιτική και Κλιματική Αλλαγή» στο Συνέδριο The ECB and its Watchers XXII
Η κ. Σνάμπελ αναφέρει ότι σήμερα, η εξάρτησή μας από τις ορυκτές πηγές ενέργειας δεν θεωρείται μόνο κίνδυνος για τον πλανήτη μας, αλλά θεωρείται επίσης όλο και περισσότερο ως απειλή για την εθνική ασφάλεια και τις αξίες μας της ελευθερίας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Η επιτάχυνση της μετάβασης προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι το καθήκον της ώρας λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις απειλές. Κάθε εγκατεστημένο ηλιακό πάνελ, κάθε υδροηλεκτρικός σταθμός που κατασκευάζεται και κάθε ανεμογεννήτρια που προστίθεται στο δίκτυο μας φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στην ενεργειακή ανεξαρτησία και μια πιο πράσινη οικονομία.
Σύμφωνα με τη ίδια, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι «ενέργειες ελευθερίας», όπως το είπε πρόσφατα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ. Οι νέες τεχνολογίες και οι εγκαταστάσεις για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν επένδυση στο μέλλον μας.
Ήδη σήμερα, το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές είναι σημαντικά χαμηλότερο από αυτό των συμβατικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.
Το πράσινο τίμημα
Ωστόσο, η μετάβαση σε αυτή τη νέα σταθερή κατάσταση δεν θα γίνει δωρεάν, τονίζει και προσθέτει ότι υπάρχει ένα τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για το πράσινο με ρυθμό που αντανακλά τον διττό στόχο της προστασίας τόσο του πλανήτη μας όσο και του δικαιώματός μας στην αυτοδιάθεση. Αλλά αυτό το τίμημα, συμπεριλαμβανομένης της δημοσιονομικής στήριξης που απαιτείται για την προστασία των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας, αξίζει να πληρωθεί.
Καθώς οικοδομούμε μια πιο βιώσιμη οικονομία, αντιμετωπίζουμε μια νέα εποχή πληθωρισμού ενέργειας με τρεις διακριτούς αλλά αλληλένδετους κραδασμούς που αναμένεται να οδηγήσουν σε μια παρατεταμένη περίοδο ανοδικής πίεσης στον πληθωρισμό.
Κλιματικός πληθωρισμός
Το πρώτο σοκ συνδέεται με το κόστος της ίδιας της κλιματικής αλλαγής ή του «κλιματικού πληθωρισμού».
Καθώς ο αριθμός των φυσικών καταστροφών και των έντονων καιρικών φαινομένων αυξάνεται, τόσο αυξάνεται ο αντίκτυπός τους στην οικονομική δραστηριότητα και τις τιμές.
Για παράδειγμα, οι εξαιρετικές ξηρασίες σε μεγάλα μέρη του κόσμου συνέβαλαν στην πρόσφατη απότομη άνοδο των τιμών των τροφίμων που επιβάλλει μεγάλο βάρος στους ανθρώπους που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα.
Το δεύτερο σοκ, ο «πληθωρισμός των ορυκτών καυσίμων», ευθύνεται για μεγάλο μέρος της πρόσφατης ισχυρής αύξησης του πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ. Τον Φεβρουάριο, η ενέργεια αντιπροσώπευε περισσότερο από το 50% του μετρούμενου πληθωρισμού στη ζώνη του ευρώ, αντανακλώντας κυρίως τις απότομες αυξήσεις στις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Οι επιπτώσεις της τρίτης κατηγορίας σοκ, του «πράσινου πληθωρισμού», είναι πιο λεπτές.
Πολλές εταιρείες προσαρμόζουν τις διαδικασίες παραγωγής τους σε μια προσπάθεια να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα. Αλλά οι περισσότερες πράσινες τεχνολογίες απαιτούν σημαντικές ποσότητες μετάλλων και ορυκτών, όπως χαλκός, λίθιο και κοβάλτιο, ειδικά κατά τη μεταβατική περίοδο.
Μια υπεράκτια αιολική μονάδα απαιτεί πάνω από επταπλάσια ποσότητα χαλκού σε σύγκριση με μια μονάδα που λειτουργεί με φυσικό αέριο.
Ανεξάρτητα από το ποιο μονοπάτι προς την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές θα ακολουθήσουμε τελικά, οι πράσινες τεχνολογίες πρόκειται να αντιπροσωπεύουν τη μερίδα του λέοντος στην αύξηση της ζήτησης για τα περισσότερα μέταλλα και ορυκτά στο άμεσο μέλλον.
Ωστόσο, καθώς η ζήτηση αυξάνεται, η προσφορά περιορίζεται βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Συνήθως χρειάζονται πέντε έως δέκα χρόνια για την ανάπτυξη νέων ορυχείων.
Ανισορροπία
Σύμφωνα με την κ. Σνάμπελ, αυτή η ανισορροπία μεταξύ της αυξανόμενης ζήτησης και της περιορισμένης προσφοράς είναι ο λόγος για τον οποίο οι τιμές πολλών κρίσιμων εμπορευμάτων έχουν αυξηθεί μετρήσιμα τους τελευταίους μήνες. Η τιμή του λιθίου, για παράδειγμα, έχει αυξηθεί περισσότερο από 1000% από τον Ιανουάριο του 2020 . Οι περιορισμοί των εξαγωγών στα ρωσικά εμπορεύματα ενδέχεται να ασκήσουν πίεση στις τιμές βραχυπρόθεσμα.
Το παράδοξο
Αυτές οι εξελίξεις καταδεικνύουν ένα σημαντικό παράδοξο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής: όσο πιο γρήγορη και επείγουσα γίνεται η στροφή σε μια πιο πράσινη οικονομία, τόσο πιο ακριβή μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμα.
Μέχρι στιγμής, ο πράσινος πληθωρισμός είχε πολύ μικρότερο αντίκτυπο στις τελικές τιμές καταναλωτή από ότι ο πληθωρισμός. Είναι λοιπόν παραπλανητικό να ισχυριζόμαστε ότι το πρασίνισμα των οικονομιών μας ευθύνεται για την οδυνηρή άνοδο των τιμών της ενέργειας.
Όμως, καθώς όλο και περισσότερες βιομηχανίες στρέφονται σε τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών, ο πράσινος πληθωρισμός αναμένεται να ασκήσει ανοδική πίεση στις τιμές ενός ευρέος φάσματος προϊόντων κατά τη μεταβατική περίοδο.
Η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να αγνοήσει την πράσινη μετάβαση
Το πώς θα πρέπει να ανταποκριθεί η νομισματική πολιτική σε αυτές τις πιέσεις τιμών έχει γίνει αντικείμενο έντονης συζήτησης.
Έχουν υποβληθεί δύο συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι κεντρικές τράπεζες θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τον πληθωρισμό των τιμών της ενέργειας, ακόμη και αν συμβάλλει σε μια παρατεταμένη περίοδο πληθωρισμού πάνω από τον στόχο του 2%.
Και οι δύο προτάσεις, ωστόσο, συνοδεύονται από σημαντικές ελλείψεις.
Η πρώτη πρόταση είναι να αυξηθεί ο στόχος για τον πληθωρισμό.
Η δεύτερη πρόταση προτείνει τον καθορισμό της κατεύθυνσης της νομισματικής πολιτικής με στενότερη εστίαση στα μέτρα του υποκείμενου ή του βασικού πληθωρισμού που αποκλείουν πιο ευμετάβλητα στοιχεία όπως η ενέργεια.
Τι μπορεί να κάνει η νομισματική πολιτική κατά την πράσινη μετάβαση
Συνολικά, επομένως, η νομισματική πολιτική δεν μπορεί απλώς να αγνοήσει τις επιπτώσεις της πράσινης μετάβασης εάν απειλούν να θέσουν σε κίνδυνο την επίτευξη της πρωταρχικής μας εντολής για τη σταθερότητα των τιμών.
Ήδη σήμερα, βλέπουμε ότι οι επιχειρήσεις μετακυλίουν το υψηλότερο ενεργειακό κόστος στις τελικές τιμές καταναλωτή, συμβάλλοντας έτσι σε μια αξιοσημείωτη διεύρυνση των πιέσεων των τιμών .
Τέτοιες έμμεσες επιπτώσεις των υψηλότερων τιμών της ενέργειας μπορεί να είναι μια επίμονη πηγή ανοδικής πίεσης στον υποκείμενο πληθωρισμό. Δεν είναι ένα εφάπαξ σοκ τιμών που μπορούν απλώς να εξετάσουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, ιδίως όταν οι πιέσεις στους αγωγούς συνεχίζουν να αυξάνονται, όπως σήμερα.
