«Οι ύαινες πιστεύουν στα πτώματα. Αποτελεί ματαιοπονία να τους μιλάμε για τη ζωή».
Επιλέγω αυτή τη σκληρή διατύπωση του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ από ένα παλαιότερο κείμενό του, που αναδημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «The Athens Review of books», προκειμένου να δείξω την συμβολή της ζωολογίας («ύαινες») στον εξανθρωπισμό («πιστεύουν» οι άνθρωποι).
Παρά ταύτα, κάτι περισσεύει όταν τα ζώα («οι ύαινες») αντιστρέφουν τους όρους και υποδυόμενα τους ανθρώπους, τους μιλάνε για τη ζωή.
Η περίπτωση της κυρίας Ζαχάροβα φερειπείν.
Σημειώνω ωστόσο, ότι την περίπτωση της κυρίας Τζένιφερ Ψάκη του Λευκού Οίκου, ειδολογικά και ιδεολογικά, δυσκολεύομαι να την κατατάξω, διότι εκτός από την εξέλιξη των ειδών, υπάρχουν και είδη από ρέπλικες – απαραίτητες όσο και τα ζώα, για την πολιτική.
