Σ’ αυτό τον πόλεμο
με το 8 να σκάει
στο πατρικό αρχίδι
τα ερανίσματα να ψάχνουν
στρατηγοί
ενώ το στόχαστρο
εστιάζει λάθος στο πεδίο
Το πρόσωπό μου βλέπω
στο «γυαλί»
Κινούνται μέσα μου τευτονικά οι πλάκες
Όμως το τρομερό
συμβαίνει άλλου
κι όχι στου ποιήματος
τον αναδιπλασιασμό
αλλά στο ακατάγραπτο
– όταν οχύρωναν τ’ αγάλματα
μ’ άσπρα σακιά
και θάβουν ομαδικά
τούς μαύρους σάκους
Είδα τον Υψηλάντη
δυό βήματα πιο ‘κει.
ΥΓ:
Απο την ανέκδοτη ποιητική συλλογή που θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο από τις εκδόσεις «Περισπωμένη».
