Με πολύχρωμα πλακάτ και πανό με μηνύματα κατά της έμφυλης βίας και υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών γέμισε το κέντρο της Αθήνας στο πλαίσιο κινητοποίησης για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στη συγκέντρωση συμμετέχουν φεμινιστικές συλλογικότητες, οργανώσεις της αριστεράς, εργατικά σωματεία, ομοσπονδίες, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, μαθητικοί και φοιτητικοί σύλλογοι.
Τα μέλη της «Ανοιχτής Ορχήστρας» συντόνισαν τις φωνές τους τραγουδώντας δυνατά «όλες απαντάμε αν αγγίξεις μια».
Η «Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη», αναφέρει σε ανακοίνωσή τους πως «στις 8 Μάρτη θα ενώσουμε τις φωνές μας με αυτές των αντιπολεμικών διαδηλωτριών/των σε Ανατολή και Δύση ενάντια στο άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο έδαφος της Ουκρανίας. Οι γυναίκες της εργατικής τάξης πληρώνουν και αυτές το κόστος του πολέμου με αίμα και θυσίες. Τόσο στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας που φλέγεται από τις ρωσικές βόμβες.
Όπως και στις πόλεις της Ρωσίας που ο απλός κόσμος θα πληρώσει το κόστος του πολέμου και των κυρώσεων της Δύσης με πρώτες τις γυναίκες. Όπως, εδώ στην Ελλάδα με την κυβέρνηση της ΝΔ που διαλύει παιδεία, υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες ενώ γιγαντώνει τους εξοπλισμούς και στέλνει όπλα στην Ουκρανία. Την κυβέρνηση που κάνει πλάτη στους πλούσιες (εκ)βιαστές».
Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο αντιμέτωπες με τις πολλαπλές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης, της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης και των πολεμικών συρράξεων. Τα γυναικεία δικαιώματα συχνά βρίσκονται στο στόχαστρο και κρίσιμες κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος τίθενται σε διακινδύνευση, επισημαίνει το Κέντρο για τα έμφυλα δικαιώματα και την Ισότητα Διοτίμα.
Τα αιτήματα
Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το Κέντρο αναδεικνύει τα αιτήματα του φεμινιστικού κινήματος.
• Την εξάλειψη των παραβιάσεων, διακρίσεων και ανισοτήτων στην αγορά εργασίας και την απασχόληση: την ανασφάλιστη εργασία, τις απολύσεις και την ανεργία που πλήττουν πρώτα από όλα τις γυναίκες, τις χαμηλότερες αμοιβές για ίση εργασία, τα εμπόδια στην επαγγελματική εξέλιξη, τη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο δουλειάς.
• Τη θέσπιση μέτρων που ενισχύουν την εναρμόνιση της επαγγελματικής και προσωπικής/ οικογενειακής ζωής.
• Την καταπολέμηση της ραγδαίας φτωχοποίησης μεγάλων ομάδων ευάλωτων και αποκλεισμένων γυναικών (επιζώσες έμφυλης βίας, άνεργες, μονογονείς, ηλικιωμένες, γυναίκες με αναπηρία, άστεγες, μετανάστριες, προσφύγισσες, Ρομά)
την ανάπτυξη οριζόντιων πολιτικών ισότητας και την επαρκή χρηματοδότηση μέτρων πρόληψης, δομών και δράσεων προστασίας των επιζωσών έμφυλης βίας.
• Την προάσπιση των εργασιακών, κοινωνικών, σεξουαλικών και αναπαραγωγικών μας δικαιωμάτων και των προοδευτικών θεσμικών κατακτήσεων και την επέκταση τους σε πεδία που δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία (νομική αναγνώριση των γυναικοκτονιών και της σεξουαλικής κακοποίησης μέσω εικόνας).
• Την αναβάθμιση κεντρικών θεσμικών μηχανισμών για την ισότητα των φύλων
την εξάλειψη των έμφυλων στερεοτύπων και των «παραδοσιακών ρόλων» που οι γυναίκες εξαναγκάζονται να επιτελέσουν σε βάρος της προσωπικής τους ζωής και εξέλιξης.
• Την απόκρουση της κουλτούρας του σεξισμού και της ιδεολογίας που θέτει στο στόχαστρο τη θεωρία του φύλου (anti-gender ideology), στοχοποιώντας ακτιβίστριες φεμινίστριες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, τις σπουδές φύλου, αλληλεπιδρώντας με εθνικιστικές, μισογυνικές, ομοφοβικές θέσεις.
