Μοιραίος για τη χώρα και τον λαό του τείνει να αποδειχθεί ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Σε μια κρίση μεγαλείου και ισχύος, καθοδηγούμενος από τα αυταρχικά και βαθιά αντιδημοκρατικά ιδεώδη που τον ορίζουν, εξαπέλυσε έναν άδικο, ασύμμετρο, προληπτικό πόλεμο, εναντίον ενός συνδεδεμένου και εν πολλοίς συγγενικού λαού, χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα, χωρίς περιεχόμενο και στο όνομα μιας ανύπαρκτης απειλής από τη Δύση και το ΝΑΤΟ.
Υπερόπτης μάλιστα και βέβαιος, όπως είναι, προσέτρεξε στη μάχη απαράσκευος, θεωρώντας ότι θα επιχειρήσει δήθεν »απελευθερωτική» εισβολή, σαν εκείνες που υποτίθεται έκανε ο σοβιετικός στρατός στις σύμμαχες, πλην κατεχόμενες χώρες, του συμφώνου Βαρσοβίας στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου και θα γινόταν δεκτός με επευφημίες και ροδοπέταλα.
Αντί αυτών, μετράει απώλειες μεγάλες, όπως φανερώνουν οι εικόνες από τα πολλά μέτωπα του πολέμου και όπως δηλώνει η παντελής απουσία επίσημων ρωσικών αναφορών στα επιτεύγματα της ειδικής επιχείρησης. Το μόνο που ψέλλισε το ρωσικό υπουργείο Αμυνας, την έκτη μέρα της εισβολής και των βομβαρδισμών, ήταν ότι υπερέχει στο εναέριο χώρο της Ουκρανίας!!
Ολα τα στοιχεία βεβαιώνουν ότι η επιχείρηση »κόλλησε». Οι ρωσικές δυνάμεις συνάντησαν αντίσταση μοναδική, την οποία δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν και πλέον οι ρωσικές δυνάμεις βολοδέρνουν στην ευρεία συνοριακή γραμμή, χωρίς καύσιμα και επιμελητεία, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε εύκολη λεία στα χέρια των καθολικά αντιστεκόμενων Ουκρανών. Αυτή η απρόσμενη και στη Δύση αντίσταση, προκάλεσε με τη σειρά της κύματα συμπαράστασης και ευαισθητοποίησης σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η ρωσική εισβολή αντιμετωπίστηκε ως επιχείρηση καταπάτησης της κυριαρχίας ενός κράτους, ο αναθεωρητισμός του Πούτιν έτυχε γενικής αποδοκιμασίας και σύμπασα η διεθνής κοινότητα συντονίστηκε και αποφάσισε τόσο την αποστολή βοήθειας στους Ουκρανούς όσο και την επιβολή σοβαρών οικονομικών κυρώσεων και αποκλεισμού της ρωσικής οικονομίας από το διεθνές οικονομικό σύστημα.
Εκνευρισμένος και αμφισβητούμενος εσωτερικά, όπως μαρτυρούν οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε όλη τη Ρωσία, από την Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα μέχρι τις υπερσιβηρικές πόλεις της Απω Ανατολής, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παραφρόνησε στην κυριολεξία, χρησιμοποιώντας την πυρηνική απειλή εναντίον όλου του πλανήτη!
Τη Δευτέρα ωστόσο ήταν σε απόγνωση. Το ρούβλι έχανε σχεδόν το 30% της αξίας του, τα επιτόκια της ρωσικής κεντρικής Τράπεζας υπερδιπλασιάστηκαν από το 9,5% στο 20% προκειμένου να αναχαιτίσουν την απαξίωση του νομίσματος και να συγκρατήσουν τις μαζικές αναλήψεις μετρητών από τους τρομαγμένους πολίτες. Το Χρηματιστήριο της Μόσχας δεν άνοιξε τη Δευτέρα το πρωί γιατί θα βίωνε πρωτοφανή απαξίωση από τις μαζικές αποεπενδύσεις ξένων θεσμικών επενδυτών και τις σοβαρές συνέπειες που μετρούν οι αποκοπτόμενες από το διεθνές οικονομικό σύστημα ρωσικές επιχειρήσεις.
Κοινώς, ο αυταρχικός και υπερφίαλος ηγέτης, φανέρωσε τα ελλείμματά του, με κυριότερο αυτό της αδυναμίας κατανόησης των λειτουργιών του σύγχρονου αλληλοεξαρτώμενου και αλληλοεπηρεαζόμενου κόσμου, αυτών δηλαδή που επέτρεψαν στον ίδιο να πλουτίσει και στη χώρα του να ορθοποδήσει και να επανέλθει στα διεθνή πράγματα.
Ολα τα καλά που απήλαυσαν οι Ρώσοι τα προηγούμενα χρόνια, υπήρξαν γιατί το εμπόριο ήταν ανοιχτό και ελεύθερο, επειδή τα κεφάλαια κυκλοφορούσαν και επειδή ο ρωσικός λαός αποκόμιζε κάτι από όσα πολλαπλάσια ξέπλενε διεθνώς η δική του ολιγαρχική τάξη.
Αυτά δεν τα απορρόφησε ποτέ ο Πούτιν, γιατί απλούστατα δεν τα πίστευε, νόμιζε ότι όλα προέρχονται από τη δική του μαεστρία και όχι από την ανοχή των άλλων και από τις δυνατότητες που τα διεθνή οικονομικά εργαλεία του προσέφεραν.
Δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που υφίσταται τέτοιες συνέπειες. Συμβαίνει, συναντώνται τέτοιες συνδυασμένες κρίσεις μεγαλείου και απρονοησίας σε αυταρχικούς και υπερφίαλους ηγέτες.
Φτάνει ωστόσο κάποια στιγμή που οι πράξεις τους ξεπερνούν τα εσκαμμένα και αυτοαποκαλύπτονται. Αυτό ακριβώς ζούμε τώρα: Τα αποκαλυπτήρια ενός αυταρχικού, υπερφίαλου, κυνικού και επικίνδυνου για τη Ρωσία και τον κόσμο ηγέτη.
