«Πάει καιρός που δεν υπάρχεις
Πρόσωπο κάποτε διάσημο
και επαρκές
Με ποιό τρόπο σ’ αγαπώ Δεν ξέρω Εδώ και καιρό
Σ’ αγαπώ με αδιαφορία Σε αγαπώ μέχρι μίσους
Από παράλειψη από
παράπονο από δειλία
Με εμμονή Ενάντια σε κάθε
αληθοφάνεια
Σε αγαπώ χάνοντάς σε για να χάσω.»*
* Michel Deguy
23 Μαίου1930 – 16 Φεβρουαρίου 2022.
(Το ποίημα αυτό του μεγάλου φίλου της Ελλάδας Γάλλου ποιητή – και διευθυντή του διεθνούς περιοδικού «Po&sie»- που απεβίωσε προχθές, δημοσιεύθηκε σε μετάφραση του υπογράφοντα, στον τόμο: «Ανθολογία Σύγχρονης Γαλλικής Ποίησης», εκδόσεις Άγρα, 2013).
