H πολιτική ένταση που ακολούθησε τον αποδιοργανωτικό χιονιά κατέδειξε με βεβαιότητα την έναρξη του εκλογικού κύκλου. Η χώρα έχει εισέλθει εμφανώς σε προεκλογική περίοδο άγνωστης διάρκειας. Είτε θα είναι μακρά και οι εκλογές θα έλθουν στο τέλος της τετραετίας, στις αρχές του μεθεπόμενου καλοκαιριού, όπως υπόσχεται ο Πρωθυπουργός, είτε κάποια στιγμή νωρίτερα, στο τέλος της εφετινής άνοιξης ή στις αρχές του επόμενου φθινοπώρου, αν θελήσει να αιφνιδιάσει, υπό τον όρο πάντα ότι θα έχει εξασφαλίσει ένα παράθυρο ευκαιρίας από ενδεχόμενο έλεγχο των πανδημικών συνθηκών και εκτόξευση των προσδοκιών για την οικονομία.

Επί του παρόντος ωστόσο οι επιδημιολογικές συνθήκες δεν μπορούν να θεωρηθούν ευνοϊκές, όπως φανερώνουν οι υψηλοί δείκτες κρουσμάτων και θνησιμότητας. Η Ελλάδα παραμένει στο κόκκινο, οι εκατοντάδες θάνατοι κάθε μέρα δοκιμάζουν τους πάντες, το Εθνικό Σύστημα Υγείας εργάζεται σχεδόν στα όριά του εδώ και καιρό, πιεζόμενο διαρκώς από τον διατηρούμενο σε υψηλά επίπεδα ακόμη αριθμό τόσο των νοσηλευομένων όσο και των διασωληνωμένων.

Και τα νοικοκυριά επίσης, παρά την επικρατούσα αισιοδοξία για δυναμική ανάκαμψη των πάσης φύσεως οικονομικών δραστηριοτήτων, αρχίζουν πλέον και αισθάνονται το πληθωριστικό βάρος, ιδιαιτέρως στη ζώνη των ενεργειακών αγαθών και συγκεκριμένα του ηλεκτρικού ρεύματος, του φυσικού αερίου και των καυσίμων, θέρμανσης και κίνησης.

Είναι κοινώς παραδεκτό ότι στην παρούσα φάση η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρότι ανθεκτική, έπειτα από δυόμισι χρόνια στην εξουσία, δεν περνά τις καλύτερες των ημερών της.

Διαβάστε περισσότερα στο ΒΗΜΑ της Κυριακής που κυκλοφορεί