Δυνάμει των σημασιών παρουσίασε την ανοησία της εποχής. Τα κείμενά του στην εφημερίδα ήσαν παραπομπές στο τέλος των ποιημάτων του στην ίδια σελίδα.
Δεν είχε τίποτα να πει παρά να υποδείξει με ακρίβεια τη θέση του στην «κάσα» με τα Ελζεβίρ στο τυπογραφείο του μέλλοντος.
Έχοντας ξεσυνηθίσει να είναι «κανονικός», μη μπορώντας να είναι μεγαλοφυής, ζήτησε παρηγοριά στους καθρέφτες συνεχίζοντας μια εφηβεία χωρίς να δύναται.
Αργότερα, κατάλαβε πως η οξυδέρκειά του δεν τον βοήθησε να εννοήσει τη σημασία ενός και μόνο ρήματος: του «αναπνέω».
Τον εμπόδισαν τα γράμματα. Παρ’ όλα αυτά, επέμενε -σε δεύτερο ενικό.
