Ο ερμηνευτής και στιχουργός Θοδωρής Τσάτσος μάς συστήνεται με το πρώτο του άλμπουμ το οποίο έχει τίτλο «Το πιο δικό μου ψέμα». Τη σύνθεση υπογράφουν οι Γρηγόρης Πολύζος (είναι και ο ενορχηστρωτής του άλμπουμ) Κώστας Γάκης, Δημήτρης Ιλεμόσογλου, Σπύρος Παρασκευάκος και Γιώργος Κυριάκος. Στο album συμμετέχουν η στιχουργός Αθηνά Σπανού που υπογράφει ένα τραγούδι («Η πέτρα και η χίμαιρα») και η ερμηνεύτρια Πολυξένη Καράκογλου σε δύο τραγούδια («Ξόρκι» και «Όλου του κόσμου οι άνθρωποι»). Με την πρώτη αυτή εργασία του ο Θοδωρής Τσάτσος παρουσιάζεται ως ευαίσθητος στιχουργός και ώριμος αξιόλογος ερμηνευτής. Με σπουδές στη νομική και τη ψυχολογία, ακολούθησε τον δρόμο της καρδιάς του που δεν είναι άλλος από την μουσική και το τραγούδι.
Ποιο είναι το δικό σας ψέμα;
«Πιστεύω πως υπάρχουν πολύ σαγηνευτικά «ψέματα» που μπορούν να σε οδηγήσουν πιο κοντά στη δική σου αλήθεια. Η τέχνη και ο έρωτας είναι τα αγαπημένα μου.»
Ποια ήταν η αιτία, αφορμή για το άλμπουμ; Πως έγινε, πως ολοκληρώθηκε, ποιοι συμμετέχουν, κλπ;
«Αγαπούσα τη μουσική από πολύ μικρός. Όταν μπήκα στην εφηβεία, απέκτησα τη μανία να αγοράζω CD. Περνούσα πολλές ώρες ψάχνοντας δίσκους των καλλιτεχνών που ανακάλυπτα. Με τα χρόνια, άρχισα να έχω αρκετούς στίχους που θα μπορούσαν να μελοποιηθούν. Τα πρώτα κομμάτια αυτού του δίσκου, γράφτηκαν κάποια χρόνια πριν. Το 2018, μπήκα πιο ενεργά στη διαδικασία να ψάξω συνεργάτες με σκοπό τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δίσκου. Έτσι, μέσα από την σύσταση του μουσικού Ανδρέα Αποστόλου, μίλησα με τον Γρηγόρη Πολύζο και του πρότεινα να αναλάβει την παραγωγή και τις ενορχηστρώσεις. Ο Γρηγόρης δέχτηκε και ξεκινήσαμε να μαζεύουμε υλικό. Έγραψε 4 μουσικές συνθέσεις ο ίδιος, έφερε στο δίσκο δύο ακόμη εξαιρετικούς συνθέτες, τον Σπύρο Παρασκευάκο και τον Γιώργο Κυριάκο, όπως επίσης την Αθηνά Σπανού που υπογράφει τους στίχους στο κομμάτι «Η πέτρα και η χίμαιρα» και την Πολυξένη Καράκογλου που συμμετέχει ως ερμηνεύτρια σε δύο τραγούδια. Στο δίσκο συμμετέχουν ακόμη με τις μουσικές τους, δύο πολύ αγαπημένοι μου φίλοι και συνεργάτες. Ο Κώστας Γάκης και ο Δημήτρης Ιλεμόσογλου. Είμαι εξαιρετικά χαρούμενος με το αποτέλεσμα, αλλά και με τις συνεργασίες που πλαισιώνουν αυτή τη δουλειά σε όλα τα επίπεδα. Η διαδικασία της ηχογράφησης ήταν ένα ταξίδι που μου έμαθε πολλά.»
Που μεγαλώσατε; Πως άρχισε η ενασχόλησή σας με τη στιχουργία και τη μουσική γενικότερα;
«Μεγάλωσα στην Αθήνα. Οι γονείς και η μικρή μου αδερφή ζουν στα Τρίκαλα. Εκεί επρόκειτο να μεγαλώσω και εγώ, όμως χρειαζόταν να είμαι στην Αθήνα, για να πάω στο ειδικό σχολείο για τα τυφλά παιδιά. Έτσι, έμεινα στο πατρικό της μητέρας μου, μαζί με τη γιαγιά, τις θείες και τον μεγάλο μου αδερφό. (Αρκετά μπερδεμένη ιστορία). Με τη μουσική ενεργητικά δεν ασχολήθηκα πριν τα 18 που μπήκα στο πανεπιστήμιο. Νωρίτερα, είχα δοκιμάσει να παίξω κάποια όργανα, πιάνο κυρίως, αλλά ήμουν αθεράπευτα τεμπέλης. Στα 18 ξεκίνησα με φίλους ένα μέταλ συγκρότημα και συμμετείχα ως τραγουδιστής. Ένα χρόνο αργότερα, ξεκίνησα να σκαρώνω τα πρώτα μου στιχάκια. Ήταν κάτι που μου δημιουργήθηκε πολύ ξαφνικά ως ανάγκη. Δεν έγραφα καθόλου στίχους και ξαφνικά μια μέρα έφτιαξα το πρώτο μου τραγούδι. Δεν είχα συγκεκριμένο στόχο στο μυαλό μου τα πρώτα χρόνια που έγραφα. Απλώς έγραφα και προσπαθούσα να βελτιωθώ. Δηλαδή να μου αρέσουν αυτά που γράφω.»
Αν δεν κάνω λάθος έχετε σπουδάσει νομική και ψυχολογία. Η επαγγελματική σας ιδιότητα ποια είναι; Η ψυχολογία σας έχει βοηθήσει στη στιχουργία;
«Όντως σπούδασα νομική πρώτα. Από πολύ νωρίς, κατάλαβα πως δεν μου ταιριάζει καθόλου. Δεν ήθελα όμως να την αφήσω. Την τελείωσα και δεν ξανασχολήθηκα ποτέ. Ύστερα φοίτησα στην ψυχολογία του Παντείου. Ψυχολόγος είναι η κύρια ιδιότητά μου. Τόσο η δουλειά με πολλούς ανθρώπους, όσο και τα πολλά αναγνώσματα γύρω από την ψυχολογία και τις θεωρίες των μεγάλων στοχαστών, έχουν διευρύνει την οπτική μου για τη ζωή και τον κόσμο, άρα σίγουρα έχουν παίξει κάποιο ρόλο στον τρόπο που γράφω.»
Η μουσική είναι ένας τρόπος αυτοψυχανάλυσης τόσο για τους δημιουργούς, όσο και για τους ακροατές;
«Κάθε μορφή τέχνης που γίνεται με αλήθεια, έχει ένα θεραπευτικό αποτύπωμα. Με τον ίδιο τρόπο, κάθε άνθρωπος που έρχεται σε επαφή με τη μουσική ή όποιο άλλο είδος τέχνης και είναι ανοιχτός, βρίσκει πολύτιμους θησαυρούς για τον εαυτό του και τη σχέση του με τους άλλους.»
Ποιες είναι οι επιρροές σας στη στιχουργία;
«Είναι πολλοί και διαφορετικοί μεταξύ τους οι στιχουργοί που θαυμάζω. Νιώθω πολύ κοντά σε στιχουργούς όπως ο Οδυσσέας Ιωάννου και ο Άλκης Αλκαίος. Αγαπώ επίσης ιδιαίτερα τους στίχους, του Σωκράτη Μάλαμα, του Θανάση Παπακωνσταντίνου, του Τζίμη Πανούση, του Μάνου Ελευθερίου, αλλά και του Άκη Πάνου ή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.»
Με τι άλλο ασχολείστε εκτός της στιχουργίας;
«Εργάζομαι στην κοινωνική επιχείρηση Black Light. Είναι μια επιχείρηση που δημιουργήθηκε από ανθρώπους με αναπηρία όρασης. Στη Black Light πραγματοποιούμε εκπαιδεύσεις σε εταιρίες και καταστήματα λιανικής πώλησης, προκειμένου το προσωπικό τους να εξυπηρετεί σωστά άτομα με οπτική αναπηρία. Παράλληλα, κάνουμε εγκεκριμένες από το υπουργείο παιδείας βιωματικές δράσεις σε σχολεία, ώστε τα παιδιά, αλλά και οι εκπαιδευτικοί, να εξοικειωθούν με την τυφλότητα και τη διαφορετικότητα γενικά. Πέρα από αυτό, είμαι ιδρυτικό μέλος στον εθελοντικό οργανισμό «Διαβάζω για τους άλλους», που έχει ως όραμα την ισότιμη πρόσβαση όλων στην γνώση και την λογοτεχνία. Εθελοντές ηχογραφούν βιβλία, προκειμένου να μπορούν να τα διαβάσουν άνθρωποι που για λόγους υγείας δεν μπορούν να διαβάσουν βιβλία σε έντυπη μορφή. Πιστεύω πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη για μια περισσότερο συμπεριληπτική κοινωνία, που δίνει ευκαιρίες σε όλους να συμμετέχουν ισότιμα στους τομείς της καθημερινής ζωής.»
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε ως δημιουργός, αν αντιμετωπίσατε;
«Οι περισσότεροι νέοι δημιουργοί, αντιμετωπίζουν νομίζω δυσκολία στο να επικοινωνήσουν το έργο τους με τον κόσμο. Δεν ξεφεύγω λοιπόν και εγώ από αυτή τη δυσκολία. Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, αρκετή δόση τύχης και πίστη στο έργο σου για να φτάσει η δουλειά σου σε κάποιο κοινό.»
Τι θέλετε να πάρει ο ακροατής από το άλμπουμ;
«Είναι μια δουλειά που έχει αρκετά ευρύ ηχητικό φάσμα. Υπάρχουν κομμάτια πιο λαϊκότροπα και άλλα, με περισσότερο δυτικές επιρροές. Η ηχητική ποικιλομορφία είναι κάτι που αγαπώ πολύ προσωπικά. Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα, αν κάποιος που θα ακούσει αυτό το άλμπουμ, βρει μέσα στους στίχους και τις μουσικές του κάτι που θα κινητοποιήσει τα συναισθήματά του. Νομίζω πως αν ένα έργο τέχνης, καταφέρνει να γεννήσει συναισθήματα, έχει επιτύχει.»
Ποια τα επόμενά σας σχέδια;
«Όσον αφορά στη μουσική, αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε διαδικασία διαλογής υλικού, για την επόμενη δισκογραφική μου δουλειά. Είναι σε αρχικό στάδιο ακόμη, αλλά είμαι ήδη ενθουσιασμένος με την προοπτική της δημιουργίας ενός ακόμη άλμπουμ. Όσον αφορά στην Black Light, το επόμενο μεγάλο εγχείρημα που σχεδιάζουμε είναι η επαναλειτουργία της βιωματικής έκθεσης «Dialogue in the dark». Πρόκειται για μια απόλυτα βιωματική εμπειρία, ενός περιπάτου στην πόλη μέσα στο απόλυτο σκοτάδι με ξενάγηση από τυφλούς ξεναγούς. H δράση αυτή στοχεύει στην εξοικείωση του κοινού με την τυφλότητα. Το «Dialogue in the dark», λειτουργούσε ως το 2015 στο θέατρο Badminton και στα χρόνια λειτουργίας του φιλοξένησε πάνω από 50000 επισκέπτες.»
Θυμάστε το πρώτο τραγούδι που ερμηνεύσατε, η τέλος πάντων που αποτυπώθηκε στη μνήμη σας; Και γιατί;
«Δεν ζούσα σε ένα ιδιαίτερα μουσικό σπίτι. Οι γονείς, αλλά και η ευρύτερη οικογένειά μου δεν άκουγαν πολύ μουσική. Θυμάμαι από πολύ μικρός να ακούμε παλιά λαϊκά και απαγορευμένα ρεμπέτικα στο αυτοκίνητο. Αυτά ήταν τραγούδια που αγαπούσε πολύ ο πατέρας μου. Έχω έντονες μνήμες από αυτά και σίγουρα επηρέασαν σε κάποιο βαθμό την μετέπειτα δική μου αισθητική. Η πρώτη μου όμως μνήμη από κάτι που εγώ ήθελα να ακούω πολύ ως παιδί, είναι μια κασέτα με τραγούδια του Πασχάλη. Πρέπει να ήμουν γύρω στα τέσσερα και το τραγούδι που θυμάμαι να μου έχει κολλήσει ήταν το «Τζοάννα σ’ αγαπώ». Προφανώς λόγω της χορευτικής του διάθεσης. Δεν το έχω ακούσει ξανά από τότε!»
