Σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη αμοιβαία επίδειξη ισχύος, με στόχο την ανάκτηση της απολεσθείσας παγκόσμιας επιρροής τους, έχουν επιδοθεί οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία, και το ερώτημα τώρα είναι αν τελικά θα προκριθεί η διπλωματική διευθέτηση ή αν θα οδηγηθούμε σε πολεμική αναμέτρηση. Σε μια στιγμή που η ενωμένη υποτίθεται Ευρώπη έχει μείνει στα λόγια, αντιμέτωπη με τα επιμέρους συγκρουόμενα συμφέροντα των κρατών-μελών, παρότι αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της στα σύνορα της. Ετσι και ο πρόεδρος Μπάιντεν, που το κόμμα του κινδυνεύει να απολέσει την πλειοψηφία και στα δύο σώματα του Κογκρέσου στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, αλλά και ο πρόεδρος Πούτιν που ονειρεύεται τα μεγαλεία της Σοβιετικής Ενωσης, καθώς μάλιστα εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυσή της, βρήκαν με την Ουκρανία την ευκαιρία να ανορθώσουν το κύρος τους.
Γνωστό είναι ότι ο Μπάιντεν έχει συμπληρώσει έναν χρόνο στην εξουσία και η δημοφιλία του καταρρέει, καθώς έχει αποτύχει σε όλους σχεδόν τους τομείς της εσωτερικής, οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής, παρά το σύνθημα «America is back» που τον είχε φέρει στην εξουσία. Από το γνωστό φιάσκο της αποχώρησης από το Αφγανιστάν, αλλά και από άλλες περιοχές σε κρίση, έως την αδυναμία να περάσει τα σημαντικότερα νομοσχέδιά του στο Κογκρέσο, δίνοντας έτσι στον περιβόητο Ντόναλντ Τραμπ τη δυνατότητα να θριαμβεύει. Και τώρα που αναμένεται να χάσει την πλειοψηφία και στη Βουλή και στη Γερουσία θα είναι πλέον αδύνατον να κυβερνήσει. Ενώ είναι επίσης γνωστή η επιδίωξη του Πούτιν να επαναφέρει τη Ρωσία σε ίση μοίρα ισχύος με τις ΗΠΑ, όπως συνέβαινε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Γι’ αυτό και αγνοεί τους Ευρωπαίους.
Οι οποίοι Ευρωπαίοι εκδηλώνουν μεν τη διάθεσή τους να συμπήξουν ένα ενιαίο μέτωπο με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την αντιμετώπιση της ρωσικής επιθετικότητας, στην πράξη όμως αδυνατούν να το πράξουν. Κυρίως επειδή η Γερμανία, μετά την αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ, εμφανίζεται με μια αδύναμη ηγεσία στο πρόσωπο του Ολαφ Σολτς, ο οποίος δεν είναι ικανός να διευθετήσει τις εσωτερικές έριδες της τριτοκομματικής κυβέρνησής του, ως προς τη στάση απέναντι στη Ρωσία, καθώς υπάρχει το τεράστιο ζήτημα της εταιρείας του αγωγού Νοrd Stream, πρόεδρος της οποίας είναι ο γερμανός πρώην πρωθυπουργός Γκέρχαρντ Σρέντερ. Γεγονός που δυσχεραίνει την επιβολή κοινών αμερικανοευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Η δε Ιταλία, με τον δυναμικό Ντράγκι στα πρόθυρα της εγκατάλειψης της πρωθυπουργίας για την Προεδρία, παραμένει στο περιθώριο των διαβουλεύσεων. Ετσι μένει να δούμε πού θα οδηγήσει η προσωπική αναμέτρηση Μπάιντεν – Πούτιν.
