Η ένταση που επικρατεί στην Ουκρανία και η εκατέρωθεν συγκέντρωση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων που βρίσκονται κυριολεκτικά με το δάχτυλο στη σκανδάλη κάνει πολλούς να πιστεύουν πως το ερώτημα δεν είναι εάν, αλλά πότε θα ξεσπάσει ο πόλεμος. Πολύ περισσότερο μετά την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να διατάξουν την απομάκρυνση των οικογενειών των διπλωματών τους από το Κίεβο και να θέσουν σε κατάσταση επιφυλακής 8.500 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη.
Δεν φαίνεται, ωστόσο, να συμφωνούν όλοι με αυτό το κλίμα που δημιουργεί η Ουάσιγκτον. Όχι μόνο στη Μόσχα, η οποία έχει κάθε λόγο να… υποκρίνεται πως η ίδια δεν φέρει ευθύνη για την ένταση, αλλά και στην Ευρώπη, όπως αποκαλύπτουν οι αντιδράσεις και δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι δημοσίως κυριαρχεί το μότο «ευρωπαϊκή ενότητα και διατλαντική ενότητα».
«Δεν πρόκειται να κάνουμε το ίδιο, επειδή δεν είναι σε γνώση μας συγκεκριμένοι λόγοι για να το κάνουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο «υπουργός Εξωτερικών» της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ, σχολιάζοντας την απομάκρυνση των Αμερικανών από την Ουκρανία – και «αδειάζοντάς» τους μεγαλοπρεπώς.
Όταν, μάλιστα, ρωτήθηκε εάν ο Άντονι Μπλίνκεν έδωσε κάποιες πληροφορίες ή αποδείξεις στους ομολόγους του των «27» που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχει αυξηθεί ο κίνδυνος μιας ρωσικής επίθεσης, ήταν επίσης κατηγορηματικός: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει οτιδήποτε νέο ή διαφορετικό που να αυξήσει τον φόβο μας αναφορικά με μια άμεση επίθεση», είπε.
Συνάντηση Μακρόν με Σολτς
Προφανώς, η στάση του Μπορέλ δεν αποτελεί μια… κακοφωνία εντός της ΕΕ. Αποτυπώνει την κυρίαρχη άποψη, την οποία υιοθετεί η πλειοψηφία των κρατών-μελών, που θέλει να αποφύγει μια σύρραξη και μια συνολική ρήξη με τη Ρωσία πάση θυσία. Πρωτίστως δε η Γερμανία, αλλά επίσης και η Γαλλία με την Ιταλία.
Σε αυτό το φόντο, ο Εμανουέλ Μακρόν μεταβαίνει σήμερα στο Βερολίνο, προκειμένου να συναντήσει τον Όλαφ Σολτς. Και εκεί, εκτός των άλλων, οι ηγέτες των δύο ισχυρότερων χωρών της Ευρώπης θα συζητήσουν το περιεχόμενο μιας ενιαίας απάντησης στην πρόταση της Μόσχας για μια «νέα τάξη ασφαλείας» στην Ευρώπη. Μια απάντηση, μάλιστα, η οποία είναι πολύ πιθανό να αποκλίνει από εκείνη των Αμερικανών, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος – που ασκεί και την εξάμηνη προεδρία της ΕΕ – έχει επανειλημμένως αφήσει να εννοηθεί ότι τα συμφέροντα και οι προτεραιότητες των δύο εταίρων δεν ταυτίζονται πάντα…
Θα καταφέρουν, άραγε, οι Ευρωπαίοι να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν μια δική τους «Οστπολιτίκ» σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς;