Αρνητικές αντιδράσεις προκάλεσε στην Αθήνα το περιώνυμο «non paper» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη μη στήριξη της κατασκευής του αγωγού EastMed, με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για έργο που δεν θεωρείται οικονομικά βιώσιμο και αντίκειται στην «πράσινη ατζέντα» των ΗΠΑ. Η ερμηνεία μάλιστα που δόθηκε είναι ότι αυτό έγινε για να ικανοποιηθεί η Τουρκία, που είχε ήδη εκφράσει με τον γνωστό της μιλιταριστικό τσαμπουκά την έντονη αντίδρασή της, επειδή δεν περιλαμβανόταν στους σχεδιασμούς της όλης επιχείρησης. Πόσο όμως μπορούν να ευσταθούν όλα αυτά όταν εδώ και περίπου δύο χρόνια (και μάλιστα πριν από το θερμό καλοκαίρι του 2020 και την έξοδο του «Ορούτς Ρέιτς») είχε ήδη διατυπωθεί με απόλυτη σαφήνεια η άποψη ότι η οικονομική εκμετάλλευση του φυσικού αερίου της περιοχής, μετά την επέλαση της απολιγνιτοποίησης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, δεν ήταν πλέον οικονομικά συμφέρουσα;

Είναι μάλιστα γεγονός ότι ήδη από τότε οι μεγάλοι ενεργειακοί κολοσσοί που διενεργούσαν έρευνες στην επίδικη περιοχή είχαν αρχίσει να αποχωρούν, ενώ την περασμένη εβδομάδα και η κοινοπραξία των εταιρειών Τotal, Exxon Mobil και ΕΛΠΕ αποφάσισαν να παγώσουν τη διενέργεια σεισμικών ερευνών νοτίως και δυτικά της Κρήτης. Απόφαση που δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη με βάση το αρνητικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί γύρω από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Αυτό δεν σημαίνει όμως, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι τώρα, ότι πλήττονται και οι θαλάσσιες παραχωρήσεις της Κύπρου. Και τούτο διότι υπάρχουν ήδη θετικά αποτελέσματα των γεωτρήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί εκεί και που καθιστούν απόλυτα εφικτή την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που εντοπίστηκαν. Προτείνεται μάλιστα να συνδεθούν τα κοιτάσματα αυτά με τα πλούσια κοιτάσματα του Ισραήλ και της Αιγύπτου και από εκεί με έναν νέο αγωγό να μεταφερθούν στην Κρήτη για την περαιτέρω προώθησή τους.

Μήπως λοιπόν με τον τρόπο αυτόν μπορεί να ξεπερασθούν οι πολεμικές απειλές της Αγκυρας κατά της Ελλάδας, τουλάχιστον στο ζήτημα αυτό, όταν δεν θα υπάρχει πλέον το αντικείμενο της αντιδικίας που μας είχε οδηγήσει στη γνωστή επικίνδυνη στρατιωτική αναμέτρηση του καλοκαιριού του 2020; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό επιδιώκουν και οι Αμερικανοί με την τελευταία ανακοίνωσή τους, που έγινε όχι τόσο για να στηρίξει την Τουρκία (που άλλωστε είναι γνωστό ότι δεν σταμάτησε ποτέ και δεν θα σταματήσει ποτέ να τη στηρίζει για ευρύτερους γεωπολιτικούς λόγους) αλλά για να εξασφαλίσει την ηρεμία σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή, που συνορεύει με τον εξαιρετικά εύφλεκτο χώρο της  Μέσης Ανατολής, όπου συνεχίζεται ο ιστορικός ανταγωνισμός επιρροής με τη Ρωσία.