Ενας ταχυδρόμος (Φρεντερίκ Αντρεί), λάτρης της όπερας, ηχογραφεί παράνομα τη συναυλία μιας διάσημης ντίβας (Βιλχελμίνα Γουίγκινς Φερνάντεζ) και λίγο αργότερα, έρχεται στην κατοχή του, τυχαία, μια άλλη ηχογράφηση που αποκαλύπτει την διαφθορά της αστυνομίας. Ετσι, ενώ ο ήρωας «πολιορκεί» τη ντίβα με την οποία νιώθει ερωτευμένος, εμπλέκει ταυτόχρονα σ’ ένα θανάσιμο κυκεώνα παρεξηγήσεων, εφόσον Κινέζοι κασετοπειρατές θέλουν την δική του ηχογράφηση, η αστυνομία την άλλη και ένας μυστηριώδης «φίλος» του (Ρισάρ Μπορινζέ) να εκδικηθεί τους πάντες…

Με φόντο το φωτεινό Παρίσι της νύχτας, το Παρίσι της παρανομίας και της μοναξιάς, αυτή η ερωτική ιστορία καταδίωξης, ένα θρίλερ που δεν είναι ακριβώς θρίλερ, ένα νουάρ που δεν είναι ακριβώς νουάρ, υπήρξε ένα από τα πιο πρωτότυπα στην εικόνα και την σύλληψή τους ευρωπαϊκά φιλμ των αρχών της δεκαετίας του 1980. Τίτλος του: «Ντίβα» (1981).

Στυλιζαρισμένη, επιδεικτική και φωτογραφημένη στις αποχρώσεις του γαλάζιου, η «Ντίβα» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη Ζαν Ζακ Μπενέξ, ο οποίος την περασμένη Πέμπτη άφησε την τελευταία πνοή του στο Παρίσι σε ηλικία 75 ετών. Σύμφωνα με τον αδελφό του που προέβη στην ανακοίνωση, ο Μπενέξ έπασχε από χρόνια ασθένεια.

Η «Ντίβα» εισήγαγε ένα νέο στυλ κινηματογραφικής δημιουργίας που χαρακτηρίστηκε ως «cinema du look» για το στυλ της μόδας και την τολμηρή κινηματογράφηση τους. Βασικοί εκπρόσωποι αυτού του είδους είναι ο Μπενέξ, ο Λικ Μπεσόν, όπως και ο Λεό Καράξ.

Αυτή η ρομαντική σύνθεση πολλών κινηματογραφικών ειδών, η οποία συναρπάζει στην όψη αν και κατά βάθος δεν είναι παρά ένα κομψό παιχνίδι ενός μάστορα της κάμερας υπήρξε η αφετηρία μιας καριέρας στην οποία οι επιτυχίες και οι αποτυχίες του Ζ.Ζ. Μπενέξ έφτιαξαν ένα πολύ παράξενο μείγμα.

Η αμέσως επόμενη ταινία του, επίσης νουάρ, είναι το «Φεγγάρι στον υπόνομο» που παρά την ερωτική παρουσία της Ναστάζια Κίνσκι, δίπλα στον πάντα επιβλητικό Ζεράρ Ντεπαρντιέ και την υπερσεξουαλική Βικτόρια Αμπρίλ και δεν σημείωσε την αναμενόμενη επιτυχία.

Ωστόσο στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο σκηνοθέτης στην «Μπέτι Μπλου» επέστρεψε με μια άλλη θρυλική για την εποχή της ερωτική ταινία, την «Μπέτι Μπλου», η οποία μετέτρεψε σε σταρ την Μπεατρίς Νταλ και τοποθέτησε ξανά τον Μπενέξ στον χάρτη των μεγάλων auteur του Ευρωπαϊκού σινεμά.

Ο Ζ.Ζ. Μπενέξ ξεκίνησε ως βοηθός σκηνοθετών όπως ο Ρενέ Κλεμάν, ο Κλοντ Μπερί αλλά και ο Τζέρι Λούις και πριν την «Ντίβα» είχε σκηνοθετήσει μόνον μία μικρού μήκους ταινία. Μετά την «Μπέτι Μπλού» σκηνοθέτησε την πιο παρεξηγημένη ίσως ταινία του, «IP 5 Το νησί των παχυδέρμων» που επίσης είναι και το κύκνειο άσμα του Ιβ Μοντάν.