Τους «ενθαρρύνουν», ομολογεί αρμόδιος παράγοντας από την Χαρίλαου Τρικούπη, «τα ευνοϊκά σχόλια» για το εγχείρημα που κάνουν να ανοίξουν το κόμμα σε κορυφαία στελέχη που είχαν τεθεί εκτός (περίπτωση «μετα-πολιτικού» Βενιζέλου) ή σε πολιτικούς πρώην εκσυγχρονιστές που αποστασιοποιήθηκαν (γιατί;) όπως η Διαμαντοπούλου και ο Φλωρίδης.
Τους ενθαρρύνουν μεν, «αλλά μέχρι εκεί «.
Διότι, λένε στην Χαρίλαου Τρικούπη, «ούτε διαπραγματεύσεις υπάρχουν ούτε αντίδωρα»
( «Εφ.Συν»,8.1.2022).
Ορθώς! «Τα δώρα», γράφει ο Μπένγιαμιν στον «Μονόδρομο», «πρέπει να αφορούν τον αποδέκτη τόσο βαθιά που να τρομάζει». Οπότε το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τα αντίδωρα.
Φαίνεται όμως πως με τα δώρα του ο Μητσοτάκης μάλλον δεν τους τρόμαξε όσο ήθελαν, αν κρίνω από τις «τάσεις αποστασιοποίησής τους» που διακρίνει ο Αντώνης Καρακούσης στο «Βήμα της Κυριακής» , δίχως να υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες που προφανώς γνωρίζει.
Τρόμο, όμως, θα ένιωσε (φαντάζομαι) και ο εκλεκτός του Πρωθυπουργού, Άκης Σκέρτσος από το δώρο της καραντίνας που του έκανε ο κορονοιός όταν -μακριά από τα καθήκοντά του- διατύπωσε δημοσίως τις βαθυστόχαστες απόψεις του : «Δεν υπάρχει ένα και μοναδικό σύστημα ερμηνείας του κόσμου χωρίς να απορρίπτει όσα δεν μπορεί να εξηγήσει»(sic). (Εμένα μου φαίνεται ότι τον πέρασε βαριά).
Οι άλλοι επιτελικοί στο Μαξίμου χαίρουν άκρας υγείας απ’ ό,τι κατάλαβα, αφού ούτε τα επενδυτικά τους οχήματα αμελούν (βλ. fund του Υπερταμείου υπό την επωνυμία «Φαιστός»), ούτε τα εκλογικά επενδυτικά αντίδωρα μεγάλων ομίλων περιφρονούν .
Αναρωτιέμαι λοιπόν, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις του δούναι και λαβείν, μήπως το αντίδωρο προηγείται του δώρου, όπως ο τρόμος της χαράς;
Αυτό που σίγουρα έπεται των όσων σημείωσα είναι η αποφασισμένη αποστροφή μου.
Ανήκω στην κοινωνία των δύο τρίτων, δεν κερδοσκοπώ, δεν πολιτεύομαι. Γράφω. Και ο τρόπος που γράφω δεν έχει σχέση με τον εφησυχασμό και την ασφάλεια του ενός τρίτου των προνομιούχων φίλων μου αλλά τον προβληματισμό και την ανησυχία των υπολοίπων. Από την κοινωνία των λύκων προτιμώ την κοινωνία των εξαιρουμένων.Αυτοί ,την άρχουσα «ιδεολογία της επιτυχίας», την ολοκληρώνουν με την αποτυχία τους .
