Πέρυσι τέτοια εποχή, η Ελλάδα βρισκόταν σε καθεστώς εγκλεισμού και εν αναμονή των εμβολίων. Ο εγκλεισμός διήρκεσε πολύ καθώς τα κρούσματα, οι νοσηλείες και οι θάνατοι δεν επέτρεπαν χαλάρωση των μέτρων. Και όταν τα εμβόλια εγκρίθηκαν από τις αρμόδιες αρχές, η τεράστια παγκόσμια ζήτηση είχε ως αποτέλεσμα αρχικά αυτά να έρχονται «με το σταγονόμετρο» και να χορηγούνται μόνο στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Δυστυχώς, όταν η παραγωγή αυξήθηκε και οι δόσεις των εμβολίων ήταν επαρκείς διαπιστώθηκε ότι ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων ήταν απρόθυμο να εμβολιαστεί. Διαπιστώθηκε επίσης ότι τα εμβόλια παρέχουν μεν προστασία από σοβαρή νόσηση και θάνατο, αλλά δεν προστατεύουν από τη μόλυνση. Και πως ανεμβολίαστοι και εμβολιασμένοι μπορούν, εφόσον μολυνθούν, να μεταδώσουν τον ιό. Κάπως έτσι βρεθήκαμε, εκεί στα μέσα του Νοέμβρη, να παρακολουθούμε τους θανάτους και τις διασωληνώσεις να αυξάνονται δραματικά. Και ύστερα ήρθε η Ομικρον!
Για άλλη μια χρονιά λοιπόν καλούμαστε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά υπό την απειλή του SARS-CoV-2. Για την ακρίβεια, υπό την απειλή της παραλλαγής Ομικρον του ιού, η οποία σε διάστημα μιας εβδομάδας πέτυχε το ακατόρθωτο μέχρι τώρα: να αντιπροσωπεύει το 73% των νέων κρουσμάτων στις ΗΠΑ, ενώ επτά ημέρες νωρίτερα αντιπροσώπευε μόλις το 13% των νέων κρουσμάτων αυτής της χώρας.
Ανεξάρτητα από το τι μέτρα θα λάβει ή δεν θα λάβει η κυβέρνηση (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τηρεί, λέει, στάση αναμονής μέχρι την Πρωτοχρονιά), υπάρχουν πράγματα που οφείλουμε (στους εαυτούς μας και στους γύρω μας) να κάνουμε προκειμένου να μειωθούν οι συνέπειες της βέβαιης επέλασης της Ομικρον και στη χώρα μας. Πράγματα τα οποία υπαγορεύονται από την κοινή λογική και την αποκτηθείσα εμπειρία (σχεδόν) δύο πανδημικών χρόνων. Ας επανέλθουμε λοιπόν σε καθεστώς οικειοθελούς ημι-εγκλεισμού περιορίζοντας τον κύκλο των ανθρώπων με τους οποίους συναντιόμαστε και περιορίζοντας την άσκοπη έκθεσή μας στον ιό. Ας κάνουμε τεστ σε όλα τα μέλη της οικογένειας πριν από το γιορτινό τραπέζι. Αλλά και κάθε φορά που πρόκειται να συναντήσουμε αγαπημένους με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. Και το σημαντικότερο: ας κάνουμε οι εμβολιασμένοι την τρίτη δόση και ας καθοδηγήσουμε τους ανεμβολίαστους φίλους και γνωστούς να μας μιμηθούν, όχι κουνώντας το δάχτυλο, αλλά δείχνοντάς τους την αγάπη μας και ανησυχία μας για αυτούς. Καλά Χριστούγεννα!
