Το επετειακό 2021 υπήρξε έτος δοκιμασίας για όλους, για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές πρωτίστως που έδωσαν και συνεχίζουν να δίδουν μάχες ατελείωτες στις Εντατικές των νοσοκομείων, προκειμένου να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Τους αξίζει χωρίς αμφιβολία τιμή και αμέριστη υποστήριξη. Ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό. Χιλιάδες συμπολίτες μας δυστυχώς έχασαν τη ζωή τους. Ηταν η πιο θανατηφόρος χρονιά από την έναρξη της πανδημίας. Και αυτό γιατί στις αρχές του εξαντλούμενου τώρα 2021 επικράτησε στο πλήθος των εμπλεκομένων στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης η ψευδαίσθηση ότι ο κορωνοϊός τείνει προς έλεγχο και πως από το καλοκαίρι όλα θα βαίνουν καλύτερα. Γεγονός που άμβλυνε την προσοχή και μετέφερε βάρος στην Οικονομία, η οποία όντως είχε απομειωθεί δραματικά λόγω των πολλών περιοριστικών μέτρων και του κλεισίματος πλήθους δραστηριοτήτων επί μήνες στη διάρκεια του 2020.

Η κυβέρνηση, μη διαθέτοντας άπειρους χρηματοδοτικούς πόρους προκειμένου να καλύψει τις πολλές εισοδηματικές απώλειες των πολιτών, έστρεψε σχεδόν αναγκαστικά την προσοχή της στην αποκατάσταση των οικονομικών συνθηκών, ενθαρρυνόμενη και από τις επικρατήσασες τότε υψηλές και βάσιμες, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, προσδοκίες για ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος προς τη χώρα μας. Ηταν και ο ερχομός των εμβολίων που επηρέασε βεβαίως τις αποφάσεις. Η υποδοχή τους από τον Μάρτιο ακόμη υπήρξε εντυπωσιακή, και μαζική ήταν αρχικώς η προσέλευση στα εμβολιαστικά κέντρα ανά τη χώρα. Πράγμα που επέτρεψε στους υπευθύνους να αισιοδοξούν ότι διατηρούμενοι οι αρχικοί υψηλοί ρυθμοί εμβολιασμών θα χτιζόταν έγκαιρα επαρκές τείχος ανοσίας, ικανό να αναχαιτίσει τα κύματα μεταλλάξεων που ακολούθησαν.

Κάπως έτσι το δίλημμα μεταξύ πανδημίας και οικονομίας έγειρε υπέρ της δεύτερης, η ελευθέρωση των δραστηριοτήτων επιταχύνθηκε και η χώρα άνοιξε για όλους από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού. Ταυτοχρόνως η κυβέρνηση στη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού επέτυχε να εξασφαλίσει ισχυρούς χρηματοδοτικούς πόρους, επιδοτήσεις και δάνεια, ύψους 32 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης για την αναγέννηση της οικονομίας, οι οποίοι συνδυαζόμενοι με προβλεπόμενους από άλλα ευρωπαϊκά ταμεία και την αναμενόμενη τραπεζική μόχλευση δυνητικά διαμορφώνουν ένα δυναμικό απόθεμα χρηματοδοτικών πόρων ύψους σχεδόν 100 δισ. ευρώ για την επόμενη επταετία. Η εξασφαλισθείσα χρηματοδοτική μεταπανδημική προίκα συνδυαζόμενη με τη διαρκώς επιδιωκόμενη ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας της χώρας κατέστησαν την Ελλάδα επενδυτικό προορισμό για τα ισχυρότερα πολυεθνικά συλλογικά σχήματα επενδύσεων.

Από το τέλος του καλοκαιριού και εντεύθεν η ελληνική αγορά κατέστη ελκυστική, όπως αποδείχθηκε από το κύμα εξαγορών και τη διεκδίκηση ελληνικών αξιών από ξένους, με αποτιμήσεις μάλιστα που ουδείς μπορούσε να φανταστεί στα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο όλη αυτή η ατμόσφαιρα αισιοδοξίας επισκιάστηκε ξανά από τις κακές, κάκιστες μπορεί να πει κανείς, επιδόσεις στον υγειονομικό τομέα. Με το βλέμμα και την προσοχή στραμμένα στην οικονομία υποτιμήθηκε η διεισδυτικότητα και η επικινδυνότητα της παραλλαγής Δέλτα και μαζί επίσης δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή στη διαβρωτική προπαγάνδα του κύκλου των αντιεμβολιαστών, η οποία από νωρίς ανέκοψε το αρχικό κύμα μαζικής προσέλευσης στα εμβολιαστικά κέντρα, αφήνοντας ακάλυπτη και απροστάτευτη σημαντική μερίδα του πιο ευάλωτου πληθυσμού ηλικίας άνω των 60 ετών. Αποτέλεσμα των παραπάνω συνθηκών ήταν ο κορωνοϊός να αρχίσει από τα μέσα του καλοκαιριού και πάλι να θεριεύει, υπονομεύοντας κυρίως τις δυνατότητες του Εθνικού Συστήματος Υγείας να ανταποκριθεί με επάρκεια στην επελθούσα εν τέλει έξαρση της πανδημίας από τις αρχές του φθινοπώρου. Ηταν τελικά τέτοια η σφοδρότητα του κύματος που ανύψωσε στους 20.000 τον αριθμό των χαμένων συμπολιτών μας στο τέλος του χρόνου.

Το δυστύχημα είναι ότι ο κορωνοϊός δεν πρόκειται να μας εγκαταλείψει γρήγορα. Η παραλλαγή Ομικρον ήδη δείχνει παγκοσμίως τα δόντια της και επιβάλλει νέο κύκλο περιοριστικών μέτρων σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κοινώς, ο ιός θα μας ακολουθεί και θα μας πιέζει βασανιστικά και το 2022. Η υγειονομική βόμβα δυστυχώς παραμένει ενεργή και ικανή να πληγώσει τα όποια επιτεύγματα στην οικονομία. Γι’ αυτό απαιτεί εγρήγορση και καλύτερη ισορροπία μεταξύ πανδημίας και οικονομίας.

Το επίσης ιστορικό 2022, το οποίο συμπίπτει με τα εκατό χρόνια από την πολλαπλώς τραυματική Μικρασιατική Καταστροφή, δεν πρέπει να μας απογοητεύσει αλλά να μας διδάξει. Χρειάζεται σύνεση και μέτρο. Καλή η αισιοδοξία, αλλά και οι παράγοντες αβεβαιότητας είναι πολλοί και απαιτούν έλεγχο και προσοχή.

ΤΟ ΒΗΜΑ