Συζητείται ευρύτερα, κατά την εφετινή τηλεοπτική χρονιά, ότι τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική τηλεόραση προβάλλονται πολλές τηλεοπτικές σειρές που βασίζονται σε ανάλογη μυθοπλασία, προκαλώντας το μεγαλύτερο ή το μικρότερο, αντίστοιχα, ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Η αξιολόγηση των συγκεκριμένων τηλεοπτικών σειρών αφορά τους τηλεκριτικούς και τους πλέον ειδικούς, παρόλο που για κάποιες από αυτές δεν θα ήταν δύσκολο να διατυπώσει κανείς, ως τηλεθεατής, τη θετική του γνώμη και άποψη.
Είναι, επίσης, γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς έχει απασχολήσει και εξακολουθεί να απασχολεί την ελληνική κοινωνία ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων βίας που έχουμε, με τα περισσότερα, μάλιστα, από αυτά να προέρχονται, ως γνωστόν, από τον κόσμο των γυναικών.
Παρακολουθώντας κανείς κάποιες από τις παραπάνω τηλεοπτικές σειρές διαπιστώνει με θλίψη ότι προβάλλονται σε αυτές σκηνές ωμής βίας, που προκαλούν τρόμο όχι μόνο σε ανήλικους αλλά και σε ενήλικους τηλεθεατές. Κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι τις σειρές και τις σκηνές αυτές δεν τις παρακολουθούν και μικρά παιδιά, εισπράττοντας όλες τις αρνητικές συνέπειες από τα μηνύματα βίας και βαρβαρότητας που εκπέμπουν.
Το καθημερινό άγχος, η έλλειψη υγιούς επικοινωνίας, η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια, καθώς και ο καθημερινός φόβος οδηγούν ήδη τον καθένα από εμάς σε ένα επιβαρυμένο ψυχολογικό και κοινωνικό περιβάλλον. Κατά συνέπεια, η προβολή από την τηλεόραση τέτοιων σκηνών βίας, ανεξάρτητα από τις σκοπιμότητες που επιδιώκουν, επιδεινώνουν περαιτέρω τον ψυχικό κόσμο του καθενός και αποτελούν αρνητικά παραδείγματα με απρόβλεπτες συνέπειες.
Χρειαζόμαστε υγιή πρότυπα συμπεριφοράς που θα βασίζονται σε αρχές, όπως η αλληλεγγύη και η αλληλοκατανόηση, κυρίως σε αυτή τη φάση που η πανδημία εξακολουθεί, δυστυχώς, να επηρεάζει τόσο έντονα τις ζωές μας.
Ο κ. Γεώργιος Δ. Καψάλης είναι ομότιμος καθηγητής, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
