…πράγματι, αλλά από τον Γεωργιάδη καλεσμένο του Αυτιά στον ΣΚΑΙ.
Απο εκεί επιστρέφει η πολιτική, διότι εκεί παράγεται ως γκριμάτσα και μούτα με μπλε γραβάτα.
Κατά τα άλλα η πανδημία είναι εδώ: μιά κανονικότητα μείον κάτι που έχει ήδη αρρωστήσει με τον τρόπο του Γεωργιάδη και του Αυτιά. Αλλά και τον τρόπο που οι «ειδικοί» τους υπακούουν αδιαμαρτύρητα.
Ότι δηλαδή, ο Covid 19 παραμένει ένα είδος βιολογικού μέτρου σύγκρισης, πράγμα που συνεπάγεται πως η παθολογική κατάσταση δεν μπορεί κατ’ απόλυτο τρόπο να θεωρηθεί μη κανονική – πλην των νεκρών που δεν πάνε στα μαγαζιά.
Οπότε το να είναι κανείς υγιής και να είναι συγχρόνως αρρώστος είναι το ίδιο, αφού το παθολογικό φαίνεται ως ένα είδος κανονικού – όπως είναι, νομίζω, ο Αυτιάς και ο Γεωργιάδης.
Επειδή λοιπόν ο άνθρωπος δεν περιορίζεται στον οργανισμό του, γιατί να μην διερωτηθώ για ό,τι υπάρχει πίσω από τον οργανισμό; Όμως αυτό είναι της τάξεως της ζωολογίας και το αντιπαρέρχομαι.
Ο Κλωντ Μπερνάρ στα «Μαθήματα για την θερμότητα των ζώων» βεβαιώνει πως -είτε στο ζώο είτε στον άνθρωπο – το παθολογικό είναι ομοιογενές με το κανονικό.
Ο Μητσοτάκης, το πάει λίγο παρακάτω: με τα δύο «σελφ τεστ» του, δωρεάν για τις γιορτές, εγγυάται πως κανονικό και παθολογικό είναι ένα και το αυτό. Όπως άλλωστε η αγορά κρεάτων.
