Κοιτάζω τα ολόχρυσα φώτα, έτσι όπως παίζουν υπέρλαμπρα παιχνίδια με το φως των κεριών και τις πορσελάνες του 18ου αιώνα. Πίνακες του Γκογκέν, έργα του Σαγκάλ, αλλά και αυτά των Anish Kapour και Anselm Kiefer.
Τα ιδιωτικά γεύματα (κάποια πραγματοποιούνται και μεσημέρι) αρχίζουν να πραγματοποιούνται περισσότερο σε μουσειακούς χώρους ή σε άλλους μέσα σε εστιατόρια ιδρυμάτων που έχουν να κάνουν με το Art στην καλύτερή του μορφή. Μουσειακοί χώροι, εμβληματικές γκαλερί και… yachts.
Ισως αν κάποτε δημιουργηθούν στην Αθήνα ή σε κάποιο κοσμοπολίτικο νησί όπως η Μύκονος members clubs του επιπέδου του άκρως γοητευτικού λονδρέζικου Annabel’s, να… αλλάξουν και πάλι οι τοποθεσίες.
Αυτή τη στιγμή η τέχνη, οι καλλιτέχνες, ιδιαίτερα αυτοί της νέας γενιάς, οι τάσεις, τα νέα ρεύματα, οι αγοραπωλησίες, οι μεγάλες δημοπρασίες είναι στην κορυφή των συζητήσεων στα ιδιωτικά γεύματα τα οποία γίνονται (έστω και με λιγότερα άτομα λόγω Covid-19) στην «τραυματισμένη» κάποτε σε οικονομικό επίπεδο Αθήνα. Γεύματα των 10, 20, το πολύ 60 ατόμων. Κρατώντας τις αποστάσεις.
Πληροφορούμαι ότι gathering με πολύ κέφι και μεγάλη προσοχή έκανε στο NIKKEI ο Βασίλης Καίσαρης με σκοπό να γιορτάσει τα 50 του χρόνια. Οφείλω να ομολογήσω ότι επειδή και η υψηλή κοσμηματοποιία είναι τέχνη, εκεί οι κυρίες και δεσποινίδες φόρεσαν τα καλύτερα.
Σμαράγδια, ρουμπίνια και βέβαια διαμάντια, στις ωραιότερες στιγμές τους. Diamonds are forever δεν τραγουδούσε άλλωστε η Σίρλεϊ Μπάσεϊ; Το No1 fashion icon της εποχής μας Χάρι Στάιλς συμφωνεί απόλυτα μαζί της.
