«Eκδικητικό κλώνο» του γάλλου προέδρου Μακρόν χαρακτήρισε η Φρανσουάζ Φρεσόζ, αρθρογράφος του «Monde», τη Βαλερί Πεκρές. Πρώην βουλευτής και υπουργός του δεξιού προέδρου Νικολά Σαρκοζί, η Πεκρές έλαβε στις 4 Δεκεμβρίου το χρίσμα της υποψηφίου της γαλλικής Δεξιάς (του κόμματος Les Republicains) για τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Απριλίου. Είναι η πρώτη γυναίκα υποψήφια της γαλλικής Δεξιάς για την προεδρία.
Οι ομοιότητες Μακρόν – Πεκρές
Η Φρεσόζ αιτιολόγησε το βιτριολικό σχόλιό της με βάση τις ομοιότητες μεταξύ της Πεκρές και του Μακρόν: και οι δύο έχουν κάνει λαμπρές σπουδές (απόφοιτοι της ΕΝΑ, της φημισμένης Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης της Γαλλίας, φυτώριο των πολιτικών ελίτ), μιλούν ξένες γλώσσες (πέραν των αγγλικών, η Πεκρές μιλά ρωσικά και ιαπωνικά), συγκεντρώνουν τους καλύτερους συνεργάτες, είναι ευρωπαϊστές και διάκεινται φιλικά προς τις επιχειρήσεις. Η Πεκρές όμως επιδιώκει, σύμφωνα με τη Φρεσόζ, να εκδικηθεί την ήττα της γαλλικής Δεξιάς στις προεδρικές εκλογές του 2017.
Το σκάνδαλο του Φιγιόν
Θυμίζουμε ότι η εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα «Le Canard Enchaîné», με υποδειγματική ερευνητική δημοσιογραφία, είχε αποκαλύψει ότι ο Φρανσουά Φιγιόν, πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας και φαβορί των τότε εκλογών, είχε προσλάβει το διάστημα 1998-2012 ως σύμβουλό του τη σύζυγό του Πενέλοπι, αμείβοντάς την με κρατικό χρήμα (600.000 ευρώ) για δουλειά που δεν έκανε ποτέ. Το σκάνδαλο του κόστισε την εκλογή του.
Εκδικητική ή μη, η Πεκρές είναι μαχητική και κατεβαίνει στην προεκλογική εκστρατεία αντιπαρατιθέμενη ευθέως στον Μακρόν κυρίως στον τομέα της οικονομίας: τον κατηγορεί ότι «τίναξε το ταμείο στον αέρα» και υπόσχεται περικοπές 200.000 θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα.
Συντηρητική σε κοινωνικά θέματα
Καταγγέλλει τον προοδευτισμό του προέδρου υποστηρίζοντας συντηρητικές θέσεις στα κοινωνικά ζητήματα. Η ίδια είχε συμμετάσχει στη «manif pour tous», τη διαδήλωση κατά του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων που ψηφίστηκε το 2012 με πρωτοβουλία των τότε κυβερνώντων Σοσιαλιστών του Φρανσουά Ολάντ, δηλώνοντας μάλιστα ότι αν βρεθεί στην εξουσία «θα διαλύσει αυτούς τους γάμους αντικαθιστώντας τους με σύμφωνα συμβίωσης». Ωστόσο, το 2014 άλλαξε γνώμη γιατί «απλώς το ξανασκέφτηκε».
Η Πεκρές θαυμάζει τη Μάργκαρετ Θάτσερ για την πυγμή της, αλλά περισσότερο την Ανγκελα Μέρκελ για την ικανότητά της να επιτυγχάνει συναινέσεις και για το ότι αποχώρησε από την καγκελαρία αφήνοντας τη Γερμανία «πλουσιότερη, ισχυρότερη και πιο ενωμένη». Ορκισμένη ευρωπαΐστρια, η Πεκρές, με άρθρο της στον «Monde» (9/12/2021), με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από τη Γαλλία την 1η Ιανουαρίου 2022, δεσμεύεται «από το Μέγαρο των Ηλυσίων», φράση ενδεικτική του μεγέθους της πολικής της φιλοδοξίας, να εργαστεί για την ενίσχυση της ΕΕ όσο και για την ενίσχυση της Γαλλίας.
Οι δημοσκοπήσεις και ο πρόεδρος
Ας σημειωθεί ότι δύο δημοσκοπήσεις, του ινστιτούτου Ifop και του ινστιτούτου Elabe (7/12/2021), έφεραν την Πεκρές στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών δεύτερη μετά τον Μακρόν με ποσοστό 17% και 20% αντιστοίχως και νικήτρια με 52% στον δεύτερο γύρο, έναντι 48% του νυν προέδρου.
Στο επιτελείο του Μακρόν η υποψηφιότητά της προκαλεί ανησυχία γιατί αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για μια ικανή αντίπαλο η οποία διαθέτει το επιπλέον προτέρημα, όπως σημειώνει ο «Μonde», «ότι είναι γυναίκα». Οι συνεργάτες του προέδρου συνιστούν ψυχραιμία, επισημαίνοντας ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη για προβλέψεις. Το βέβαιο είναι ότι η κάθοδος της Πεκρές αλλάζει τα δεδομένα στη γαλλική προεκλογική εκστρατεία.
Ξεκίνημα στο πλευρό του Σιράκ
Η 54 ετών Πεκρές άρχισε την πολιτική της σταδιοδρομία ως σύμβουλος του πρώην προέδρου Ζακ Σιράκ. Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά με το δεξιό γκωλικό κόμμα το 2002. Το 2007, επί Σαρκοζί, ανέλαβε το υπουργείο Παιδείας ως το 2011 και κατόπιν, για δέκα μήνες, το υπουργείο Προϋπολογισμού. Με αφορμή τις μεταρρυθμίσεις στα γαλλικά πανεπιστήμια συγκρούστηκε έντονα τόσο με μερίδα των φοιτητών όσο και με πανεπιστημιακούς. Βουλευτής μέχρι το 2016, εξελέγη το περασμένο καλοκαίρι πρόεδρος της διοικητικής περιφέρειας Ιλ-ντε-Φρανς, στην οποία ανήκει και το Παρίσι, μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες και εύπορες περιοχές της Γαλλίας. Η ίδια είναι γόνος εύπορης οικογένειας του αριστοκρατικού Νεϊγί, κοντά στο Παρίσι.
