Η ιδέα των πλωτών οικισμών δεν είναι καινούργια.

Έχει ακμάσει -θεωρητικά και μη- στο παρελθόν με εστίαση σε διεθνή χωρικά ύδατα, από ρομαντικούς ελευθεριακούς, έως επίδοξους φοροφυγάδες.

Τώρα ωστόσο παίρνει «σάρκα και οστά», με το νόμο και με τη «βούλα» του ΟΗΕ στα ανοιχτά της παραθαλάσσιας Μπουσάν, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλη της Νότιας Κορέας.

Εκεί, λοιπόν, σε απόσταση 2,5 ώρες με το τρένο από τη πρωτεύουσα Σεούλ και στα ανοιχτά του μεγαλύτερου λιμανιού της ασιατικής χώρας, όπου τα καλοκαίρια είναι ζεστά και ήπιοι οι χειμώνες, θα αρχίσει οσονούπω η υλοποίηση ενός φιλόδοξου σχεδίου.

Προ ημερών, οι τοπικές αρχές έδωσαν το «πράσινο φως» για την πρώτη στον κόσμο κατασκευή μιας ολόκληρης πλωτής γειτονιάς, ως βιώσιμη λύση στην διαρκή άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Χτίζοντας πόλεις στο… κύμα

Προκατασκευασμένες σε εργοστάσια και στη συνέχεια ρυμουλκούμενες στη θέση τους, πλατφόρμες -εμβαδού περίπου 20.000 τετραγωνικών μέτρων εκάστη- θα τοποθετηθούν στην επιφάνεια της θάλασσας, όπου θα επιπλέουν, προσφέροντας το «έδαφος» για καινοτόμο ανάπτυξη αστικών οικισμών του μέλλοντος.

Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group

Το αρχικό σκέλος του σχεδίου αναμένεται να αρχίσει εντός του 2022, με την τοποθέτηση της πρώτης πλατφόρμας, που θα χρηματοδοτήσει και θα κατασκευάσει η εταιρεία Oceanix, με έδρα τη Νέα Υόρκη.

Πρόκειται για έναν τους τρεις συμβαλλόμενους στη συμφωνία, μαζί με τον δήμο της Μπουσάν και το UN-Habitat: το πρόγραμμα του ΟΗΕ για τους Ανθρώπινους Οικισμούς, με αειφόρο ανάπτυξη.

Το κόστος της πρώτης πλατφόρμας υπολογίζεται σε περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια και θα παρέχει χώρο για την καινοτόμο ανάπτυξη μιας αστικής περιοχής 300-500 κατοίκων.

Πολεοδομικού σχεδιασμού της δανικής αρχιτεκτονικής εταιρείας BIG, περιλαμβάνει κτίρια ύψους έως και επτά ορόφων -κατασκευασμένα όλα από «πράσινα» ανθεκτικά υλικά, όπως το μπαμπού- χώρους αναψυχής και εργασίας, μέχρι αστικά υδροπονικά αγροκτήματα, υδατοκαλλιέργειες και κήπους κομποστοποίησης.

Θα έχει πλήρη αυτάρκεια, με τους κατοίκους να μπορούν να παράγουν τη δική τους τροφή και ενέργεια, μέσω ηλιακών συλλεκτών και πλωτών ανεμογεννητριών, με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα και όγκο αποβλήτων.

Η ύδρευση και άρδευση θα βασίζεται σε εγκαταστάσεις συλλογής, επεξεργασίας και αποθήκευσης όμβριων υδάτων επιτόπου.

Η πρώτη φάση του έργου αναμένεται να ολοκληρωθεί με την εγκατάσταση των πρώτων κατοίκων έως το 2025.

Η συνέχεια προβλέπει την κατασκευή κι άλλων αντίστοιχων πλατφορμών, που θα συνδέονται μεταξύ τους, είτε δια θαλάσσης, είτε με κατασκευές ανθεκτικές σε ακραία καιρικά φαινόμενα.

Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group

Και κάπως έτσι θα δημιουργηθεί μία πλωτή πόλη 10.000 κατοίκων στα ανοιχτά της Μπουσάν: η πρώτη αποκαλούμενη Oceanix City, που θα συνδέεται με τις παράκτιες περιοχές της ενδοχώρας μέσω ενός «πράσινου» στόλου από φέρι ηλιακής ενέργειας και ηλεκτροκίνητα θαλάσσια ταξί.

Ένα σχέδιο με μέλλον

Η Oceanix -μια συνεργασία σχεδιαστών, αρχιτεκτόνων και μηχανικών- αποκάλυψε πρώτη φορά τα σχέδια της αποκαλούμενης «πλωτής πόλης» το 2019, στο πλαίσιο συνεδρίου του ΟΗΕ.

Έκτοτε, αναζητείτο η κατάλληλη τοποθεσία για την κατασκευή του προτύπου.

Η επιλογή της Μπουσάν δεν ήταν τυχαία.

Πηγή: OCEANIX/BIG-Bjarke Ingels Group

Η νότια ακτογραμμή της Νότιας Κορέας, όπου βρίσκεται η πόλη, θεωρείται από τις πλέον ευάλωτες περιοχές στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Ήδη, το εγχώρια παράστημα της Greenpeace προειδοποιεί ότι μια από τις πιο διάσημες παραλίες της Μπουσάν, η παραλία Χέουντε, κινδυνεύει να αφανιστεί από προσώπου Γης έως το 2030.

Δεδομένου ότι το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 90% των μεγαλουπόλεων του πλανήτη βρίσκονται σήμερα σε απόσταση περίπου 100 χιλιομέτρων από μια μεγάλη ακτή, το σχέδιο της Oceanix βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση.

Ήδη, ανάλογα εγχειρήματα βρίσκονται υπό συζήτηση με άλλες 10 χώρες, που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στη Μπουσάν.

«Οι βιώσιμες πλωτές πόλεις αποτελούν μέρος του οπλοστασίου των στρατηγικών προσαρμογής που έχουμε στη διάθεσή μας έναντι της κλιματικής αλλαγής», ανέφερε χαρακτηριστικά η διευθύντρια του UN-Habitat, Μάιμουνα Μοντ Σαρίφ.

«Αντί να παλεύουμε με το νερό», αντέτεινε, «ας μάθουμε να ζούμε σε αρμονία με αυτό».