Ηταν εκείνο το παιδί που πάντα ο δάσκαλος ξεχώριζε στη χορωδία. Εκείνο που τα Χριστούγεννα θα έψαλλε τα κάλαντα και την 25η Μαρτίου, «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ». «Περίεργο δεν είναι; Γιατί και η πρώτη μου ανάμνηση συνδέεται με τη μουσική. Ενα νανούρισμα είναι. Ενα νανούρισμα που μου έλεγε ο πατέρας μου». Είναι αργά το απόγευμα όταν τελικά καταφέρνουμε να μιλήσουμε με τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο. Εχει μόλις τελειώσει από το γύρισμα της σειράς «Αγριες Μέλισσες» και ετοιμάζεται να μπει στην πρόβα για τη μουσική παράσταση «Οι Μέλισσες αγριεύουν τις νύχτες στο Γυάλινο», όπου συναντά την καταξιωμένη ερμηνεύτρια Αναστασία Μουτσάτσου και τον Alex Sid, τον συνθέτη των αγαπημένων τραγουδιών της ομώνυμης σειράς.

Η πρόταση

Ολα ξεκίνησαν από ένα τηλεφώνημα του Alex Sid στον ίδιο. Hθέλε να του μιλήσει σχετικά με ένα καινούργιο ντουέτο που έγραψε για εκείνον και τη Μαρία Κίτσου και το οποίο θα ακουστεί τα Χριστούγεννα στη σειρά. «Πάνω στην κουβέντα λοιπόν ο Alex Sid μού ανέφερε ότι μαζί με την Αναστασία Μουτσάτσου πρόκειται να κάνουν κάποια live στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. «Θα χαρώ πολύ να έρθεις» μου είπε. «Oχι μόνο θα έρθω, αλλά θα πω και ένα τραγούδι» του απάντησα, ξέρετε ως σχήμα λόγου» αναφέρει ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος. Δύο ημέρες αργότερα δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από την Αναστασία Μουτσάτσου που του ζητούσε να συμμετέχει κανονικά στη μουσική παράσταση, γνωρίζοντας την καλή φωνή που διαθέτει. Η απάντησή του ήταν αρχικά αρνητική. «Οπως εξήγησα και στην Αναστασία, δεν είμαι τραγουδιστής». «Εκείνη όμως επέμενε και έκανε καλά γιατί όταν συναντηθήκαμε και οι τρεις μας διαπιστώσαμε ακαριαία μια ψυχική συγγένεια».

Στο πρώτο μέρος της μουσικής παράστασης θα κυριαρχούν αγαπημένα τραγούδια της σειράς «Αγριες Μέλισσες», όπως το «Κάθε Δειλινό», «Σ’ αγάπησα», «Μάτια Κλειστά», «Κεντρί», «Κοκκινολαίμης», αλλά και ένα πιο έντεχνο ρεπερτόριο. «Επρεπε να διαλέξω και εγώ ένα τραγούδι της σειράς για να ερμηνεύσω» αναφέρει ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος. «Μέσα μου έγραψε το «Αερικό»». Στο δεύτερο μέρος θα επικρατεί το ελαφρολαϊκό και το παραδοσιακό στοιχείο.

Σημαντικό στοιχείο της μουσικής παράστασης είναι οι καλεσμένοι-έκπληξη. Την αρχή θα κάνει η Μαρία Κίτσου στις 13 Δεκεμβρίου, θα ακολουθήσει στις 20 Δεκεμβρίου η Δανάη Μιχαλάκη με τον Νίκο Λεκάκη, η οποία θα εμφανιστεί και στις 27 μαζί με τον Γιάννη Βασιλώττο, ενώ αργότερα θα ακολουθήσει ο Λεωνίδας Κακούρης και πολλοί ακόμη guests.

Κεφάλαιο Μαρία Κίτσου

Τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο και τη Μαρία Κίτσου συνδέει μια σχεδόν μεταφυσική σχέση. «Συμβαίνει αυτό το σπάνιο, να ταυτίζονται οι ιδέες και τα όνειρά μας όσον αφορά την τέχνη και τον τρόπο που θέλουμε να την ασκούμε. Αλληλοσυμπληρωνόμαστε καλλιτεχνικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι καθένας μας δεν φέρει τη δική του ταυτότητα» αναφέρει. Πόσο λοιπόν πολύτιμη είναι η Μαρία Κίτσου για εκείνον; «Δεν έχει σημασία να το απαντήσω αυτό. Είναι κάτι που θα  κρίνει ο χρόνος άλλωστε. Το σημαντικό είναι πόσο πολύτιμη είναι η Μαρία για την τέχνη της. Γιατί είναι ένας άνθρωπος που πασχίζει να κατακτήσει μια ειλικρίνεια, μια ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό της και σε αυτό που έχει επιλέξει να υπηρετεί».

Το καλοκαίρι μετά το τέλος των «Αγριων Μελισσών» θα βρεθούν ξανά μαζί, αυτή τη φορά στην «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Γιώργου Λύρα. «Η αλήθεια είναι ότι είχαμε αποφασίσει να μην κεφαλοποιήσουμε την επιτυχία του τηλεοπτικού διδύμου Λάμπρος – Λενιώ και μολονότι είχαμε δεχθεί προτάσεις, αυτά τα τρία χρόνια, τις είχαμε απορρίψει» εξηγεί. «Ερχεται όμως μια ιδέα και σκεπάζει όσα έχεις πει. Γιατί ο Γιώργος Λύρας είναι ένας σκηνοθέτης που εκτιμάμε και οι δύο πολύ, γιατί αυτό το κείμενο του Ευριπίδη μας αφορά. Είναι ενδιαφέρον το πώς την ερωτική αγάπη που «χτίσαμε» τρία χρόνια στις «Αγριες Mέλισσες» θα πρέπει να τη μετουσιώσουμε σε αδελφική. Αν είναι λοιπόν να παίξω τον Ορέστη με κάποια Ηλέκτρα, αυτή θα ήθελα να είναι μόνο η Μαρία. Και το αντίστοιχο νομίζω συμβαίνει και με εκείνη». Μπαίνω στον πειρασμό να τον ρωτήσω για όλα αυτά τα ανυπόστατα δημοσιεύματα που έχουν γραφτεί για εκείνους. «Δεν με στενοχωρούν, με προβληματίζουν. Και μπορώ να δεχθώ ότι όλα ξεκινούν από μια αφερέγγυα πηγή που βγάζει μια ψευδή είδηση χωρίς διασταύρωση. Αυτό όμως που δεν δέχομαι είναι ότι όλα αυτά αναπαράγονται και από σοβαρές πηγές. Για μερικά παραπάνω clicks δεν σέβονται την ανθρώπινη ψυχή…».

Υποκριτική ωριμότητα

Οι «Αγριες Μέλισσες» διανύουν τον τρίτο τους κύκλο και ο ρόλος του Δημήτρη Γκοτσόπουλου ως Λάμπρου έχει εξελιχθεί. «Μα έχω εξελιχθεί εγώ ο ίδιος, ο τρόπος με τον οποίο δουλεύω, η μεθοδολογία μου» εξηγεί. «Εχει επίσης αλλάξει το υλικό που μου εμπιστεύτηκαν η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης. Είναι άλλο να λες «πατέρα, πήρες τα φάρμακά σου;» και άλλο να πρωταγωνιστείς σε μια ιστορία εξορίας και βασανισμών από τη Χούντα, θέματα ευαίσθητα και νωπά στη μνήμη».

Ο  Δημήτρης Γκοτσόπουλος δούλεψε πολύ για τον ρόλο του εξόριστου Λάμπρου. Ταξίδεψε στη Λέρο. «Ο ψαράς που με πέρασε στο νησί δούλευε 10 ετών στα εστιατόρια των στρατοπέδων. Μου διηγήθηκε ιστορίες. Την ίδια στιγμή εντελώς μεταφυσικά, έπεσα πάνω σε ανθρώπους που με πήραν με το αυτοκίνητό τους και μου έδειξαν το νησί. Με πήγαν στην εκκλησία όπου ζωγράφισαν οι εξόριστοι μορφές Αγίων χρησιμοποιώντας ως μοντέλα κρατούμενους, στρατιώτες, τις μορφές των γυναικών τους. Αγίους χωρίς φωτοστέφανο, γιατί ήταν ζωγράφοι και όχι αγιογράφοι. Μίλησα επίσης με ανθρώπους που πέρασαν εξορία. Εμεινα πιστός σε λεπτομέρειες που ο θεατής μπορεί να μην αντιλαμβάνεται, αλλά εγώ οφείλω να τις γνωρίζω. Για παράδειγμα, η διαφορά που έχει μια φάλαγγα όταν ο κρατούμενος φορά παπούτσια με εκείνη που δεν φορά. Επρεπε να είμαι συνεπής».

Ο ανταγωνισμός

Τα νούμερα τηλεθέασης τον απασχολούν; «Οχι, δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία. Θίγοντας την περίοδο της Χούντας ξέραμε ότι παίρναμε ένα μεγάλο ρίσκο, δείχνοντας πιο σκοτεινά πράγματα από αυτά που ενδεχομένως μπορεί να αντέξει ένας τηλεθεατής που βλέπει μια σειρά για να χαλαρώσει. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι όμως καλύτερο και αυτό μας αφορά περισσότερο. Ας μην κάνει 30% τηλεθέαση, δεν πειράζει. Χαίρομαι που η μυθοπλασία ανθίζει στην ελληνική τηλεόραση. Μόνο χαρά μου δίνει λοιπόν ο ανταγωνισμός, γιατί δεν είναι αθέμιτος. Είναι υγιής. Οταν βγαίνει σκηνοθέτης σειράς που παίζει απέναντί μας και δηλώνει «Αν δεν υπήρχαν οι «Aγριες Μέλισσες» εμείς δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ», καταλαβαίνεις ότι υπάρχει ένας σεβασμός και μια ειλικρίνεια».