Η Σίλια Κατραλή είναι κατά βάση ηθοποιός. απόφοιτη της ανωτέρας Δραματικής Σχολής του Ιάσμου αλλά και του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Ανήσυχη και αεικίνητη, έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες, έχει γράψει θεατρικά έργα που έλαβαν χώρα σε διαφορά Αθηναϊκά θέατρα («Μνήμες περίστροφα», «Ατροπίνη», «Πιασμένοι σε Δεντρόσπιτο», «Μπαρόβιοι Αστροναύτες»), ενώ το 2016 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Διάσπαση προσευχής» (εκδ. Ηρόδοτος). Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 κυκλοφόρησε την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Ελεύθερο Κάμπινγκ» από την δισκογραφική εταιρεία Walnut Entertainment, πρόσφατα παρουσίασε το νέο τραγούδι με τίτλο «Προορισμός» και έπεται και νέος άλμπουμ.
Ο «Προορισμός» σηματοδοτεί μια μικρή αλλαγή ύφους. Θα είναι αυτή η «Μία Εδέμ με χαμηλό ενοίκιο» πιο ροκ σε σχέση με το «Ελεύθερο Κάμπινγκ»;
«Θα έλεγα πως το άλμπουμ που έρχεται έχει κάποια στοιχεία από το “Κάμπινγκ” ωστόσο εδώ είμαι πιο πολύ εγώ, πιο πολύ σίγουρη για όλο αυτό αλλά με έναν αναγνωριστικό τρόπο στην εξερεύνηση του δικού μου προορισμού με απώτερο σκοπό την ανακάλυψη μιας Εδέμ. Υπάρχουν ποπ, ροκ και ρετρό στοιχεία στο δίσκο. Η “Εδέμ” διαφοροποιείται σημαντικά από το “Κάμπινγκ” κινείται όμως στα ίδια μονοπάτια. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος προσέγγισης».
Ωραία. Πείτε μας τότε λίγα λόγια παραπάνω για αυτή την προσέγγιση.
«Είναι νομίζω ένα μεταβατικό άλμπουμ, έτσι νιώθω πως θα καταλήξει να είναι. Υπάρχουν μέσα στοιχεία από διαφορετικά είδη που εναλλάσσονται και δημιουργούν μια πολυσύνθετη ενότητα ή και όχι. Για παράδειγμα το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ δεν έχει απόλυτη σχέση με τα υπόλοιπα. Υπάρχουν βέβαια στοιχεία μιας Εδέμ μα και ιδιαίτερα γνωρίσματα από μια ρετρό καλοκαιρινή εποχή δοσμένα ωστόσο με ένα διαφορετικό, καινούργιο ύφος που ακουμπά στα προηγούμενα και υπονοεί τα όσα έπονται».
Τι έχει καταστήσει τη συνεργασία σας με τον συνθέτη Νικόλα Αδέσποτο τόσο γόνιμη;
«Αφενός η φιλία και η εμπιστοσύνη αφετέρου θεωρώ πως μέσα σε αυτή τη συνεργασία υπάρχει μια οπτική που δεν θα σκεφτόμουν ποτέ σε πράγματα που είναι εντελώς απίθανο να συμβούν ακριβώς την ίδια στιγμή που συμβαίνουν. Είναι πολύ όμορφο πράγμα η ομάδα, όπως συνηθίζω να λέω. Χωρίς αυτήν θα ήμασταν μισοί».
Σκηνοθετείτε, παίζετε, τραγουδάτε, γράφετε. Ποια από όλες τις καλλιτεχνικές δραστηριότητές σας θα χαρακτηρίζατε ως πιο πηγαία;
«Τόσα πολλά; Έχω απλώς πειραματιστεί πάνω σε κάποια πράγματα. Είμαι ηθοποιός, αυτό έχω σπουδάσει. Εκεί αισθάνομαι μεγαλύτερη οικειότητα. Μου αρέσει η μουσική. Μου αρέσει να φτιάχνουμε τραγούδια και να τα βλέπουμε να παίρνουν ζωή».
Με ποια πρότυπα μεγαλώσατε;
«Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με πολλές ροκ επιρροές και ερεθίσματα. Κοιμόμουν με Doors ξυπνούσα με Zeppelin. Είχα την τύχη να έρθω από πολύ μικρή σε επαφή με σπουδαίες μουσικές και να τις εξερευνήσω σε βάθος».
Ποιους άλλους καλλιτέχνες θαυμάζετε;
«Μου αρέσουν οι Madrugada, οι Joy Division, οι Black Keys, οι Arctic Monkeys, ο Kaleo. Συμβαίνει παγκοσμίως κάτι πολύ συναρπαστικό με τη μουσική αυτή τη δεκαετία που φαντάζομαι πως τα επόμενα χρόνια θα μας οδηγήσει σε εντελώς νέους ήχους».
Ποιο είναι το πιο ωραίο πράγμα που έχετε διαβάσει τελευταία;
«Τώρα τελευταία ασχολούμαι πολύ με “Το θεώρημα της μη πληρότητας” του Γκέντελ που λέει πως οποιαδήποτε αποτελεσματικά παραχθείσα θεωρία που είναι ικανή να εκφράσει την στοιχειώδη αριθμητική δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και συνεπής και πλήρης. Γιατί με εντυπωσίασε αυτό; Διότι αν το αναγάγουμε στην πραγματική ζωή, δούμε δηλαδή το θεώρημα της μη πληρότητας έξω από τα μαθηματικά και μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις, υπάρχει άμεση σύνδεση με την κατανόηση του κόσμου γύρω μας. Και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι συναρπαστικό».
