Κυριακή κοντή γιορτή. Για τη Δημοκρατία. Για τη σοσιαλδημοκρατία. Για την κεντροαριστερά και το «πολύπαθο» κέντρο που όλοι το ξεχνάνε και όλοι το αγαπάνε. Για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας. Για να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί στη Βουλή. Για να ανασυνταχθεί η δημοκρατική παράταξη. Να αναλάβει ευθύνη διακυβέρνησης. Να δώσει ξανά ελπίδα και βεβαιότητα στους πολίτες για το μέλλον.
Σίγουρα δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, η ζωή και ο κόσμος. Σίγουρα ο πολίτης δεν συγκινείται με ηχηρές λέξεις και παραδεισένιους κόσμους. Η εμπιστοσύνη προς τον πολιτικό κόσμο συνεχίζει να είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το 40% και πλέον του εκλογικού σώματος αδιαφορεί και δεν πάει ούτε στην κάλπη. Το χάσμα κοινωνίας και πολιτικών κομμάτων δε λέει να κλείσει. Αυτό το χάσμα έρχεται να γεφυρώσει η δημοκρατική παράταξη. Ας κατανοήσουμε την πραγματικότητα.
Στα καλέσματα περί αριστεράς, σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι αρκετά για να φθάσουν οι πολίτες στην κάλπη. Προσπαθούν να ανιχνεύσουν, στα πρόσωπα των υποψηφίων την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, στην πολιτική, την οικονομία και τη ζωή τους.
Θέλουν να επιλέξουν πρόσωπο που στη Βουλή, στην κοινωνία και στο επικοινωνιακό παιχνίδι του θεάματος θα μπορέσει με λόγο πολιτικό και τη γλώσσα της αλήθειας να χτίσει γέφυρες εμπιστοσύνης με τον λαό.
Αναζητούν οι πολίτες αρχηγό που θα ξανά φέρει την ιστορική παράταξη, του ΠΑΣΟΚ στο προσκήνιο. Να διεκδικεί στα ίσια την ευθύνη διακυβέρνησης. Τα ζητούμενα του κόσμου της ιστορικής παράταξης ΠΑΣΟΚ και κάθε δημοκράτη πιστεύω είναι απλά και επιτακτικά όπως η αλήθεια: Να μεγαλώσει η παράταξη. Να εκλεγεί αρχηγός, που να είναι ικανός να τραβήξει το «κάρο» προς τα εμπρός. Να φύγουμε από τον κομματικό μικρόκοσμο.
Για να αλλάξει πολιτικούς συσχετισμούς. Για να βάλει ανάχωμα στην όποια αυτοδυναμία ονειρεύεται ο κ. Μητσοτάκης. Να αμφισβητήσει, με ιδέες, σκέψεις, προτάσεις και πολιτικές, τον κυρίαρχο ρόλο, θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ως εκφραστή της κεντροαριστεράς και της δημοκρατικής παράταξης. Με πολιτικό λόγο ρεαλιστικό, να ξανά κερδίσει την εμπιστοσύνη του πολιτικού κέντρου που πολιορκείται από Ν. Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.
Και όλα αυτά βέβαια με σκοπό να προωθήσει τα συμφέροντα των λαϊκών τάξεων, των «μη προνομιούχων» που φώναζε ο Ανδρέας. Για να μπορέσουν οι πολίτες να πάρουν ανάσα, από τα θεριά που τους απειλούν. Ανασφάλεια. Ακρίβεια. Ανεργία, Πανδημία και Φόβος, Αβεβαιότητα για το αύριο.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Έχει καθοριστική σημασία η μαζικότητα στην κάλπη της Κυριακής. Η «μικρή» κάλπη εντός των τειχών και των προσωπικών μηχανισμών θα αναδείξει αρχηγό χωρίς «προίκα». Η γραφειοκρατία ακόμη και στην ψηφοφορία για τους ηλικιωμένους και σ’ αυτό το πανηγύρι της εκλογικής διαδικασίας καθίσταται προβληματική με τις αιτήσεις εγγραφής μελών, φίλων.
Η ανοικτή κάλπη, με τη μαζική παρουσία των πολιτών, θα αποτελέσει τη μεγάλη «προίκα» του νέου αρχηγού για να κάνει μια νέα αρχή. Χωρίς τη μεγάλη «προίκα» της κάλπης ο νέος αρχηγός θα είναι αδύναμος να φέρει σε πέρας το μεγάλο εγχείρημα για ανασύνταξη της παράταξης.
Το επόμενο βήμα, στην «μετά κάλπη» εποχή ο πολιτικός λόγος του αρχηγού θα δώσει το πολιτικό στίγμα:
Της Ενότητας της παράταξης. Της Κοινοβουλευτικής μάχης. Της επικοινωνίας με το εκλογικό σώμα.
Και όλος αυτός ο «θόρυβος» των εκλογών γιατί;
Για τις ανάγκες των πολιτών και της πατρίδας:
Να έρθουν μεγάλες ιδέες και πολιτικές στο προσκήνιο.
Για το σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης με συμμετοχή του λαού και των θεσμών.
Για να ζωντανέψουν ξανά τα συλλογικά κοινωνικά αντικείμενα.
Για να υπάρξουν καθαρές απαντήσεις στα προβλήματα με τολμηρές πολιτικές:
● Πόλεμος στις ανισότητες και την αχαλίνωτη συσσώρευση πλούτου στους λίγους.
● Πόλεμος στη φτώχεια και την ανεργία.
● Προστασία της εργασίας και των εισοδημάτων.
● Νέες ευκαιρίες στη νέα γενιά για κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.
● Αξιοπρέπεια, Σεβασμός και Αλληλεγγύη στα «περήφανα» γηρατειά.
Για να απαντήσουμε στις προκλήσεις της χώρας:
● Στην Άμυνα και την Ασφάλειά της.
● Την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στην Άμυνα και την Εξωτερική πολιτική.
● Τη διάχυση της ανάπτυξης στα Μ.Μ.Ε., την Περιφέρεια και την Ύπαιθρο με δημοκρατικό προγραμματισμό.
Πάμε στην «κάλπη», όλοι οι δημοκράτες, να δώσουμε μεγάλη «προίκα» στον νέο αρχηγό. Και με νέα συλλογική ηγεσία να ανοίξουν τα πανιά της δημοκρατικής παράταξης για να ανταποκριθεί στα προβλήματα και τις ανάγκες της χώρας και των πολίτων.
