Το ενδεχόμενο να σταλεί ελληνική δύναμη στην εμπόλεμη ζώνη του Σαχέλ, στο πλαίσιο της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας – Γαλλίας, εξετάζουν πολιτική και στρατιωτική ηγεσία στο ελληνικό Πεντάγωνο, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος.
Ερωτηθείς για τη συμφωνία που συνήψαν οι δύο πλευρές τον περασμένο Σεπτέμβρη και κατά πόσο, προκειμένου να συνδράμουν οι Γάλλοι σε ενδεχόμενη ελληνική επιχείρηση, απαιτείται ελληνική στρατιωτική παρουσία στο Σαχέλ, ο κ. Παναγιωτόπουλος επεσήμανε πως, αν και δεν είναι απαραίτητο να πάμε, έχει διατυπωθεί αίτημα από τη γαλλική πλευρά και οφείλουμε να συνδράμουμε.
«Ήδη, η Ελλάδα εξετάζει την αποστολή ομάδας μάχιμων στρατιωτικών στη ζώνη του Σαχέλ. Δεν πρόκειται για στρατιωτικούς συμβούλους, τέτοιους έχουμε ήδη στην περιοχή. Πρόκειται για μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, μάχιμα» δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, σε συνέντευξή του στο Newsbomb.
Αμεση αντίδραση από τον ΣΥΡΙΖΑ
Πρόκειται για ένα θέμα για το οποίο έγινε μεγάλη συζήτηση το προηγούμενο διάστημα, ενώ πυροδότησε έντονες αντιδράσεις από κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία καταψήφισαν τη συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας.
Μάλιστα, Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας είχαν συγκρουστεί στη Βουλή, με τον πρώτο να τονίζει πως δεν υπάρχει θέμα αποστολής ελληνικών δυνάμεων στο Σαχέλ και τον δεύτερο να επικαλείται το συγκεκριμένο άρθρο της συμφωνίας για να επιχειρηματολογήσει υπέρ της καταψήφισης της συμφωνίας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι δηλώσεις του Νίκου Παναγιωτόπουλου προκάλεσαν την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και του αρμόδιου τομεάρχη, Γιώργου Κατρούγκαλου.
«Για πρώτη φορά μάχιμες ελληνικές δυνάμεις, χωρίς απόφαση διεθνούς οργανισμού, εκτός γαλλικής επικράτειας και Ευρώπης, ενώ γαλλικό ΥΠΕΞ και ΥΠΑΜ ρητά δηλώνουν ότι η διμερής συμφωνία δεν παρέχει προστασία σε περίπτωση απειλής στη δική μας ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα» έγραψε στο twitter o τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Σημειώνεται πως πρόκειται για μια ολόκληρη ζώνη στην αφρικανική ήπειρο που βρίσκεται νοτιότερα της Ερήμου Σαχάρας και απλώνεται ανάμεσα στον Ατλαντικό Ωκεανό και την Ερυθρά Θάλασσα. Έχει έκταση πάνω από 3 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Γεωπολιτικά, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε 5 χώρες: τη Μπουρκίνα Φάσο, το Τσαντ, το Μάλι, τη Μαυριτανία και τον Νίγηρα, που αντιμετωπίζουν κοινές προκλήσεις, με τη Γαλλία να συνδράμει στρατιωτικά.
Στην περιοχή αυτή δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια ένα σύνολο ένοπλων οργανώσεων, ισλαμικού προσανατολισμού. Παρότι υπάρχουν σαφή στοιχεία επιρροής από τα ισλαμικά ένοπλα ρεύματα που διεκδίκησαν να εκπροσωπήσουν την διεθνή «τζιχάντ», όπως την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, κάτι που φαίνεται και στις ονομασίες των οργανώσεων (π.χ. Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα), εντούτοις σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξή τους τροφοδοτήθηκε από τοπικά προβλήματα και συγκρούσεις, δεσμούς ανάμεσα σε φυλές, όπως και τα ενδημικά προβλήματα λειτουργίας των τοπικών κρατών, που ούτως ή άλλως είχαν εξαρχής στη διαδρομή τους να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της αποικιοκρατίας, τα προβλήματα διαφθοράς, αλλά και την αδυναμία να διαμορφώσουν τις ανάλογες υποδομές.
Παρότι έχουν υιοθετήσει πρακτικές όπως οι επιθέσεις αυτοκτονίας και συχνά είναι ιδιαίτερα βίαια, εντούτοις σε αντίθεση με ένοπλες οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα ή το Ισλαμικό Κράτος δεν έχουν επιλέξει στόχους εκτός των χωρών ή των περιοχών όπου δραστηριοποιούνται, ούτε έχουν στοχοποιήσει ανοιχτά τη Δύση.
Παράλληλα, η δράση τους στην περιοχή ενισχύθηκε είτε από προηγούμενες ενεργές αντιπαραθέσεις, όπως είναι η δράση ισλαμιστικών οργανώσεων στην Αλγερία, αλλά και από τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη που εκτός των άλλων έκανε και εύκολη την πρόσβαση σε οπλισμό.
