Η Τσεχία και η Πολωνία είναι οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες που παρουσιάζουν χειρότερες επιδόσεις από την Ελλάδα στη διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα τουλάχιστον με την αξολόγηση του Bloomberg.
Τον περασμένο Νοέμβριο, όταν παρουσιάστηκε η πρώτη «Κατάταξη Ανθεκτικότητας στην Covid», η Ελλάδα βρισκόταν πάνω από τον μέσο όρο των 53 χωρών που καλύπτει η αξιολόγηση.
Πλέον όμως βρίσκεται στην 39η θέση, κάτω από το Βέλγιο και πάνω από την Ινδία.
Υπάρχουν όμως πολλές ακόμα χώρες που είδαν τις επιδόσεις τους να αλλάζουν δραματικά τον τελευταίο χρόνο, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, αναφέρει το αμερικανικό πρακτορείο στην ετήσια ανασκόπησή του.
«Η προηγούμενη πορεία δεν εγγυάται τη μελλοντική» γράφει το Bloomberg, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Νέα Ζηλανδία, τη Σιγκαπούρη και το Ισραήλ, χώρες που βρίσκονταν για καιρό στις πρώτες θέσεις αλλά υποχώρησαν μετά την εμφάνιση του στελέχους Δέλτα και το νέο πανδημικό κύμα.
Ο δείκτης βασίζεται σε 12 παράγοντες, όπως τα κρούσματα και οι θάνατοι ανά 100.000 κατοίκους, η εμβολιαστική κάλυψη, η αυστηρότητα των lockdown, η μεταβολή του ΑΕΠ και η κινητικότητα του πληθυσμού.
Στο θέμα της κινητικότητας η Ελλάδα ξεχωρίζει, μαζί με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γερμανία, καθώς παρουσιάζει σταθερές επιδόσεις στην πορεία του χρόνου, αποφεύγοντας περιορισμό των μετακινήσεων κατά περισσότερο από 10% ανά εβδομάδα από τα τέλη του 2020.
Ελάχιστες ήταν οι χώρες που αποδείχθηκαν οι συνεπείς στην πορεία του χρόνου, δεν έπεσαν δηλαδή ποτέ κάτω από τον μέσο όρο. Πρόκειται για τις Νορβηγία, Δανία και Φινλανδία από την Ευρώπη και τις Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Καναδάς, Νότια Κορέα και Ελβετία.
Ισχυρά συστήματα υγείας και κοινωνική συνοχή είναι κοινοί παρονομαστές στα παραπάνω κράτη, όπως και η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση αλλά και η διάθεση των κατοίκων να ακολουθήσουν τους κανόνες που υιοθετήθηκαν. Παράλληλα, το γεγονός ότι είναι οικονομικά ισχυρές σήμαινε ότι ήταν σε θέση να αποκτήσουν γρήγορα σημαντικές ποσότητες εμβολίων.
Στον αντίποδα βρίσκονται Αργεντινή, Ιράν, Μεξικό, Βραζιλία, Περού, Πολωνία, Νιγηρία, Πακιστάν και Νότια Αφρική. Κάθε μια από αυτές δεν κατάφερε ποτέ να βρεθεί πάνω από τον μέσο όρο, ενώ το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές ήταν βαρύ.
