Σε 178 σελίδες περιγράφεται αναλυτικά το κυβερνητικό πρόγραμμα της μελλοντικής κυβέρνησης τρικομματικού συνασπισμού υπό τον γενικό τίτλο «Τόλμη για περισσότερη πρόοδο», που έδωσαν οι εταίροι στη δημοσιότητα χθες. Ένα κατόρθωμα για τρία εντελώς διαφορετικά κόμματα που θέλουν να συγκυβερνήσουν στη χώρα, Αλλά υπάρχει και η κακή είδηση, όπως επισημαίνει στο κεντρικό της σχόλιο η Süddeutsche Zeitung: Ότι η υλοποίησή του δεν μπορεί να ξεκινήσει αμέσως. Διαβάζουμε:
«Θα κριθούν στις πράξεις»
«Ο συνασπισμός του φωτεινού σηματοδότη (σ.σ. από τα χρώματα των 3 κομμάτων) θα μπορεί να κάνει την κοινωνική, οικολογική και φιλελεύθερη εκκίνηση μόνο όταν κατορθώσει να θέσει υπό έλεγχο την πανδημία» επισημαίνει η συντάκτρια.»Δεν μπορεί να υπάρχει ξεκίνημα χωρίς την προστασία του πληθυσμού. Δεν μπορούν να υπάρχουν χρήματα για γιγαντιαίες επενδύσεις, όταν δις ευρώ βυθίζονται σε νέα κύματα πανδημίας και επιχειρήσεις κρέμονται από τον κρατικό ορό. Δεν μπορεί να υπάρχει εμπιστοσύνη των πολιτών στο οτιδήποτε, όσο την καθημερινότητα ορίζουν τα κύματα πανδημίας. Γι αυτόν τον λόγο αυτή η συμμαχία πολιτικών δυνάμεων δεν είναι μόνο η πρώτη του είδους στη Γερμανία, αλλά και η πρώτη που ξεκινά σε μια τόσο απειλητική κρίση. Η πρώτη που από την πρώτη ημέρα θα πρέπει να οικοδομήσει εμπιστοσύνη με βάση αριθμούς κρουσμάτων ως βάναυσο μέτρο επιτυχίας. Περίοδος χάριτος 100 ημερών δεν θα υπάρξει».
Στη διαδικτυακή της σελίδα η Tagesschau του πρώτου καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης ARD, η σχολιάστρια επισημαίνει ότι πρόκειται για εξαγγελίες που θα κριθούν τελικά στις πράξεις. «Στην κυβερνητική συμφωνία δεν υπάρχει ούτε μια σελίδα, στην οποία να λείπουν έννοιες, όπως εκσυγχρονισμός, μετασχηματισμός ή πρόοδος» σημειώνει. «Οι 3 εταίροι θέλουν να μεταδώσουν εμπιστοσύνη, να αναπτύξουν έναν νέο πολιτικό πολιτισμό, ανταλλαγή προοπτικών, μια ευκαιρία να μάθει κανείς από τον άλλον … ένα φιλοσοφικό ξεκίνημα. Κρίμα που δεν υπάρχουν συγκεκριμενοποιήσεις στα ψιλά γράμματα, ιδέες, πρότυπα, προθέσεις. Αλλά πρόκειται για 3 κόμματα που δεν ανήκουν μαζί, αλλά θέλουν να δοκιμάσουν μαζί. Αξίζουν μια ευκαιρία».
Ας ρίξουμε και μια ματιά πώς σχολιάζει μια περιφερειακή εφημερίδα, η Südwest Presse, το κυβερνητικό πρόγραμμα της μελλοντικής κυβέρνησης. «Μέχρι και το τελευταίο κεφάλαιο οι 3 εταίροι απέκρυψαν το πιο σημαντικό: Πώς θα χρηματοδοτηθούν τόσα πολλά σχέδια; … Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες εξαγγελίες για νέα φορολογικά προνόμια και δαπάνες. Το πώς όλα αυτά θα πληρωθούν, παραμένει νεφελώδες».
SZ: „Στην οικονομική άβυσσο»
Η Süddeutsche Zeitung επανέρχεται σε σχόλιό της περιγράφοντας την περισσότερο από οριακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, για την οποία ευθύνεται ο ίδιος ο πρόεδρος Ερντογάν, όπως επισημαίνει ο σχολιαστής. Κάνοντας ιστορική αναδρομή στον Κεμάλ Ατατούρκ, τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, αναφέρει ότι και ο Ερντογάν στα 18 χρόνια εξουσίας, άφησε το αποτύπωμά του όσο κανένας άλλος πολιτικός από τότε. «Τώρα όμως λόγω της οικονομικής κρίσης ο Τούρκος πρόεδρος χάνει σε υποστήριξη και οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο. Ο αυτοαποκαλούμενος αντίπαλος των επιτοκίων θέλει προφανώς με την πολιτική των χαμηλών επιτοκίων να μετατρέψει τη χώρα του σαν σε ασιατική με χαμηλούς μισθούς. Με δέλεαρ τα φτηνά δάνεια και τους χαμηλούς μισθούς οι επιχειρηματίες ωθούνται να κάνουν επενδύσεις, ενώ την ίδια ώρα ξένες εταιρείες καλούνται να επενδύσουν στη χώρα για να τονώσουν την παραλυμένη οικονομία. Γι αυτά οι Τούρκοι θα πρέπει να ευχαριστήσουν τον Ερντογάν το 2023 προσερχόμενοι στην κάλπη. Είναι η χρονιά του ιωβηλαίου για την 100ή επέτειο της Τουρκικής Δημοκρατίας».
Ο αρθρογράφος επικαλείται προβλέψεις οικονομολόγων για τη φτωχοποίηση, στην οποία οδηγείται ο λαός από τον υψηλό πληθωρισμό. «Λόγω της αδύναμης λίρας η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει τις εισαγωγές, από τις οποίες εξαρτάται και να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος. Κυρίως η κατάρρευση της λίρας προκαλεί ζημίες. Η αποδυναμωμένη Κεντρική Τράπεζα δήλωσε ότι η κατάρρευση του νομίσματος λόγω της μονομερούς πολιτικής του προέδρου κινείται εντελώς αποκομμένη από τα βασικά οικονομικά δεδομένα. Την ίδια ώρα με την πολιτική των επιτοκίων ο Ερντογάν γίνεται πολιτικά ευάλωτος. Η αντιπολίτευση έχει επιτέλους ένα θέμα, με το οποίο μπορεί να εμφανίζεται ως εναλλακτική και έτσι ο πρόεδρος θα πρέπει άμεσα να κάνει κάτι, που όμως που είναι δύσκολο λόγω της πολυπλοκότητας των οικονομικών διαδικασιών».
Ειρήνη Αναστασοπούλου
