Στο ξεκίνημα της εβδομάδας στα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου κυριαρχούν η ανησυχία για το πώς οι χώρες της Ευρώπης θα αναχαιτίσουν τη δυναμική της πανδημίας εν όψει του χειμώνα, καθώς και το ερώτημα, τι ουσιώδες απέδωσε τελικά η Διεθνής Διάσκεψη για το Κλίμα στην Γλασκώβη για την προστασία του κλίματος. Τους αναλυτές απασχολούν επίσης οι εξελίξεις από το νέο μεταναστευτικό μέτωπο στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας και η στάση της Τουρκίας.
Ενδεικτικά η εφημερίδα Die Welt φιλοξενεί ρεπορτάζ από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, στο οποίο περιγράφεται η τεράστια απογοήτευση όσων περίμεναν στην ουρά με εισιτήριο για Μινσκ, όταν έμαθαν πριν καν ξεκινήσει ο έλεγχος ότι Ιρακινοί, Σύροι και Υεμενίτες δεν επιτρέπεται να πετάξουν προς την Λευκορωσία. «Ορισμένοι έπαθαν σοκ, άλλοι έβριζαν, μια ηλικιωμένη γυναίκα έκλαιγε και φώναζε, πάνε τα λεφτά μας, τί θα κάνουμε; Πουλήσαμε τα πάντα στο σπίτι μας» παραθέτει μια χαρακτηριστική σκηνή απελπισίας ο γερμανός δημοσιογράφος. «Η γυναίκα με την οκταμελή της οικογένεια ξεκίνησε από την πόλη Ζάχο, στις αυτόνομες κουρδικές περιοχές, για την Κωνσταντινούπολη με αδελφούς, αδελφές, κόρες και τον γιό της Μπεβάρ. 2.500 δολάρια ανά κεφαλή πλήρωσαν. Ο Μπεβάρ δείχνει τη βίζα για τη Λευκορωσία. Τα συνολικά 20.000 δολάρια πήγαν σε ένα πρακτορείο στο Ιράκ. Αυτά τα χρήματα δεν πρόκειται να τα ξαναδούμε, λέει και γυρίζοντας προς τη μητέρα του με δάκρυα στα μάτια, της λέει, δεν έχουμε πια βιος, εάν μας περιμένει στο δρόμο ο θάνατος, είμαι έτοιμος να πεθάνω» περιγράφει ο ρεπόρτερ όσα βίωσε στο τουρκικό αεροδρόμιο.
«Κάθε μήνα η Τουρκία χάνει τμήμα στρατιωτικής ισχύος»
Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung επαναφέρει στο προσκήνιο τη διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας για τους S-400 και την αποβολή της χώρας από το πρόγραμμα κατασκευής των μαχητικών F-35. „Ο Τούρκος πρόεδρος αρέσκεται στο να μπλοφάρει, αλλά έχασε» υποστηρίζει η εφημερίδα. «Και τώρα η Άγκυρα βρίσκεται χωρίς σύγχρονα μαχητικά πέμπτης γενιάς, η τουρκική πολεμική αεροπορία κινδυνεύει να μείνει πίσω. Οι δυνατότητες του Ερντογάν να διορθώσει το λάθος είναι ελάχιστες. Η μόνη εναλλακτική για τα F-35 είναι ο εκσυγχρονισμός των γηρασμένων τουρκικών αεριωθούμενων F-16, αλλά κι αυτά έρχονται από τις ΗΠΑ.Και ήδη εκεί οργανώνεται αντίσταση κατά των εξοπλισμών με τους Τούρκους, που στο μεταξύ είναι ελάχιστα αγαπητοί στην Ουάσιγκτον … ΄Ετσι η Τουρκία χάνει κάθε μήνα ένα τμήμα στρατιωτικής ισχύος. Η με φανφάρες εξαγγελία του τουρκικού τζετ 5ης γενιάς, ενός ψηφιοποιημένου Stealth, είναι για την ώρα στη σφαίρα του όνειρο».
Ο δημοσιογράφος περιγράφει τις ελάχιστες διεξόδους της χώρας και επισημαίνει: «Επειδή ο καιρός πιέζει, υπάρχει, σύμφωνα με απόψεις ειδημόνων, μόνο μία λύση, ο άμεσος εκσυγχρονισμός των γηρασμένων F-16. Η Άγκυρα διαθέτει 270, τα μισά χρήζουν ανανέωσης. Θα πρέπει λοιπόν να αγοράσει 40 νέα F-16 από τις ΗΠΑ και να αναβαθμίσει 80 γηρασμένα. Μόνο έτσι η τουρκική πολεμική αεροπορία θα ήταν κάπως εξοπλισμένη απέναντι στον προαιώνιο εχθρό της, την Ελλάδα. Η Αθήνα δεν παίρνει μόνο F-35 από τις ΗΠΑ, αλλά και 18 Rafale από τη Γαλλία. Οι Τούρκοι βρίσκονται με τη θηλιά στο λαιμό. Ο προεδρικός σύμβουλος Ιμπραχίμ Καλίν δήλωσε, ότι θα ήταν καλύτερα, αν μπορούσε η χώρα του να ξαναμπεί στο πρόγραμμα των F-35, αλλά κάποιος Αμερικανός αξιωματούχος είπε στη διαδικτυακή σελίδα Yetkin-Report, ότι η Τουρκία είναι εκτός. Τελεία και παύλα».
Οι ανθρωποσοφιστές και το εμβόλιο κατά του Covid-19
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της πανδημίας προσεγγίζει το Spiegel στη διαδικτυακή του σελίδα. Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι σύμφωνα με πρόσφατη στατιστική ο γερμανόφωνος χώρος έχει τα χειρότερα ποσοστά εμβολιασμού στη δυτική Ευρώπη. Γιατί άραγε; «Για ένα σωρό λόγους» απαντά. «Εάν δει κανείς τον χάρτη, η Θουριγγία, η Σαξονία και η Βαυαρία πλήττονται ιδιαίτερα από τον Covid-19. Η γεωγραφική εγγύτητα με την Πολωνία και την Τσεχία, όπου και εκεί τα νούμερα είναι υψηλά, θεωρείται μια από τις αιτίες, αλλά υπάρχει κι ένας άλλος λόγος: Ο σκεπτικισμός που απαντάται σε ένα κύκλο αστών, ο οποίος έχει το επίκεντρό του στη νότια Γερμανία και την Ελβετία. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ανθρωποσοφιστές». Ο αρθρογράφος περιγράφει σε αδρές γραμμές την κοσμοθεωρία του Ρούντολφ Στάινερ, ιδρυτή της ανθρωποσοφίας, σε σχέση με το εμβόλιο ως εξής: «Ο Στάινερ πίστευε ότι οι ασθένειες έχουν το νόημά τους στο καρμικό γίγνεσθαι. Ο πυρετός μπορεί να βοηθήσει για παράδειγμα ένα παιδί, να ‘εγκατασταθεί’ στο σώμα του. ΄Οποιος στην προηγούμενη ζωή του έκανε λάθη, θα πρέπει μέσω των συνθηκών της ασθένειας να τα αντισταθμίσει. Και όποιος εμβολιάζεται, γίνεται ´κουφός´ απέναντι σε αυτό το καρμικό μήνυμα … με την ένεση, η οποία προστατεύει από την ασθένεια, εγχύνεται στο σώμα το δηλητήριο του πολιτισμού, επιταχύνει τεχνητά, αυτό που κανονικά θα διαρκούσε. Εμποδίζει το σώμα να αναπτυχθεί από μόνο του και να κινητοποιήσει τις φυσικές του δυνάμεις».
Η πραγματικότητα όμως στη Γερμανία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με καρμικά μηνύματα. Και η εκκολαπτόμενη κυβέρνηση υπό τον Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς είναι κοντά στην αποτυχία, πριν καν αναλάβει έργο κατά την Handelsblatt, η οποίαεπιγράφει το σχετικό άρθρο με τον τίτλο «Ο Σολτς ρισκάρει τη λάθος εκκίνηση». Γράφει ο σχολιαστής: «Ο κατάλογος με τις παραλείψεις της πολιτικής είναι μακρύς. Η κατάργηση της επιδημιολογικής κατάστασης εθνικής εμβέλειας είναι λανθασμένη, η αποξήλωση κλινών στις εντατικές μοιραία, η υπόθεση ότι όλα θα βελτιωθούν, μόλις οι πολίτες εμβολιαστούν βιαστική. Το εμβόλιο είναι το πιο σημαντικό μέσο διαχείρισης της πανδημίας, αλλά δεν αποτελεί εγγύηση για το άμεσο τέλος της, επειδή εκτός από τους αρνητές υπάρχουν και απροστάτευτα παιδιά. Γιατί κανείς δεν ξέρει τη διάρκεια προστασίας από το εμβόλιο. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση καλλιέργησε τον πόθο επιστροφής στην κανονικότητα, που οδήγησε σε συμπεριφορές τύπου laissez-faire σε σχέση με τον θανατηφόρο ιό. Στην Κολωνία οι καρναβαλιστές γιόρτασαν στους δρόμους, που πιθανόν να γίνει ως γεγονός υπερμεταδότης του ιού, και ο καθένας μπορεί να διηγηθεί ιστορίες γνωστών που παρά το ότι είχαν κορωνοϊό, πήγαν για ψώνια. Γι αυτήν την απερίσκεπτη στάση με την πανδημία ευθύνονται όλα τα κόμματα: Τα Χριστιανικά, γιατί βιάστηκαν να κηρύξουν την κρίση ως λήξασα, το Φιλελεύθερο, γιατί έχει ταυτιστεί με την στάση του laissez-faire και τέλος του Σολτς, γιατί έμεινε για καιρό θεατής των εξελίξεων».
Ειρήνη Αναστασοπούλου
