Εφοπλιστές, επιχειρηματίες… τσολιάδες και καθυστερήσεις

Οι καρέκλες-γλυπτά στο βιομηχανικό, πολύβουο Τορίνο που μεταφέρονται με τεράστια προσοχή στην Αθήνα και στο Παρίσι. Τα έργα του Θεόφιλου, του επονομαζόμενου «Τσολιά της ζωγραφικής», να παίρνουν σιγά-σιγά τη θέση τους, με τις αχτίδες του ήλιου να «μπαίνουν» από τα παράθυρα του νεοκλασικού επί της Βασιλίσσης Σοφίας. Οι δανεισμοί έργων τέχνης από ιδιωτικές συλλογές σε μουσειακούς χώρους και γκαλερί, με αφορμή σημαντικές εκθέσεις, είναι κάτι συνηθισμένο στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα κάποιες φορές οι διαδικασίες είναι δύσκολες. Ο κ. Μυτιληναίος, η κυρία Κατίγκω Αγγελάκου, η κυρία Μαρίνα Ηλιάδη, ο Μπάμπος και η Αντζελα Οικονομίδη, ο κ. Μανώλης Περατικός και αρκετοί άλλοι επιχειρηματίες και εφοπλιστές δάνεισαν για ένα συγκεκριμένο διάστημα έργα του Θεόφιλου με αφορμή το κορυφαίο γεγονός στον χώρο του πολιτισμού. Πολύ γνωστός εφοπλιστής, ο οποίος αποτελεί εξαιρετικό συλλέκτη (δύσκολος όμως, πολύ δύσκολος χαρακτήρας), έμεινε εκτός. Ο shipowner ιδιοκτήτης σημαντικών εκτάσεων γης, που δεν διστάζει να έρθει σε αντιπαράθεση ακόμα και με οίκους δημοπρασιών του εξωτερικού, όταν επιθυμεί (με αφορμή αγορές έργων) να βρει το δίκιο του, δεν θα έχει έργο του στην έκθεση. Δεν είναι ότι δεν ήθελε ο άνθρωπος να παραχωρήσει αυτό που έχει στη συλλογή του. Απλά το σκεφτόταν, το ξανασκεφτόταν, ο χρόνος περνούσε, τελικά τη θέση, περιζήτητη με «θέα» στο Κοινοβούλιο, την πήρε έργο που ανήκει σε old money πλοιοκτήτη. Μοντριάν, Πικάσο, Κουνς, Kiefer και Θεόφιλος. Το παλιό χρήμα ξέρει να συλλέγει με εκπληκτικό τρόπο, είναι η αλήθεια…