Τελικά καμιά φορά (και) στα σπορ, το τίναγμα των φτερών μιας πεταλούδας στον Αμαζόνιο φέρνει τυφώνα στον Αμαζόνιο. Διότι είχε μια θέση ξένου «φυλαγμένη» ο Ολυμπιακός από τον έξυπνο καλοκαιρινό σχεδιασμό του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ήρθε ο απροσδόκητος τραυματισμός του Χασάν Μάρτιν, τον οποίο οι Ερυθρόλευκοι δεδομένα θέλουν να του δώσουν χρόνο να επιστρέψει στα κανονικά του στάνταρ. Και κάπως έτσι προέκυψε και η ευκαιρία Νοέμβρη μήνα, για μια από εκείνες τις μεταγραφικές ιστορίες που με την ανακοίνωση τους κιόλας δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες.

Ο κόσμος θα τον περιμένει αύριο (11/11) στο «Ελ. Βενιζέλος». Για να υποδεχθεί έναν «καουμπόι» από το Τάιλερ του Τέξας που έρχεται με υποσχέσεις να πάει σε άλλο επίπεδο την – ούτως ή άλλως ισχυρή – αμυντική ικανότητα του Ολυμπιακού. Τον Κούινσι Έισι: των 337 αγώνων ΝΒΑ στο βιογραφικό του (Ράπτορς, Κινγκς, Νικς, Μάβερικς, Νετς, Σανς). Και της πρώτης ενδιαφέρουσας «Ευρωλίγκα» περιπέτειας με τα χρώματα της Μακάμπι Τελ Αβίβ (2019-20), έχοντας στις αποσκευές του την καλύτερη συστατική επιστολή του Γιάννη Σφαιρόπουλου.

Το δέντρο της καριέρας του

Το μπόι του «μικρό» για «σεσημασμένος ψηλός» και μάλιστα με μεγάλη εμπειρία. Μόλις 2.01μ. Είναι όμως εκείνο το ιδιαίτερο στοιχείο που πάντα μετρούσε διαφορετικά στο μάτι των προπονητών. Άνοιγμα χεριών ακριβώς 211 cm. Ένα… δέντρο με – γρήγορα – πόδια που σου κρύβει το φως. Που μπορεί να πάει σε όλες τις «αλλαγές» στην άμυνα. Που μπορεί να τρέξει πρώτος στον αιφνιδιασμό και να προσφέρει ένα από εκείνα τα «εκρηκτικά» καρφώματα που σηκώνουν… όρθια την κερκίδα. Μα πάνω από όλα; Κάποιος που ακριβώς επειδή χρειάζονταν να κάνει υπερβάσεις για να του προκύψει η καριέρα που ονειρεύονταν έμαθε καλά να ακολουθεί το δόγμα «κάνω ότι πρέπει για τη νίκη, δίχως να κοιτάζω τους αριθμούς μου»; Διόλου παράξενο λοιπόν το γεγονός ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας έσπευσε να του στείλει εισιτήρια για την Αθήνα.

Πείνα στο… τραπέζι

«Περίμενα για την καλή ευκαιρία. Το προηγούμενο διάστημα εξέταζα άλλες προοπτικές και απλά ήθελα να πάρω τον χρόνο μου για να είμαι σίγουρος πως η απόφασή μου θα ήταν η σωστή, τόσο για εμένα, όσο και για την οικογένειά μου. Ήθελα να είναι το κατάλληλο κλαμπ. Ο πρώην προπονητής μου στην Μακάμπι, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, μιλούσε πάντα με θερμά λόγια για τον Ολυμπιακό. Το ίδιο και ο Οθέλο Χάντερ. Επίσης, ο πρώην (σ.σ και… επόμενος) συμπαίκτης μου, Τάιλερ Ντόρσεϊ, μου είπε τα καλύτερα. Τους έκανα πολλές ερωτήσεις, γιατί ήθελα να πάρω τη σωστή απόφαση. Έκανα, λοιπόν, την έρευνά μου και διαπίστωσα πως είναι μια καλή ευκαιρία.

Οι παίκτες, οι προπονητές, η διοίκηση, η πόλη, όλα μέτρησαν και ο Ολυμπιακός πληροί όλες τις προϋποθέσεις. Είναι ένα από τα κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης» εξήγησε ο 31χρονος που όπως φαίνεται δεν τον διάλεξαν μόνο οι Ερυθρόλευκοι, αλλά τους επέλεξε και ο ίδιος. «Παίζω σκληρά και νομίζω με τον σωστό τρόπο. Είμαι νικητής. Και θέλω να πιστεύω πως όλοι θα με αγαπήσουν. Οι συμπαίκτες μου, η ομάδα, οι φίλαθλοι, η πόλη. Φέρνω στο τραπέζι εμπειρία, σκληράδα, πείνα και θέληση για να μάθω» συμπλήρωσε. Και εκείνοι που γνωρίζουν την καριέρα του, είναι βέβαιοι πως τα εννοεί.

Κάποιος που δεν έγινε… Γκριν

Παιδί της ευλογημένης τάξης του 2012. Εκείνης που έφερε στο ΝΒΑ σταρ όπως ο Άντονι Ντέιβις, τον Ντέμιαν Λίλαρντ, τον Μπράντλει Μπιλ. Επιλέχθηκε στο 37 του ντραφτ από τους Ράπτορς, δύο θέσεις ψηλότερα από τον Ντρέιμοντ Γκριν που επί της ουσίας με τα ίδια χαρακτηριστικά έγινε ένας από τους καλύτερους power center του επαγγελματικού πρωταθλήματος. Ο «κοντός» που χρόνια τώρα καθαρίζει στα… ψηλά, για τον Στεφ Κάρι και την παρέα του. Ο απόφοιτος του Μπέιλορ (με πτυχίο στην Επικοινωνία) είχε, έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με το αστέρι των Ουόριορς. Και όλη την διάθεση του κόσμου για να πετύχει ανάμεσα στους καλύτερους.

Γιατί δεν του προέκυψε μια μόνιμη θέση στον μαγικό κόσμο; Καμιά φορά, αυτά είναι και λιγάκι θέμα τύχης. Η σωστή ομάδα. Το σωστό «πρόγραμμα». Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το κολέγιο, ο Έισι έφυγε για το Ντιτρόιτ προκειμένου να δουλέψει σε ειδικό κέντρο προετοιμασίας για το ΝΒΑ. Ξυπνούσε στις 5:30 το πρωί για να κάνει προπόνηση. Μετά το τέλος του προγράμματος δούλευε επί δίωρο στο γυμναστήριο και το απόγευμα επέστρεφε στο γήπεδο για να σουτάρει ακατάπαυστα. Εκείνοι που τον γνωρίζουν καλά, όπως ο αδερφικός του φίλος από το κολέγιο Έκπε Ούντο (που έκανε πράγματα και θαύματα υπό τον Ζέλικο Ομπράνοβιτς στην Φενέρμπαχτσε) ξέρουν καλά πως αυτή τη συνήθεια δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Να πηγαίνει στο γήπεδο πρώτος για προπόνηση. Και να φεύγει τελευταίος.

Τι πήρε ο Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός δεν απέκτησε κάποιον που θα «μαγέψει» με τους αριθμούς του. Πήρε όμως ένα «γρανάζι» που μπορεί να κάνει τη «μηχανή» του να δουλεύει ακόμη καλύτερα. Στο Τελ Αβίβ (2019/20) οι στατιστικές μέτρησαν πως με εκείνον στο γήπεδο η Μακάμπι δέχονταν μόλις 0,79 πόντους ανά κατοχή όταν ο Έισι μάρκαρε «ένας με έναν» τον προσωπικό του αντίπαλο. Ότι δέχονταν μόλις 0,86 πόντους ανά κατοχή όταν ο αντίπαλος ψηλός τον «πόσταρε». Και μόλις 1 πόντο ανά κατοχή όταν ο Αμερικανός έβγαινε μακριά στο γήπεδο για να μαρκάρει έναν αντίπαλο περιφερειακό. Και στην επίθεση; Προφανώς δεν είναι σουτέρ. Αλλά η ομάδα του δεν παίζει με «παίκτη λιγότερο». Είναι ένας κλασικός ψηλός σε καταστάσεις «πικ εν ρολ» που εκτός των άλλων φέρνει σκορ και από την ικανότητα του στο επιθετικό ριμπάουντ. Είναι αυτό που… δεν έχει ο Μουσταφά Φαλ και κατ΄ επέκταση το rotation στη θέση «5» τώρα που ο Χασάν Μάρτιν αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα τραυματισμών. Και ο ίδιος που όταν με το καλό επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς ο συμπατριώτης του μπορεί να κατέβει μια θέση «χαμηλότερα» για να συνεργαστεί μαζί του. Μια χαρά επιλογή…