Η ωκεανογράφος, συγγραφέας και φωτογράφος Ανίτα Κοντί (Anita Conti) ακούραστα διέσχιζε τις θάλασσες, παρατηρώντας των ωκεανό και τους άντρες που στα δίχτυα τους μάζευαν τη θαλάσσια πανίδα, η οποία αισθανόταν ότι διέτρεχε κίνδυνο.
Σε ένα καινούργιο βιβλίο, με τίτλο «Anita Conti et la Bretagne», ο γιος της Laurent Girault-Conti αφηγείται την ιστορία της ζωής της και τη σχέση της με τη Βρετάνη, έναν χώρο που ακολουθεί τους ρυθμούς της θάλασσας.
Η έκδοση προσφέρει δυνατότητα ματιάς σε ένα αρχείο περίπου 50.000 φωτογραφιών που η Κοντί συγκέντρωσε, αρχείο το οποίο εμπιστεύτηκε στην πόλη Lorient στη Βρετάνη. Γεννήθηκε σε πλούσια οικογένεια το 1899 και αρχικά γνώρισε επιτυχία ως βιβλιοδέτης.
Το 1934 εντάχθηκε στο Departement de la pêche maritime και από τότε δεν έπαψε να παρατηρεί τους ψαράδες εν ώρα εργασίας. Σε ανταποκρίσεις της για την εφημερίδα La République στα μέσα της δεκαετίας του 1930 έγραφε: «Το ψάρεμα δεν είναι παραγωγή, είναι εξαγωγή. Όταν είναι υπερβολικό, δεν είναι διακοπή μιας χιλιετούς ισορροπίας μεταξύ του ανθρώπου και της θάλασσας;»
Από τη δεκαετία του 1960, η Ανίτα Κοντί εργάστηκε για τον περιορισμό της σπατάλης – τα χιλιάδες ψάρια που πέταγαν ξανά στο νερό, επειδή θεωρούσαν ότι δεν θα πουληθούν. «Οι ναυτικοί μπορεί να ένιωθαν προσβολή το ότι όταν την είχαν δεχθεί στον στενό κύκλο τους αυτή κατήγγειλε τις υπερβολές του εμπορίου τους και την αμέλειά τους. Αλλά γνώριζαν επίσης ότι υπερασπιζόταν την ακεραιότητα της δουλειάς τους ως τεχνουργών απέναντι στην αγροδιατροφική βιομηχανία, η οποία ήδη ανέτρεπε αυτή τη λεπτή ισορροπία καθώς και ότι το επιχείρημά της καθιστούσε δυνατό τον αγώνα ενάντια σε αυτό που ήταν ήδη βιομηχανική αλιεία» γράφει ο Laurent Girault-Conti.
Το «Anita Conti et la Bretagne» εκδόθηκε από τις Filigranes Éditions και στον σύνδεσμο https://www.filigranes.com/livre/anita-conti-et-la-bretagne/ μπορεί ο ενδιαφερόμενος να ξεφυλλίσει λίγες σελίδες.
