Η εικόνα στο Λαύριο ήρθε να προστεθεί ως συνέχεια στα όσα μας έχει δείξει ο Ολυμπιακός από την αρχή της φετινής σεζόν. Εντυπωσιακή σοβαρότητα, διάθεση στην άμυνα, επιθετικός πλουραλισμός, προσήλωση στο πλάνο και πάνω απ’ όλα όμορφο μπάσκετ. Κόντρα σ’ ένα διόλου ευκαταφρόνητο σύνολο οι Ερυθρόλευκοι παρουσίασαν κάποια εκπληκτικά διαστήματα, με αποκορύφωμα το τρίτο δεκάλεπτο όταν και… εξέπεμπαν σε άλλα μήκη κύματος. Το κυριότερο είναι ότι η δουλειά έγινε με τρόπο που τόνωσε την αυτοπεποίθηση των παικτών (πέντε με διψήφιο ranking), αλλά και με τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση, αφού κανείς δεν αγωνίστηκε περισσότερο από 20-22 λεπτά.
Σε ατομικό επίπεδο, ίσως αξίζει να σταθούμε στην πληθωρική παρουσία του Φαλ, τον οποίον ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί ιδιαίτερα ενεργό στη Βαρκελώνη, στον εκτελεστικό ρυθμό του Ντόρσεϊ, καθώς και στα χρήσιμα αγωνιστικά λεπτά των Λιβιό και ΜακΚίσικ. Ο Αμερικανός δείχνει να βρίσκεται πιο πίσω από τους υπόλοιπους σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν και τέτοια παιχνίδια δεδομένα θα τον βοηθήσουν να επιστρέψει στα στάνταρ του.
Σε κάθε περίπτωση, η δεύτερη κατοστάρα σε ισάριθμα ματς πρωταθλήματος έχει ξεχαστεί ήδη από τους Πειραιώτες, καθώς η εβδομάδα που ξεκινά αναμένεται ιδιαίτερα απαιτητική κι επίπονη. Οι back to back αγωνιστικές στην Euroleague και η δοκιμασία απέναντι στον Προμηθέα για… φινάλε δεν τους αφήνουν χώρο και χρόνο να υπεραναλύσουν τις επιδόσεις τους, πόσο μάλλον να… περιαυτολογήσουν. Την Τρίτη θα μπουν στο αεροπλάνο με προορισμό την πρωτεύουσα της Καταλονίας, ώστε μία μέρα μετά να αντιμετωπίσουν ακόμα ένα πανίσχυρο σύνολο και 3ο κατά σειρά από τη χώρα της Ιβηρικής. Κι αν το εμπόδιο της Ρεάλ πριν από λίγα 24ωρα ήταν υψηλό, εκείνο της γηπεδούχου και εντελώς «ψιλιασμένης» πια για τις δυνατότητες των Ερυθρόλευκων Μπαρτσελόνα μοιάζει βουνό.
Η νταμπλούχος Ισπανίας, που πέρσι επέστρεψε σε Final Four της Euroleague έπειτα από επτά χρόνια -φτάνοντας μέχρι την πηγή- φιλοδοξεί φέτος να πιει το νερό της επιτυχίας. Το υπέρογκο μπάτζετ μειώθηκε κάπως με τις αποχωρήσεις των Χάνγκα, Κλαβέρ και Ερτέλ, αλλά το ρόστερ έκανε στροφή προς τον ορθολογισμό. Χέιζ, Γιοκουμπάιτις, και Λαπροβίτολα αποκτήθηκαν με πιο ξεκάθαρους ρόλους και χαρακτηριστικά πιο κοντινά στα «θέλω» του Σάρας. Η σημαντική αναβάθμιση επετεύχθη στη θέση «5» με τον πρωταθλητή Ευρώπης Σερτάκ Σανλί να πλαισιώνει ιδανικά τον Μπράντον Ντέιβις, αν και κάποιοι μικροτραυματισμοί δεν του έχουν επιτρέψει να ενταχθεί πλήρως, ενώ θεωρείται αμφίβολος και για το ματς με τον Ολυμπιακό.
Αναμφίβολα ο Χίγκινς, ένας από τους πλέον ολοκληρωμένους γκαρντ στην Ευρώπη, είναι μαζί με τον Καλάθη το απόλυτο βαρόμετρο για την περιφέρεια των Μπλαουγκράνα, την ώρα που το μεγάλο αστέρι της ομάδας Νίκο Μίροτιτς (δεν αγωνίστηκε στο τελευταίο ματς πρωταθλήματος με την Μπέτις), έχει ξεκινήσει τη σεζόν πολύ καλύτερα απ’ ό,τι τελείωσε την προηγούμενη. Σε γενικές γραμμές, το πλούσιο ρόστερ, η ποιότητα και το βάθος της Μπάρτσα δεν αμφισβητείται. Η φιλοσοφία του Σάρας αποτυπώνεται ολοένα και εντονότερα στην αγωνιστική της ταυτότητα και η λέξη «φαβορί» δικαίως τη συντροφεύει.
Οι μετρημένες και στοχευμένες αλλαγές κατά την off season καθιστούν τους Καταλανούς ως μια από τις πιο έτοιμες ομάδες τη δεδομένη χρονική περίοδο, κάτι που, όπως βλέπουμε, ισχύει και για τον Ολυμπιακό. Έκαναν επίδειξη δύναμης απέναντι στην Άλμπα στην πρεμιέρα της Euroleague, πέρασαν αρκετά επιβλητικά από το Μόναχο την περασμένη εβδομάδα, ενώ διατήρησαν με άνεση το αήττητό τους στο ισπανικό πρωτάθλημα. Αποτελούν ένα σύνολο που -ξεκινώντας πάντα από την άμυνα- δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον αντίπαλο, αναδεικνύει συνήθως αρκετούς πρωταγωνιστές και, επιμένοντας στο σετ παιχνίδι, βρίσκει επιθετικό ρυθμό μέσα από τη σωστή κυκλοφορία της μπάλας και το διάβασμα του αντιπάλου.
Όσο λοιπόν κι αν φαίνεται οξύμωρο για εκτός έδρας παιχνίδι απέναντι σε… super team, ίσως η λύση για τον Ολυμπιακό να είναι το πιο υψηλό τέμπο. Το 5 εναντίον 5 κάνει την Μπαρτσελόνα να αισθάνεται άνετα, κι αν οι Ερυθρόλευκοι καταφέρουν να ανεβάσουν την ταχύτητα ροής του παιχνιδιού, δεν αποκλείεται να τη βγάλουν από την comfort zone της. Φυσικά, πρώτο μέλημα για τους Πειραιώτες θα πρέπει να είναι και πάλι η ανασταλτική λειτουργία, και ειδικότερα η άμυνα στο low post, που όσο πιο αποτελεσματική αποδειχτεί, τόσο περισσότερο θα τους επιτρέψει να ελέγξουν τα ριμπάουντ, άρα και να καθορίσουν τον ρυθμό. Αυτήν τη φορά, πάντως, οι παίκτες του Μπαρτζώκα θα χρειαστούν -λογικά- κι ένα καλό ποσοστό στο μακρινό σουτ, παρότι η φτωχή συγκομιδή τους απέναντι στην Ρεάλ δεν φαίνεται ότι θα αποτελεί συχνό φαινόμενο.
Βάσει της εικόνας που έχουν δείξει μέχρι τώρα οι δύο ομάδες, προμηνύεται ένα ιδιαίτερα κλειστό παιχνίδι, που θα κριθεί από μικρές επιμέρους νίκες. Ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε πέρσι την καλύτερη εμφάνισή του στο Παλάου Μπλαουγκράνα αποσπώντας ένα τεράστιο διπλό, το οποίο όμως δεν είχε αντίκρισμα αναφορικά με τον στόχο της πρόκρισης. Όσο λοιπόν κι αν ένα ενδεχόμενο 3-0 στην κατάταξη φαντάζει μαγικό για τους Ερυθρόλευκους, τόσο πρέπει να καταστεί σαφές ότι το πιο σημαντικό στο κάθε αποτέλεσμα είναι να… μένει έξω από την πόρτα της επόμενης προπόνησης.
