«Η ναυμαχία της Ναυπάκτου έδωσε ελπίδες στους σκλαβωμένους λαούς της Βαλκανικής, δίνοντας το έναυσμα για μια σειρά επαναστατικών ενεργειών εναντίον των Τούρκων, οι οποίες, παρότι δεν τελεσφόρησαν, μαρτυρούν την ανάδυση της εθνικής συνείδησης στην περιοχή. Και ταυτόχρονα ενέπνευσε ζωγράφους, ποιητές και συγγραφείς».

Αυτά επεσήμανε μεταξύ άλλων, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά την αντιφώνησή της προς τον δήμαρχο Ναυπακτίας, Βασίλη Γκίζα, στην διάρκεια εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο, όπου η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε σε επίτιμη δημότης του Δήμου Ναυπακτίας.

Παράλληλα, η κ. Σακελλαροπούλου σημείωσε: «»Μέρα λαμπρή και τυχερή για την Χριστιανοσύνη, όπου συντρίφτηκε η οθωμανική έπαρση κι αλαζονεία», έγραψε αργότερα ο πατέρας της μυθιστορίας Μιγκέλ ντε Θερβάντες, που υπηρετώντας τότε στο ισπανικό ναυτικό έχασε στην περιώνυμη ναυμαχία το αριστερό του χέρι, «προς δόξαν του δεξιού», με το οποίο απαθανάτισε τις περιπέτειες του Δον Κιχώτη».

Μιλώντας για την ανακήρυξή της σε επίτιμη δημότη, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου τόνισε: «Είναι ευτυχής συγκυρία να μου αποδίδεται η τιμή αυτή αυτές τις μέρες που συμπληρώνονται 450 χρόνια από την Ναυμαχία της Ναυπάκτου, μιας εκ των πλέον σημαντικών ναυμαχιών της παγκόσμιας ιστορίας».

Στον κόλπο του Λεπάντο, στις 7 Οκτωβρίου του 1571, κοντά στις Εχινάδες νήσους, ο στόλος των ισχυρότερων τότε κρατών της χριστιανικής Δύσης, συνέτριψε τον ανίκητο μέχρι τότε οθωμανικό και περιόρισε την τουρκική επιθετικότητα, καθώς και την επεκτατική πολιτική της Υψηλής Πύλης προς το Ιόνιο πέλαγος και τη δυτική Μεσόγειο. Ανέδειξε την ελληνική ναυτοσύνη, αφού πολλά από τα πληρώματα περιλάμβαναν και Έλληνες ναυτικούς, και αποτέλεσε την αφετηρία της μεγάλης ανάπτυξης της ελληνικής ναυτιλίας».

Αναφερόμενη στην ιστορία της Ναυπάκτου, επεσήμανε ότι «γνώρισε κατά τη μακραίωνη ιστορία της πολλούς κατακτητές» και συνέχισε:

«Οι Αθηναίοι, πρώτοι αντελήφθησαν την στρατηγική της θέση και την κατέλαβαν, το 456 πΧ, μετατρέποντάς την σε ισχυρή ναυτική βάση. Ακολούθησαν οι Σπαρτιάτες, οι Μακεδόνες του Φιλίππου και οι Ρωμαίοι. Οι Βυζαντινοί την παρέδωσαν το 1285 στους Ενετούς και από τότε η τύχη της συνδέθηκε στενά με τις τύχες της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας. Στους Ενετούς πρωτίστως οφείλει η πόλη και την μεγαλοπρεπή της οχύρωση με τείχη περίτεχνα, που έφταναν μέχρι τη θάλασσα και των οποίων τμήματα διασώζονται ως τις μέρες μας, τονίζοντας την ιστορική της φυσιογνωμία. Στα νεότερα χρόνια, δυο φορές κατελήφθη από τους Τούρκους και τελικά απελευθερώθηκε το 1829, από τον αδελφό του Καποδίστρια Αυγουστίνο».
Ταυτόχρονα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι «η Ναύπακτος όμως δεν είναι μόνο το ένδοξο παρελθόν, αφού η εξέλιξή της μεταπολεμικά και η αξιοποίηση του φυσικού κάλλους που την περιβάλλει, με το θαυμαστό κάστρο που δεσπόζει ακόμη αγέρωχο και το εκτενές παραλιακό μέτωπο, την βοήθησαν να ενταχθεί στον τουριστικό χάρτη της χώρας και να αναβαθμίσει τις υποδομές της προς όφελος των κατοίκων, καθώς και των τουριστών που συρρέουν τους καλοκαιρινούς μήνες».

Επίσης, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήρισε ως «ιδιαίτερα σημαντική την δημιουργία του κέντρου ψηφιακής αναπαράστασης της Ναυμαχίας, ένα σύγχρονο έργο προβολής και διαφύλαξης της ιστορικής γνώσης».

Όπως συμπλήρωσε, «όλοι ευχόμαστε μαζί με τις αναπλάσεις που εκτελούνται στον αστικό ιστό, τα έργα αναστήλωσης των τειχών του κάστρου, την αποκατάσταση του ενετικού λιμένα και τη χάραξη των νέων φυσιολατρικών διαδρομών στο όρος Βαράσοβα, να κάνουν στο άμεσο μέλλον ακόμη πιο λειτουργική και ελκυστική στους επισκέπτες την πόλη της Ναυπάκτου».

«Είναι μεγάλη χαρά για μένα να συγκαταλέγομαι πλέον και εγώ ανάμεσα στους δημότες της και με γεμίζει περηφάνια η σκέψη ότι από σήμερα θα είμαι μια από σας, ότι αυτός ο φιλόξενος τόπος θα είναι και δικό μου σπίτι», κατέληξε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ