Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης έχουν πάντα τη σφραγίδα των δικαστών που τις εκδίδουν. Η δικαστής Μαρία Λεπενιώτη, η οποία σήμερα έχει προαχθεί σε αρεοπαγίτη και υπηρετεί στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, ταύτισε το όνομά της με την πρωτόδικη απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής. Και μαζί με τους συναδέλφους της, εφέτες Ανδρέα Ντόκο και Γεσθημανή Τσουλφόγλου, με την ετυμηγορία τους έγραψαν τη δική τους ιστορία στο δικαστικό σώμα.
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, η οποία όταν ξεκίνησε η δίκη, τον Απρίλιο του 2015, κατείχε τον βαθμό της εφέτου, και μέχρι το τέλος της διαδικασίας ανέβηκε στην ιεραρχία του δικαστικού σώματος στον Αρειο Πάγο, αντιμετώπισε την υπόθεση με τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα και τη δικονομική αρτιότητα που τη διακρίνει σε όλη την πορεία της. Λιτή και δωρική πάνω στην έδρα, γνώριζε την ογκωδέστατη δικογραφία και τις χιλιάδες σελίδες της καλύτερα από τον καθένα μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
Η Μαρία Λεπενιώτη δεν μίλησε ποτέ για την υπόθεση, δεν έκανε ποτέ καμία δήλωση ή τοποθέτηση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Ανήκει στην κατηγορία εκείνων των δικαστικών λειτουργών, που τιμώντας τον θεσμικό τους ρόλο, μιλούν από έδρας και μόνο με τις αποφάσεις τους. Εξάλλου, ουδέποτε στην πορεία της, κατά τη διάρκεια της οποίας έχει χειριστεί πολλές και σοβαρές δικογραφίες, από τα χρόνια που ήταν ακόμα πρωτοδίκης και υπηρετούσε στο 9ο Τακτικό Ανακριτικό Τμήμα στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, δεν αναζήτησε τη δημοσιότητα. Μετά την ανάδειξή της όμως, με κλήρωση στη θέση της προέδρου του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας, αναπόφευκτα οι προβολείς της δημοσιότητας στράφηκαν στη γυναίκα που κράτησε τα «ηνία» της πολύκροτης δίκης.
Η Μαρία Λεπενιώτη, μάλιστα, δεν ήταν η πρώτη φορά που από τη θέση της λειτουργού της Θέμιδος… συναντήθηκε με υπόθεση η οποία αφορούσε τη δράση της Χρυσής Αυγής. Πριν από 32 χρόνια, όταν ήταν ανακρίτρια, είχε χειριστεί την υπόθεση της επίθεσης εις βάρος του Δημήτρη Κουσουρή από ομάδα μελών της Χρυσής Αυγής, με επικεφαλής το τότε στέλεχός της Αντώνη Ανδρουτσόπουλο ή «Περίανδρο».
Κατά γενική παραδοχή, χωρίς τη δική της παρουσία η δίκη για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής δεν θα είχε εξελιχθεί όπως εξελίχθηκε και δεν θα είχε οργανωθεί έτσι όπως οργανώθηκε. Παρά τις όποιες εντάσεις, τις αντεγκλήσεις, το φορτισμένο κλίμα, κατάφερε να διεξαχθεί μία διαδικασία σε υψηλό επίπεδο. Επέβαλε την τάξη και αντιμετώπισε δίκαια όλες τις πλευρές. Εδωσε λόγο σε όλους, σεβάστηκε τα θύματα, επέδειξε ψυχραιμία, δικαστικό κύρος και νηφαλιότητα.
Το αφιέρωμα του «Guardian»
Δεν είναι τυχαίο ότι η φήμη της, μετά την απαγγελία της απόφασης, ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα, καθώς υπήρξε αφιέρωμα της εφημερίδας «Guardian». Το δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας επικεντρώνεται στον ρόλο που διαδραμάτισε η Μαρία Λεπενιώτη, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «η ελληνίδα δικαστικός, πάντα λακωνική και ήπιων τόνων, είχε την ευθύνη να κρατήσει τις λεπτές ισορροπίες προεδρεύοντας σε μια υπόθεση που έφερε στο εδώλιο τους περισσότερους ναζί μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης».
«Στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια της μαραθώνιας δίκης κάθε λέξη μέτρησε. Σε καμία περίπτωση δεν έδειξε ανοχή στην ακραία ρητορική που τροφοδότησε τη θεαματική άνοδο της νεοφασιστικής ομάδας και ούτε ανοχή για υπερβολές από την άλλη πλευρά. Η Μαρία Λεπενιώτη διατηρούσε την ισορροπία», σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα.
Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρουμε ότι η «αποκαθήλωση» της Χρυσής Αυγής, όπως εξελίχθηκε, σε δικαστικό επίπεδο ήταν τελικά γυναικεία υπόθεση. Κι αυτό γιατί τόσο το κατηγορητήριο, όσο και το αποδεικτικό υλικό που αποτέλεσε την πρώτη ύλη για τη δίκη ήταν αποτέλεσμα της δικαστικής έρευνας που διενήργησαν οι δύο εφέτες-ειδικές ανακρίτριες Ιωάννα Κλάπα (υπηρετεί και εκείνη σήμερα στον Αρειο Πάγο) και Μαρία Δημητροπούλου (έχει αποχωρήσει από το δικαστικό σώμα, λόγω συμπλήρωσης ορίου ηλικίας).
