Ο γραμματέας του κόμματος Μανώλης Χριστοδουλάκης δέχθηκε ένα «αυστηρό» τηλεφώνημα από τον Ανδρέα Σπυρόπουλο που του εξήγησε ότι δεν υπάρχει ομόφωνη απόφαση της επιτροπής που έχει αναλάβει την εισήγηση στη Κεντρική Επιτροπή για τα διαδικαστικά της εκλογής αρχηγού, όπως ο ίδιος ανέφερε στο έγγραφο πρόσκλησης για τη συνεδρίαση, που θα πραγματοποιηθεί στις 3 Οκτωβρίου. Είχαν εκφραστεί ενστάσεις, που ωστόσο δεν καταγράφηκαν στο πρακτικό της συνεδρίασης της επιτροπής που στάλθηκε στον κ. Χριστοδουλάκη, για το αντίτιμο της συμμετοχής και για τη σύνθεση των νομαρχιακών επιτροπών που θα εποπτεύσουν την όλη διαδικασία. Ο κ. Χριστοδουλάκης δεν είχε αντίρρηση να αλλάξει το «ομόφωνη απόφαση» και να το κάνει «κατά πλειοψηφία», ζήτησε όμως, κοφτά, να του αποσταλούν γραπτά οι ενστάσεις της πλευράς Ανδρουλάκη, που δεν είχαν καταγραφεί στο πρακτικό της συνεδρίασης. Χρειάστηκε η παρέμβαση του Χρήστου Πρωτόπαπα για να μην ανάψουν (και άλλο) τα αίματα.
Σε μια εκλογική αναμέτρηση, τα διαδικαστικά ζητήματα δεν είναι άνευ σημασίας. Αλλά δεν βρίσκεται εκεί η ουσία της επικείμενης αναμέτρησης για την ηγεσία του κόμματος. Το πρώτο και μεγαλύτερο στοίχημα της κάλπης του Δεκεμβρίου είναι η συμμετοχή των πολιτών. Δεν θα καθοριστεί από το αν το αντίτιμο είναι ένα ευρώ περισσότερο ή ένα ευρώ λιγότερο. Ούτε το αποτέλεσμα θα κριθεί από το αν η Φώφη, ο Ανδρουλάκης ή ο Λοβέρδος έχουν ένα μέλος λιγότερο ή ένα μέλος περισσότερο στη νομαρχιακή επιτροπή.
Τα πάντα θα κριθούν από το κατά πόσον οι πολίτες που τοποθετούν τον εαυτό τους στο χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς αποφασίσουν ότι αξίζει τον κόπο να σηκωθούν από τον καναπέ τους και τηρώντας τα μέτρα ασφαλείας, κάτι που ενδεχομένως απαιτεί και περισσότερο χρόνο, να πάνε να δώσουν μια ακόμα ευκαιρία στο Κίνημα Αλλαγής. Μια διαμάχη για τα διαδικαστικά είναι ο καλύτερος τρόπος να πειστούν ότι είναι προτιμότερο να κάνουν κάτι άλλο την Κυριακή, 5 Δεκεμβρίου.
Είναι ξεκάθαρο ότι όσο πιο γρήγορα τελειώσουν τα διαδικαστικά τόσο το καλύτερο. Στο πλαίσιο αυτό είναι απολύτως βάσιμη και εύλογη η θέση που διατυπώνουν σε κατ ιδίαν συζητήσεις τους αρκετά στελέχη του κόμματος. Να ανακηρυχθούν οι υποψήφιοι από την Κεντρική Επιτροπή και από την ερχόμενη Δευτέρα να ξεκινήσει η πολιτική διαδικασία.
Αντιπαράθεση για το μέλλον της παράταξης και δεσμευτικές επιλογές για την πορεία της.
«Μα πώς θα γίνει αυτό;», «το καταστατικό είναι σαφές», «δεν γίνεται να μην τηρηθεί το καταστατικό» είναι μερικά από τα επιχειρήματα κατά της άποψης αυτής. Άλλωστε, όπως λέγεται, για αυτό στο καταστατικό μπήκε η πρόβλεψη ότι για να είναι κάποιος υποψήφιος θα πρέπει να συγκεντρώσει 5000 υπογραφές μελών ή το 15% της Κεντρικής Επιτροπής. Για να διασφαλιστεί ότι θα υπάρχουν «σοβαρές» υποψηφιότητες.
Ωραία όλα αυτά, αλλά στις κάλπες που θα στηθούν τον Δεκέμβριο δεν θα κριθεί η τήρηση του καταστατικού του κόμματος. Θα κριθεί το πολιτικό του μέλλον. Και οι υποψηφιότητες που έχουν εκδηλωθεί είναι από πρόσωπα που, ήδη, διαθέτουν ισχυρή νομιμοποίηση είναι όλοι εκλεγμένοι από τη βάση, από τους ψηφοφόρους του κόμματος, στη Βουλή και την Ευρωβουλή. Υπάρχει το προηγούμενο του 2007. Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, αποφάσισε ότι δεν έχει νόημα να βγουν στη γύρα και να μαζεύουν υπογραφές οι Παπανδρέου, Βενιζέλος και Σκανδαλίδης.
Επειδή λοιπόν η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος δεν πρόκειται να διαπράξει κάποιο φοβερό και τρομερό έγκλημα κατά του καταστατικού και επειδή είναι πολιτικό όργανο ας προχωρήσει την Κυριακή στην ανακήρυξη των υποψηφιοτήτων που έχουν ήδη εκδηλωθεί. Και ας δώσει το σύνθημα για την έναρξη μιας προεκλογικής διαδικασίας που θα είναι όσο το δυνατόν πιο ελκυστική.
