Η ιστορία των αρνητών του εμβολίου που ψάχνουν να αγοράσουν ή φτιάχνουν οι ίδιοι πλαστές βεβαιώσεις για να δείξουν ότι έχουν εμβολιαστεί, μαρτυρεί ότι στην Ελλάδα εξευτελίσαμε ακόμα και το τελευταίο ιδεολογικό οχυρό που πολλούς συγκινούσε: αναφέρομαι στην απόλυτη άρνηση στο περίφημο σύστημα – σε αυτό που με πομπώδη τρόπο αποκαλούμε «αντισυστημισμό».
Οταν ξεκίνησε ο εμβολιασμός, οι υπεύθυνοι του προγράμματος φοβούνταν τριών λογιών αρνητές. Πρώτα από όλα ανησυχούσαν με τους λάτρεις της ομοιοπαθητικής και όσους δεν θέλουν να παίρνουν φάρμακα: μεταξύ αυτών ήταν και αρκετοί γιατροί και φαρμακοποιοί. Επειτα ανησυχούσαν με όσους μπορεί να πέσουν θύματα υπερβολών των ΜΜΕ και να αρχίσουν να τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να είναι οι άτυχοι της ιστορίας και να πληρώσουν ακριβά τυχόν παρενέργειες. Τέλος, σήκωναν τα χέρια ψηλά μπροστά στις περιπτώσεις των περίφημων «αντισυστημικών», δηλαδή όλων αυτών που αρνούνται όχι απλώς το εμβόλιο, αλλά την ίδια την κοινωνική ευημερία. Μιλάμε για ανθρώπους που εμφανίζονται συνήθως στα social media ως ένα είδος ιδεολογικά σκληρών αρνητών της ίδιας της κοινωνικής προόδου: ανήκουν σε όσους στελέχωσαν τους Αγανακτισμένους (βρίσκοντας στασίδι και στις δύο πλατείες), είναι άνθρωποι που έβλεπαν την οικονομική κρίση ως ευκαιρία για διάλυση των τραπεζών, ήταν υποστηρικτές της επιστροφής στη δραχμή, έμοιαζαν να φαντασιώνονται τη δημιουργία μιας άλλης χώρας, και δηλώνουν άλλοι ακροδεξιοί κι άλλοι αριστεροί αντιεξουσιαστές. Αυτούς υπολόγιζαν ότι θα ήταν δύσκολο να τους πείσει κανείς να εμβολιαστούν, διότι βλέπουν και την υγειονομική κρίση ως ευκαιρία καταστροφής, όχι απλά του καπιταλισμού, αλλά του σύμπαντος. Τελικώς έγινε κατανοητό πως αν τέτοιοι υπάρχουν, είναι ελάχιστοι: οι πιο πολλοί από αυτούς που αρνούνται να εμβολιαστούν είναι αρνητές που δεν διακρίνονται από καμία επαναστατική διάθεση. Εκτός αν είναι επανάσταση η κουτοπονηριά.
Ξέρετε τι σημαίνει «αρνητής»; Αν έχουμε να κάνουμε με κάποιον που θεωρεί την άρνηση όχι άποψη αλλά ένα είδος στάσης ζωής, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιον που δεν είναι απλώς ιδεολόγος, αλλά κοινωνικός ακτιβιστής. Ο πραγματικός αρνητής, αυτός που είναι κατά των φαρμάκων, κατά των φαρμακευτικών εταιρειών, κατά του κράτους (γιατί αποκλείεται να θέλει το καλό μας…), είναι εν τέλει κάποιος που αρνείται τον ίδιο τον τρόπο ζωής μας. Θεωρεί πως μας ψεκάζουν, πως είμαστε «πρόβατα μαντρωμένα», πως δεν έχουμε το δικό του κουράγιο να πούμε «όχι». Δεν τον νοιάζει να χάσει τίποτα από αυτά που μπορεί να στερηθεί αν δεν κάνει εμβόλιο. Δεν τον νοιάζουν ούτε τα café ούτε τα εστιατόρια ούτε τα γήπεδα ούτε τα ταξίδια. Προσαρμόζει τον τρόπο ζωής του πάνω στην άρνησή του και δικαιολογεί (στον εαυτό του πρώτα από όλα) αυτή την ιδεολογική του άποψη παίρνοντας αποστάσεις από όλους μας. Μπορεί να φύγει από τη δουλειά τουαν πιεστεί να κάνει το εμβόλιο, και μπορεί και να φύγει κι από την πόλη του. Μπορεί να βρει ένα σπίτι κάπου στην ελληνική επαρχία, να ζήσει κοντά στη φύση απομονωμένος από φίλους και γνωστούς, τους οποίους συμπονάγιατί δεν καταλαβαίνουν. Και φυσικά διατυμπανίζει τα κατορθώματά του στο Facebook αποδεικνύοντας με τις επιλογές του την πίστη στις αξίες του: είναι συνεπής με αυτές. Αλλά πόσοι τέτοιοι αρνητές υπάρχουν; Ελάχιστοι!
Οι απάτες με τα πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού που είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι υπάρχει μια νέα αγορά, η οποία αποτελείται από αρνητές που ωστόσο δεν έχουν κανένα πρόβλημα ούτε με τη χώρα ούτε με την κοινωνική της ζωή ούτε με τίποτα. Δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με ιδεολόγους ούτε με κάποιους που «αντιστέκονται στο σύστημα». Αν δει κάποιος το τι λένε στα δελτία ειδήσεων μιλώντας με γυρισμένη την πλάτη και τι γράφουν στα social media, θα καταλάβει ότι η πλειονότητα αυτών των αρνητών δεν είναι «αντισυστημικοί», αλλά μάλλον το ακριβώς αντίθετο! Θέλουν και τα ταξιδάκια τους και τα εστιατόριά τους και τα café τους και τα κλαμπ τους και τα μπουζούκια τους και όλα. Απλώς δεν θέλουν να κάνουν εμβόλιο, είτε γιατί πρόκειται για φοβητσιάρηδες είτε γιατί θέλουν να διαφοροποιούνται από όσους έκαναν το εμβόλιο, όχι στο όνομα μιας ιδεολογικής προσέγγισης του ζητήματος, αλλά για να δείχνουν πως είναι τόσο έξυπνοι ώστε μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν! Μιλάμε κατά βάση για ανθρώπους που χαίρονται να κλέβουν την Εφορία, που πληρώνουν για να πάρουνδίπλωμα οδήγησης (γιατί, όπως λένε, «στην Ελλάδα όλα αγοράζονται»), που όταν πήγαν στον Στρατό κάποιο μέσο έβαλαν για να υπηρετήσουν λίγα χιλιόμετρα από το σπίτι τους, που σβήνουν κλήσεις της Τροχαίας «γιατί ξέρουν πώς». Ολοι σχεδόν είναι ωραίοι καλοπερασάκηδες, φιλοτομαριστές που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το «σύστημα»: νιώθουν αντιθέτως πως οι ίδιοι είναι μέλη ενός προνομιακού συστήματος που τους εξασφαλίζει τα πάντα – χάρη σε γνωριμίες και χρήμα. Εχουν μάθει να βρίσκουν ανθρώπους έτοιμους να τους εξυπηρετήσουν και να τους δώσουν από άδειες κυκλοφορίας στο κέντρο (που δεν δικαιούνται), μέχρι βολικές μεταθέσεις για το παιδί στον Στρατό. Φυσικά, και να τους βρουν πρώτα τραπέζια στα μπουζούκια.
Οι υπεύθυνοι για τον εμβολιασμό πίστευαν πως μπορεί να πείσουν τους οπαδούς της ομοιοπαθητικής να βάλουν νερό στο κρασί τους. Δεν είναι άνθρωποι που μισούν την επιστήμη – πιστεύω πως τελικά οι πιο πολλοί θα εμβολιαστούν. Αν όσοι έκαναν εμβόλιο είναι πάνω από έξι εκατομμύρια, αυτό από μόνο του αρκεί για να ξεπεράσουν τους φόβους τους και όσοι έχουν τρομάξει με τις χαζομάρες που γράφονται στα social media από κομπογιαννίτες. Αυτοί που δύσκολα θα αλλάξουν γνώμη είναι όσοι πιστεύουν πως ζουν σε μια χώρα στην οποία εύκολα μπορείς να αγοράσεις υπηρεσίες και συνειδήσεις. Αυτοί αποτελούν τη νέα αγορά που δημιούργησε ο κορωνοϊός. Πλήρωναν για να βρουν μαγαζιά που άνοιγαν για χάρη τους όταν όλα στις περιόδους των lockdowns ήταν κλειστά. Εψαχναν προσκλήσεις με το αζημίωτο για κορωνοπάρτι. Σκορπoύν χρήμα για να δείχνουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους υπόλοιπους που είναι τόσο φουκαράδες ώστε εμβολιάζονται, τηρούν μέτρα, ακούν τους γιατρούς, προσέχουν. Μιλάμε για μια κατηγορία ανθρώπων που πιστεύει πως έχει το προνόμιο να γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τους πάντες. Και η οποία στα πλαστά πιστοποιητικά βλέπει την ευκαιρία να συνεχίσει να κοροϊδεύει τις Aρχές της χώρας. Στο μυαλό αυτών των ανθρώπων, οι Aρχές αυτές υπάρχουν μόνο για να τους εξυπηρετούν.
Η μόνη άρνησή τους είναι η άρνηση του νόμου: πιστεύουν πως δεν τους αφορά. Ή ότι υπάρχει απλώς για να τον εξευτελίζουν…
