Τον αποκάλεσαν «Νονό του Blaxploitation Cinema», της έκρηξης με άλλα λόγια του κινηματογράφου φτιαγμένου από Μαύρους Δημιουργούς που άνθισε στην δεκαετία του 1970. Πράγματι, με ταινίες όπως οι «Watermelon Man» και κυρίως «Sweet Sweetback’s Baadasssss Song», ο Μέλβιν Βαν Πιμπλς που πέθανε σε ηλικία 89 ετών την Τρίτη 21 Σεπτεμβριου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, ήταν μαζί με τον Γκόρντον Παρκς σύμβολα της γενιάς εκείνης Μαύρων σκηνοθετών.
Η ανακοίνωση του θανάτου του έγινε από την οικογένειά του, μέλος της οποίας, είναι ο επίσης ηθοποιός και σκηνοθέτης Μάριο Βαν Πίμπλς. Στην ανακοίνωση που συνυπογράφουν οι εταιρίες Criterion (που παράγει εξαιρετικές εκδόσεις DVD) και Janus Films, αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Σε μια απαράμιλλη καριέρα που διακρίνεται από την αμείλικτη καινοτομία, την απεριόριστη περιέργεια και την πνευματική ενσυναίσθηση, ο Mέλβιν Βαν Πιμπλς άφησε ανεξίτηλο το σημάδι στο διεθνές πολιτιστικό τοπίο μέσω των ταινιών, μυθιστορημάτων, θεατρικών έργων και μουσικής του.»
Γεννημένος στο Σικάγο του Ιλινόις στις 21 Αυγούστου 1932, ο Βαν Πιμπλς αφού σπούδασε αστρονομία στο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ και υποκριτική στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου της Ολλανδίας, μπήκε στον χώρο του κινηματογράφου στην δεκαετία του 1950 γυρίζοντας αρχικά μικρού μήκους ταινίες. Το 1970 με το «Watermelon Man» που με χιούμορ περιγράφει τους σκληρούς τρόπους που ένας λευκός άνδρας μαθαίνει τι σημαίνει να είσαι Μαύρος, έβαλε το όνομά του στο χάρτη των νέων auteur, με κοινωνική άποψη και φρέσκιες ιδέες.
Όμως η αμέσως επόμενη ταινία του, «Sweet Sweetback’s Baadasssss Song» (1971) που σχολίαζε καυστικά την δράση των Μαύρων Πανθήρων μέσα από την ιστορία μιας πάορνης που σώζει ένα μέλος τους από το κυνηγητό της αστυνομίας, ήταν η ταινία που εκτόξευσε στα ύψη το όνομά του.
Παράλληλα οι δουλειές του στο θέατρο υπήρξαν ριζοσπαστικές αντιμετωπίζοντας με συνέπεια και πάθος ζητήματα των Μαύρων της Αμερικής.
Αργότερα, ο γιός του Μάριο θα πρωταγωνιστούσε στην ταινία του πατέρα του «Identity Crisis», παίζοντας έναν ράπερ του οποίου η ψυχή κυριεύεται από το πνεύμα ενός πεθαμένου σχεδιαστή μόδας.
Ο Μέλβιν Βαν Πιμπλς είχε επίσης υπάρξει ηθοποιός αλλά και συγγραφέας μυθιστορημάτων όπως του «The Big Heart» που εκδόθηκε το 1957.
