Η οικονομία τρέχει το πρώτο εξάμηνο του 2021 με μέσο ρυθμό ανάπτυξης 7%. Το πρώτο τρίμηνο η ανάπτυξη ήταν αρνητική κατά 2,3% και το δεύτερο τρίμηνο εκτινάχθηκε στο +16,2%. Το τρίτο τρίμηνο του έτους, που είναι και το πιο δυνατό λόγω τουρισμού, θα προσθέσει επίσης ένα υψηλό νούμερο στον μέσο όρο. Οχι σαν το δεύτερο τρίμηνο του 2021, μιας και το περυσινό τρίτο τρίμηνο ήταν καλύτερο από το δεύτερο (-11% ύφεση από -15%) και ουσιαστικά είχαν φανεί τα πρώτα δείγματα ανάκαμψης λόγω της τουριστικής κίνησης που είχε δειλά-δειλά τότε εκδηλωθεί.
Δεδομένου ότι έχει αποκλειστεί ένα νέο φθινοπωρινό lockdown και το τέταρτο τρίμηνο εκτιμάται ότι η ανάπτυξη θα είναι ισχυρή. Ολα λοιπόν δείχνουν ότι το 5% άνοδος του ΑΕΠ σε ετήσια βάση έχει «κλειδώσει», ενώ πολλοί κάνουν λόγο και για 6%. Η αισιοδοξία αυτή πηγάζει από το εμβολιαστικό πρόγραμμα που έστω και με χαμηλούς ρυθμούς προχωρεί, τον τουρισμό που θα πιάσει το 50% του 2019 σε αφίξεις αλλά σε εισπράξεις θα πιάσει το 60%, τα επιχειρηματικά deals που διαδέχονται το ένα το άλλο, τα έργα υποδομής που εκκινούν εκ νέου, τη ζήτηση για ακίνητα που είναι εντυπωσιακή, τα στοχευμένα προγράμματα χορηγήσεων των τραπεζών που θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και βεβαίως τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάπτυξης που θα δώσουν πνοή σε όλες τις περιφέρειες της χώρας και θα δημιουργήσουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Στην όποια αύξηση του ΑΕΠ το 2021 σε όγκο θα πρέπει να προστεθεί και ένα 1,5%-2% στο ονομαστικό ΑΕΠ λόγω των πληθωριστικών τάσεων που καταγράφονται ως απόρροια της αύξησης της κατανάλωσης και του περιορισμού της προσφοράς. Δύο είναι οι «σκιές» απέναντι στην καλή αυτή συγκυρία. Η εκρηκτική αύξηση των εισαγωγών – διαμορφώθηκαν στα 34,5 δισ. στο 7μηνο του 2021 έναντι 22 δισ. των εξαγωγών – η οποία διαβρώνει τα θεμέλια της ανάπτυξης και η αναντιστοιχία της ανόδου του ΑΕΠ με τα φορολογικά έσοδα που καταδεικνύει τις παθογένειες του συστήματος (φοροδιαφυγή) και τη δουλειά που πρέπει να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση.
