Η 11η Σεπτεμβρίου αποτέλεσε τομή σε αυτό που ορίζουμε ως «τρομοκρατία». Το τεράστιο μέγεθος της επίθεσης, ο αριθμός των θυμάτων αλλά και η άρνηση οποιασδήποτε διάκρισης «στόχων» και αμάχων συνιστούσαν μια «αλλαγή παραδείγματος». Το αποτέλεσμα θα είναι μια ολόκληρη ακολουθία από τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορα σημεία του κόσμου.

Οι βόμβες με εκατόμβες θυμάτων

Η έμφαση στους στόχους με πολλά θύματα και δη άμαχα θα είναι ένα χαρακτηριστικό χνάρι. Αυτό θα κάνουν τον Οκτώβριο του 2002 οι βόμβες στο Μπαλί της Ινδονησίας για τις οποίες θα αναλάβει την ευθύνη η Τζεμά Ισλαμίγια και θα οδηγήσουν στο θάνατο 202 ανθρώπους, οι βόμβες στο μετρό της Μαδρίτης τον Μάρτιο του 2004 με 192 θύματα, οι βόμβες σε μέσα συγκοινωνίας στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 2005, οι βομβιστικές επιθέσεις στη Βομβάη το Ιούλιο του 2005 και τον Νοέμβριο του 2008. Βομβιστής αυτοκτονίας σε μια συναυλία στο Μάντσεστερ τον Μάιο του 2017 σκοτώνει 22 ανθρώπους και τραυματίζει 119.

Επιθέσεις με ομήρους

Οι ισλαμιστές Τσετσένοι αυτονομιστές θα επιλέξουν πέραν της υπόλοιπης δράσης και τις μεγάλες ομηρίες που οδήγησαν σε εκατοντάδες θυμάτων.

Η ομηρία 950 ανθρώπων στο θέατρο Ντουμπρόβκα στη Μόσχα στις 23 Οκτωβρίου θα οδηγήσει σε μια τραγωδία κατά την επιχείρηση κατάληψης από τις ρωσικές ειδικές δυνάμεις (Σπετσνάζ) με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι οι τρομοκράτες αλλά και 130 όμηροι, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας της χρήσης αερίων κατά την επιχείρηση.

Η δεύτερη μαζική ομηρία αφορούσε το σχολείο στη Μπεσλάν, στη Βόρεια Οσετία και επίσης θα οδηγήσει σε μια τραγωδία με 334 νεκρούς ομήρους (συμπεριλαμβανομένων 186 παιδιών) και 31 νεκρούς τρομοκράτες.

Σχολείο στη Πεσαβάρ θα διαλέξουν το 2014 και οι Ταλιμπάν του Πακιστάν σαν στόχο, με αποτέλεσμα 141 θύματα, εκ των οποίων τα 132 ήταν παιδιά.

Οι μαζικές επιθέσεις ενόπλων

Μια άλλη πρακτική ήταν η επίθεση ενόπλων σε πολυσύχναστα μέρη, την οποία από ένα σημείο και μετά θα προκρίνει και το Ισλαμικό Κράτος.

Τον Σεπτέμβριο του 2013 ένοπλοι της Αλ Σαμπάπ που συνδέεται με την Αλ Κάιντα θα επιτεθούν σε εμπορικό κέντρο στο Ναϊρόμπι με αποτέλεσμα 67 νεκρούς και 175 τραυματίες. Τον Ιανουάριο του 2015 ένοπλοι επιτίθενται στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι με 12 νεκρούς. Τον Νοέμβριο της ίδια χρονιάς ένοπλοι και βομβιστές σκοτώνουν συνολικά 130 ανθρώπους στο Παρίσι, ενώ τον Μάρτιο του 2016 ανάλογη επίθεση στις Βρυξέλες έχει 32 θύματα.

Οι επιθέσεις με φορτηγά

Μια από τις τεχνικές που ανέπτυξε το Ισλαμικό Κράτος, που είχε αναπτύξει ιδιαίτερα την εξ αποστάσεως καθοδήγηση πυρήνων στη Δύση, ήταν οι επιθέσεις χωρίς εξειδικευμένα μέσα όπως φορτηγά. Αυτό έγινε τον Ιούλιο του 2016 στη Νίκαια της Γαλλία όταν ένα Τυνήσιος στρατολογημένος από το Ισλαμικό Κράτος έριξε ένα φορτηγό 19 τόνων πάνω σε πεζούς στην Νίκαια την ημέρα της Βαστίλης με αποτέλεσμα 86 θανάτους. Τον Αύγουστο του 2017 ένα φορτηγό θα πέσει πάνω σε πεζούς στη Βαρκελώνη με αποτέλεσμα 13 θανάτους.

Η ακροδεξιά μαζική τρομοκρατία

Όμως μεγάλους αριθμούς θυμάτων θα έχουν και επιθέσεις ακροδεξιών τρομοκρατών. Τον Ιούλιο του 2011 η Νορβηγία θα συγκλονιστεί από τις δύο επιθέσεις που οργάνωσε ο ακροδεξιός Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, πρώτα μια βόμβα και μετά όταν ο ίδιος ο Μπρείβικ θα επιτεθεί σε μια κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος βαριά οπλισμένος και σκοτώνοντας δεκάδες νέους. Συνολικά 77 άνθρωποι σκοτώθηκαν.

Τον Μάρτιο του 2019 ένας ακροδεξιός Αυστραλός, ο Χάρισον Τάραντ έσπειρε τον τρόμο σε ένα τζαμί και ένα ισλαμικό κέντρο στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας, μεταδίδοντας μάλιστα μέρος τους ζωντανά στο facebook. Αποτέλεσμα: 51 νεκροί.