Aπό το οικονομικό επιτελείο εκτιμούν πως το δημοσιονομικό κόστος από τις φυσικές καταστροφές που έχουν πλήξει τη χώρα από τις αρχές του χρόνου θα προσεγγίσει το 1 δισ. ευρώ. Αν προσμετρηθεί και το κόστος των φυσικών καταστροφών του 2020, τότε το κονδύλι θα φτάσει το 1,5 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα που το κράτος βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσει τους πολίτες να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες καταβάλλουν ελάχιστες αποζημιώσεις, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των κατοικιών που καταστράφηκαν είτε από πυρκαγιές είτε από πλημμύρες είναι ανασφάλιστες. Αλήθεια, πόσο είναι το κόστος για να ασφαλιστεί μια κατοικία από φυσικές καταστροφές, τόσο για το κτίριο όσο και για το περιεχόμενο (έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές κ.ά.);
Για μια κατοικία – μόνιμη και όχι εξοχικό – 100 τ.μ. με αξία περιεχομένου 30.000 ευρώ, το ετήσιο κόστος ασφάλισης ανέρχεται σε περίπου 156 ευρώ ή 13 ευρώ τον μήνα. Οι ασφαλιστικές υπολογίζουν την αποζημίωση για το κτίριο με 1.000 ευρώ το τετραγωνικό, που είναι και το μέσο κόστος κατασκευής ανεξάρτητα σε ποια περιοχή βρίσκεται η κατοικία. Αν δηλαδή η παραπάνω κατοικία καταστραφεί από σεισμό, πλημμύρα ή πυρκαγιά ο ασφαλισμένος θα λάβει 130.000 ευρώ αποζημίωση.
Το κράτος σαφώς και δεν μπορεί να υποχρεώσει τους πολίτες να ασφαλίζουν την περιουσία τους. Μπορεί όμως να δώσει φορολογικά κίνητρα ώστε να τους ωθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Ενδεχομένως το Δημόσιο να χάσει κάποια έσοδα από τις φοροαπαλλαγές αλλά αν υπάρξει μια «στροφή» προς τα ιδιωτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια σε βάθος χρόνου θα μετακυλίσει το κόστος των αποζημιώσεων από τον κρατικό κορβανά στους ιδιώτες. Δυστυχώς οι φυσικές καταστροφές θα συνεχίσουν να πλήττουν όλες τις χώρες και η Ελλάδα με 340 δισ. ευρώ χρέος είναι αμφίβολο αν θα μπορεί εσαεί να αποζημιώνει τους πολίτες, ιδίως αν πρόκειται για μια μεγάλη καταστροφή, όπως για παράδειγμα ένας ισχυρός σεισμός. Φοροαπαλλαγές υπήρξαν παλαιότερα στα ασφαλιστήρια ζωής αλλά λόγω της οικονομικής κρίσης καταργήθηκαν.
