Επινε πολύ, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στο ουίσκι με σόδα, στα μπράντι και στις ακριβές σαμπάνιες. Τιμούσε δέοντως το καλό φαγητό. Κάπνιζε πούρα, συνήθεια που απέκτησε όταν στα 20 του χρόνια πήγε να καλύψει ως ανταποκριτής τους αγώνες της Κούβας για την ανεξαρτησία της από την Ισπανία. Ο σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ απολάμβανε με κάθε ευκαιρία τις μικρές καθημερινές πολυτέλειες. Απολάμβανε και τα ταξίδια και τις διακοπές. Η Ιταλία, η Νότια Γαλλία, το Μαρόκο αλλά και η Ελλάδα υπήρξαν αγαπημένοι προορισμοί για εκείνον και για την οικογένειά του κάθε φορά που ήθελε να ξεκουραστεί, να απομονωθεί για να γράψει ή για να ζωγραφίσει (σήμερα φιλοξενούμε στις πρώτες σελίδες του περιοδικού ένα πορτρέτο του από τον ζωγράφο Πέτρο Ξενάκη). Ξεκίνησε να ταξιδεύει στα νεανικά του χρόνια, αρχικά ως στρατιώτης και ως ανταποκριτής πολέμου. Συνέχισε να ταξιδεύει ως πολιτικός και δεν σταμάτησε ποτέ εκτός από τα επαγγελματικά και τα ψυχαγωγικά ταξίδια, κατά τη διάρκεια των οποίων διέμενε σε πολυτελή ξενοδοχεία ή φιλοξενούνταν στις βίλες διάσημων φίλων του. «Ταξίδευε πάντα με στυλ» σύμφωνα με την εγγονή του Σίλια Σάντις, η οποία στο βιβλίο της με τίτλο «The Τravels of Winston Churchill» (Basic Books, 2009) αναφέρεται σε μερικές από τις αξιομνημόνευτες αποδράσεις στις οποίες είχε συνοδεύσει τον παππού της, ανάμεσά τους και σε κρουαζιέρες με τη «Χριστίνα», τη θαλαμηγό του στενού φίλου του Αριστοτέλη Ωνάση. Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ έλεγε με χιούμορ: «Είμαι ένας πολύ απλός άνθρωπος, πάντα μου άρεσε το καλύτερο». Και όπως έχουν γράψει εκείνοι που τον είχαν ζήσει και στις διακοπές, για εκείνον, όταν ήθελε να ξεφύγει για λίγο από τις σκοτούρες και τις ευθύνες του αξιώματός του, δεν υπήρχε τίποτε καλύτερο από ένα πολυτελές ξενοδοχείο, από εκείνα τα πεντάστερα καταλύματα που ικανοποιούν κάθε επιθυμία των εύπορων και καλομαθημένων επισκεπτών τους.
Μαροκινή πολυτέλεια
Κορυφαία θέση ανάμεσα σε αυτά τα ξενοδοχεία κατέχει το «La Mamounia» του Μαρακές, το οποίο σε επιστολή του ο Τσόρτσιλ χαρακτηρίζει «υπέροχο, ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία όπου έχω φιλοξενηθεί. Εχω ένα εξαιρετικό δωμάτιο με λουτρό και με ευρύχωρο μπαλκόνι με πανοραμική θέα πάνω από τις πορτοκαλιές και τις ελιές». Αυτή η θέα τον ενέπνεε ιδιαίτερα και στις εικαστικές δημιουργίες του (είναι γνωστό πως ήταν ένας αρκετά ταλαντούχος ζωγράφος), με τον πολιτικό να επιλέγει το ξενοδοχείο για τις χειμερινές διακοπές του και για να εξασκήσει το χόμπι του. Για την ιστορία, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Μαρόκο και το Μαρακές το 1935. Τον Ιανουάριο του 1943 επέστρεψε συμμετέχοντας στη Διάσκεψη της Καζαμπλάνκα. Τότε είχε ξεναγήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούζβελτ στο Μαρακές και είχε απολαύσει μαζί του το ηλιοβασίλεμα. Εκείνες τις ημέρες ζωγράφισε τον πίνακα «Tower of the Koutoubia Mosque», τον οποίο και χάρισε στον Ρούζβελτ. Το έργο πουλήθηκε αργότερα από έναν από τους γιους του αμερικανού πολιτικού. Αλλαξε πολλά χέρια, για να αγοραστεί το 2011 από τον Μπραντ Πιτ. Ο διάσημος ηθοποιός το δώρισε στην Αντζελίνα Τζολί λίγο πριν από τον γάμο τους. Τον περασμένο Μάρτιο η Τζολί πούλησε τον πίνακα προς 11,5 εκατομμύρια δολάρια!
Χαλαρώνοντας στη λίμνη Γκάρντα
Αριστοτεχνικό δείγμα της art nouveau αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, το «Grand Hotel a Villa Feltrinelli» στη λίμνη Γκάρντα γοήτευσε αμέσως τον Τσόρτσιλ, που το επισκέφθηκε για πρώτη φορά το 1949. Λέγεται πως τότε, όταν έμαθε πως στη σουίτα που του είχε παραχωρηθεί είχε φιλοξενηθεί και ο δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι, ζήτησε να του αλλάξουν δωμάτιο. Κατά τα άλλα, απόλαυσε την περιοχή και τα πανέμορφα χωριά που βρίσκονται στις όχθες της λίμνης και για άλλη μια φορά αποτύπωσε τις υπερθετικές εντυπώσεις του στους πίνακές του. Ο ιταλικός Bορράς και οι Δολομίτες παρέμειναν αγαπημένος προορισμός για τον άγγλο πολιτικό.
Με την Γκάρμπο στο Μονακό
To «Hôtel de Paris Monte-Carlo» αποτελεί κτίριο εμβληματικό για το πριγκιπάτο του Μονακό. Λειτούργησε για πρώτη φορά στο κέντρο του κρατιδίου το 1863 και παραμένει ακόμα και σήμερα διάσημο για την πολυτέλεια της φιλοξενίας του αλλά και για τα τιμημένα με αστέρια Michelin εστιατόριά του. Εχει φιλοξενήσει εκατοντάδες εκπροσώπους του διεθνούς τζετ σετ, αστέρες του θεάματος, εστεμμένους και πολιτικούς. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και ο φίλος του Αριστοτέλης Ωνάσης δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το πελατολόγιό του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα παιχνίδια πρόκλησης και εξουσίας που έπαιζαν μεταξύ τους, και που παίζονταν γενικότερα στο περιβάλλον τους, έχει ένα περιστατικό που εξιστορεί η εγγονή του βρετανού πολιτικού: Ενα βράδυ ο παππούς Τσόρτσιλ δειπνούσε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου με τον έλληνα εφοπλιστή και με την Γκρέτα Γκάρμπο. Ο Ωνάσης γύρισε κάποια στιγμή και του είπε δυνατά: «Η δεσποινίς Γκάρμπο λέει πως ζεσταίνεται υπερβολικά με το μακρύ, μάλλινο εσώρουχό της, οπότε προτείνει να το βγάλει». Ολοι μες στο εστιατόριο ακούγοντάς τον γύρισαν και κοιτούσαν καλά-καλά. Χωρίς να τα χάσει, η σταρ έσκυψε κι έβγαλε το εσώρουχό της κάτω από το τραπέζι, ενώ ο Τσόρτσιλ της χτύπησε ελαφρά το γόνατο, λέγοντας «καημένο μου αρνάκι». Σχολιάζοντας πιθανώς πόσο πειθήνια ήταν απέναντι στον (χειριστικό και προκλητικό, εν προκειμένω) Ωνάση.
Παγωτό φράουλα στις Συρακούσες
Δημιούργημα το 1862 του ιταλού ζωγράφου Σαλβατόρε Πολίτι και της αυστριακής αριστοκράτισσας συζύγου του Μαρία Τερέζα, το «Grand Hotel Villa Politi» στις Συρακούσες της Σικελίας έγινε συνώνυμο του στυλ και της κομψότητας. Το ξενοδοχείο χρησιμοποιήθηκε από τον Τσόρτσιλ ως έδρα του κατά τη διάρκεια της συμμαχικής εισβολής στην Ιταλία. Επέστρεψε εκεί και για να κάνει διακοπές, τον Απρίλιο του 1955, λίγο μετά την παραίτησή του από την πρωθυπουργία. Ηταν 80 ετών, είχε προβλήματα με την υγεία του και ως φαίνεται στο πολυτελές οίκημα βρήκε το ιδανικό περιβάλλον για μερικές ημέρες χαλάρωσης και ηρεμίας. Και για να απολαύσει ολόφρεσκα ψάρια και υπέροχο παγωτό φράουλα. «Ποτέ άλλοτε στη ζωή μου δεν έχω ξεκουραστεί τόσο πολύ!» είχε δηλώσει τότε.
Με θέα στον Ατλαντικό
Χτισμένο σε έναν βράχο, μπροστά στη θάλασσα, με ανεμπόδιστη θέα στον Ατλαντικό και περιστοιχισμένο από καταπράσινους περιποιημένους κήπους, το «Belmond Reid’s Palace» στη Μαδέρα έγινε ένα ακόμα από τα αγαπημένα ξενοδοχεία του Τσόρτσιλ. Ο κορυφαίος πολιτικός πέρασε εκεί μερικές ημέρες το 1949, για να ανακάμψει από ένα μικρό εγκεφαλικό και για να ασχοληθεί με τη συγγραφή των απομνημονευμάτων του. Η σουίτα του πρώτου ορόφου όπου φιλοξενήθηκε έχει ακόμα το όνομά του. Δημιουργός του πολυτελούς ξενοδοχείου ήταν ο Γουίλιαμ Ράιντ, ένας άνδρας που πλούτισε εμπορευόμενος το εξαιρετικής ποιότητας κρασί του νησιού. Ο ίδιος δεν πρόλαβε να το λειτουργήσει, το εγκαινίασαν όμως το 1891, λίγο μετά τον θάνατό του, οι δύο γιοι του. Στα δωμάτιά του έχουν φιλοξενηθεί εστεμμένοι όπως η Ελισάβετ Α’ της Αυστρίας και προσωπικότητες όπως ο συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σο και ο ποιητής και πεζογράφος Ράινερ Μαρία Ρίλκε.
Σουίτες με ονοματεπώνυμο
Για την ιστορία, «Σουίτα Τσόρτσιλ» δεν υπάρχει μόνο στη Μαδέρα, υπάρχει και στο Κάιρο, στο ξενοδοχείο «Mena House», όπου ο πολιτικός είχε μείνει το 1943. Υπάρχει και στο «Sofitel Legend Old Cataract Aswan» της Αιγύπτου, όπου ο Τσόρτσιλ είχε μείνει για πρώτη φορά το 1902, αλλά και στο «Prestonfield House» του Εδιμβούργου, το οποίο ο πολιτικός επισκεπτόταν συχνά. Αμύθητης πολυτέλειας είναι και η «Winston Churchill Suite» στο «St Regis Dubai Hotel», η οποία είναι αφιερωμένη στον πολιτικό και διακοσμημένη με φωτογραφίες του. Γιατί το όνομα «Τσόρτσιλ» πουλάει ακόμα! Tο διαμέρισμα εγκαινίασε το 2016 ο δισέγγονός του, Ράντολφ Τσόρτσιλ. Πάντως, το πιο πολυσυζητημένο project των τελευταίων χρόνων που σχετίζεται με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ είναι η δημιουργία (μέσα στο 2022) ενός τεραστίων διαστάσεων, υπερπολυτελούς ξενοδοχείου (πιθανότητα της αλυσίδας Raffles) στο Whitehall του κεντρικού Λονδίνου, στο ιστορικό κτίριο που στέγαζε το περίφημο «Γραφείο Πολέμου», όπου ο ισχυρός άνδρας είχε περάσει πολλές ώρες στη διάρκεια της θητείας του.
Οι κρουαζιέρες με τη «Χριστίνα»
Ως στενός φίλος του Αριστοτέλη Ωνάση, ο Τσόρτσιλ δεν θα μπορούσε παρά να έχει φιλοξενηθεί και στη «Χριστίνα», την πολυτελή θαλαμηγό όπου συχνά παραθέριζαν ο εφοπλιστής και οι επίτιμοι καλεσμένοι του. Στιγμές από τις κοινές διακοπές των δύο ανδρών (και από τις κρουαζιέρες τους στη Μεσόγειο αλλά και στην Καραϊβική) θυμάται η εγγονή του πολιτικού. «Αν και ο παππούς μου υπήρξε καλεσμένος του Αριστοτέλη Ωνάση στο εκπληκτικό γιοτ του οκτώ φορές μεταξύ του 1958 και του 1963, συνάντησα τον Ωνάση και είδα τη «Χριστίνα» πριν από εκείνον» γράφει μεταξύ άλλων στο βιβλίο της και συνεχίζει: «Αυτό έγινε τον Ιανουάριο του 1956, όταν βρισκόμουν με τη μητέρα μου στον γαλλικό Νότο και ο θείος μου Ράντολφ Τσόρτσιλ, που γνώριζε τον έλληνα εφοπλιστή, μας κάλεσε για να πιούμε μαζί του ένα ποτό στο σκάφος. Ημουν 12 ετών και δεν είχα δει ποτέ μέχρι τότε κάτι τόσο πολυτελές. Τότε δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό μου πως έπειτα από τρία χρόνια θα περνούσα τις διακοπές μου κάνοντας κρουαζιέρα στη Μεσόγειο, αυτόπτης μάρτυρας της αρχής μιας από τις πιο διάσημες ερωτικές ιστορίες του 20ού αιώνα (σ.σ. αναφέρεται στη σχέση του Αριστοτέλη Ωνάση με τη Μαρία Κάλλας, που λέγεται πως ξεκίνησε σε εκείνο το ταξίδι). Τον Απρίλιο του 1959 βρισκόμασταν στο Chartwell (σ.σ. πρόκειται για το εντυπωσιακό σπίτι του Τσόρτσιλ στο Κεντ), όταν ο παππούς ρώτησε τη μητέρα μου αν ήθελε να τον συνοδεύσουμε στη «Χριστίνα» τον Ιούλιο. Μας εξήγησε πως θα αποπλέαμε από το Μονακό, θα περνούσαμε από τα παράλια της Ιταλίας και θα κάναμε κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά με προορισμό την Ιστανμπούλ, που την αποκαλούσε Κωνσταντινούπολη, κάνοντάς τη να ακούγεται ακόμα πιο εξωτική. Δεν τόλμησα να αντιδράσω, κρατούσα την αναπνοή μου ώσπου να ακούσω τη μητέρα μου να αποδέχεται την πρότασή του, που για εμένα ήταν η πιο συναρπαστική πρόσκληση που θα μπορούσε να μας γίνει. Τότε αναπήδησα από χαρά και ακόμα θυμάμαι την έκφραση ικανοποίησης στο πρόσωπο του παππού μου όταν είδε πόσο ενθουσιασμένη ήμουν». Οι φωτογραφίες των επώνυμων καλεσμένων, οι οποίες τους δείχνουν να απολαμβάνουν το ποτό τους και τον ήλιο στο κατάστρωμα του πλοίου, διηγούνται πάντα ιστορίες ισχύος, εξουσίας, πλούτου και έρωτα που εξάπτουν τη φαντασία του κοινού. Ιστορίες όπου τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στα πραγματικά γεγονότα και στα μυθεύματα είναι δυσδιάκριτα. Ανάμεσά τους, οι φωτογραφίες του ηλικιωμένου Τσόρτσιλ που απολαμβάνει το πούρο του καθισμένος μπροστά στην πισίνα της «Χριστίνας» δείχνουν έναν βαρύ (από τα χρόνια και τα κιλά) και σχεδόν πάντα σκεπτικό άνδρα, που την ίδια στιγμή που παρίσταται μοιάζει να είναι απών, με τη σκέψη του να πετάει κάπου αλλού, μακριά. Παρατηρώντας τον δεν μπορώ να μη σκεφτώ μία από τις πιο φημισμένες ατάκες που του αποδίδονται: «Είμαι έτοιμος να συναντήσω τον δημιουργό μου. Αν είναι και εκείνος έτοιμος για αυτή τη δοκιμασία, αυτό είναι ένα άλλο θέμα».
