Το να φτάνουμε στο σημείο να θεωρούμε είδηση ότι επιτέλους εμβολιάστηκε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Γιατί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε δεν ήταν αυτοί που ήταν κατά του εμβολιασμού επηρεασμένοι από θεωρίες που ήταν του επιπέδου «επίπεδη γη».
Το πρόβλημα είναι ότι διαμορφώθηκε στη χώρα μας ένα κλίμα που υποστήριζε ότι κατά του εμβολιασμού τοποθετούνται και επιστήμονες.
Αυτό το κλίμα ήρθε να συναντηθεί και με τις «ψεκασμένες» θεωρίες και επέτεινε ένα πραγματικό πρόβλημα.
Το πρόβλημα ότι στη χώρα μας εξακολουθούμε να έχουμε ένα χαμηλότερο ποσοστό εμβολιασμού από αυτό που θα εξασφάλιζε ότι θα είχαμε λιγότερα θύματα και λιγότερους διασωληνωμένους και μικρότερο κίνδυνο για νέο λοκντάουν για να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας.
Και ο Πολάκης ήταν μέχρι τώρα μέρος αυτού του προβλήματος.
Θέλω να είμαι σαφής: εγώ δεν θεωρώ τον Παύλο Πολάκη «ψεκασμένο».
Γιατρός είναι με μεγάλη εμπειρία και γνώση.
Πιθανώς πολλά από όσα λέει για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της πανδημίας να έχουν βάση.
Και καταλαβαίνω την οπτική από την οποία αντιτάχθηκε στα «τιμωρητικά» μέτρα για τους ανεμβολίαστους.
Όμως, δεν είναι εκεί η ουσία.
Η ουσία είναι ως γιατρός με τη στάση του απέναντι στο εμβόλιο έστειλε ένα λανθασμένο και επικίνδυνο μήνυμα.
Γιατί το να λέει ένας γιατρός ότι το σκέφτεται για το εμβόλιο και ότι θα το κάνει όταν είναι βέβαιος ότι είναι ασφαλές, σε ένα τμήμα της κοινωνίας περνάει σαν «όχι στο εμβόλιο».
Και αυτό ήταν μια ευθύνη που δεν έπρεπε να την πάρει ο Παύλος Πολάκης.
Μπορούσε να είχε κάνει το εμβόλιο και ταυτόχρονα να ασκεί όση κριτική ήθελε σε όποια προβλήματα θεωρούσε ότι έβλεπε στη διαχείριση της πανδημίας.
Αλλά τουλάχιστον θα είχε φερθεί με υπευθυνότητα ως προς ένα από τα βασικά μέσα που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία, δηλαδή τα εμβόλια.
Θα είχε, δηλαδή, αναλάβει την ευθύνη που του αναλογούσε όχι μόνο ως γιατρός, αλλά και ως κάποιος που διαχειρίστηκε σημαντικές πλευρές του συστήματος υγείας.
Γιατί η πολιτική δεν είναι μόνο λόγια, είναι και παραδείγματα.
Ποιο παράδειγμα έδινε τόσο καιρό με την άρνησή του να εμβολιαστεί;
Τώρα εμβολιάστηκε. Αυτό είναι καλό. Για τον ίδιο και για το παράδειγμα που δίνει.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι είδηση.
Όμως, στην παράξενη γωνιά του σύμπαντος που λέγεται Ελλάδα, κάποιες φορές ακόμη και τα αυτονόητα πρέπει να γίνουν είδηση.
Γιατί είμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο και χρειάζεται όλοι να βάλουν πλάτη για να αυξήσουμε τα ποσοστά εμβολιασμού και να σώσουμε ζωές.
