Με την πρώτη στάχτη των πυρκαγιών, σκοτώθηκε το καλοκαίρι, ημερολόγιό μου· εκείνη τη στιγμή, δεν το ξέραμε, «φωτιά είναι, θα τη σβήσουν» είπαμε – όπως και με τα πρωτοβρόχια λέμε «μπόρα είναι, θα περάσει».
Αλλά όπως είναι αδυσώπητος ο κύκλος των εποχών και τα πρωτοβρόχια σκοτώνουν τελικά τα καλοκαίρια, έτσι είναι αδυσώπητες η ανικανότητα, η χρεοκοπία και η διαφθορά του ελληνικού πολιτικού συστήματος, που κύκλους κάνει, επανεμφανίζεται μετά από κάθε εκλογή και νέα κυβέρνηση: 100 νεκροί το 2018, 1.000.000 στρέμματα το 2021 – που κάηκαν οργανωμένα όμως, αυτό πρέπει να το παραδεχθούμε.
Χρεοκοπημένη χώρα σημαίνει χρεοκοπημένοι πολιτικοί, ημερολόγιό μου·
«Ζητάμε συγγνώμη, αλλά δεν φταίμε για το κράτος που παραλάβαμε» είχε πει τον Ιούλιο του 2018 ο Αλέξης Τσίπρας· «αν πριν από τρία χρόνια αιφνιδιαστήκαμε, σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία αιφνιδιασμού» είπε προ ημερών στην Εύβοια – ήτοι, δεν φταίει ούτε για το κράτος που παρέδωσε: είναι σαν να μην υπήρξε πρωθυπουργός. Η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι, δυστυχώς, υπήρξε.
Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε συγγνώμη «για τις όποιες αδυναμίες υπήρξαν» – και έγινε ακόμα ένα «Σχέδιο Ανασυγκρότησης» – καμιά πρωτοτυπία, όλα αυτά έχουν γίνει και ξαναγίνει σε βάθος δεκαετιών. Με τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα.
Κούραση και παραίτηση
l Εμείς εδώ στον κάμπο της Ηλείας δεν κινδυνεύουμε· τρέχουν παντού νερά, σπαταλούνται, για την ακρίβεια, γιατί τροφοδοτεί το φράγμα του ηλειακού Πηνειού τις καλλιέργειες – μόνο το περικυκλωμένο από δενδροφύτευση πεύκων Κάστρο Χλεμούτσι, οι λόγγοι και ελαιώνες λίγο πιο κάτω κινδυνεύουν.
Εχουν γίνει εθελοντικές ομάδες που τριγυρίζουν να προλάβουν αν υπάρχει κίνδυνος. Και τι βλέπουν παντού; Βουνά πλαστικών από τις καλλιέργειες και τα θερμοκήπια, σκουπίδια, λάστιχα αυτοκινήτων· χωράφια και ελαιώνες γεμάτους ξερά κλαδιά, φύλλα, αγριόχορτα. Καμιά πειθαρχία, καμιά υποχρέωση. Ολα θυσία στην ευκολία του άμεσου, εύκολου πλουτισμού σε βάρος όλων των υπολοίπων. Ακολουθώντας το παράδειγμα των αρχόντων.
Γνωστή κατάσταση, όλη η Ελλάδα έτσι είναι, έχουν γραφτεί χιλιάδες φορές αυτά – όπως και για τα αυθαίρετα στα δάση, τις καταπατήσεις, τις ελλείψεις, την αδιαφορία, τα αεροπλάνα που δεν πετάνε, τους εποχιακούς πυροσβέστες που προσλαμβάνονται με κομματικά κριτήρια, τις ανίκανες πολιτικές και υπηρεσιακές ηγεσίες. Τίποτα δεν διορθώνεται, μεγάλοι και μικροί άρχοντες, τοπικών, περιφερειακών ή εθνικών ευθυνών, τα αφήνουν όπως τα βρήκαν. Ετσι τους βολεύει.
Ιλιούσιν
Η πρωτοτυπία φέτος είναι τα θηριώδη ρωσικά πυροσβεστικά αεροπλάνα Ιλιούσιν που σβήνουν πυρκαγιές στα εκατομμύρια τετραγωνικών χιλιομέτρων στέπας, τάιγκας, τούνδρας – σαν να βάζεις το τελευταίο υπερωκεάνιο, το «Queen Mary 2», να κάνει το δρομολόγιο Κυλλήνη – Ζάκυνθος. Ποιος είχε τη μεγαλοφυή ιδέα να εντυπωσιάσει τους ιθαγενείς με Ιλιούσιν;
Δεν έχω θυμό και οργή όπως το 2007, όπως το 2018, ημερολόγιό μου. Κούραση και παραίτηση νιώθω. Είμαστε κράτος χρεοκοπημένο, 387 δισεκατομμύρια χρωστούσε η «Κεντρική Διοίκηση» πριν αρχίσουν οι πυρκαγιές, 225% του ΑΕΠ. Το φούντωσε η κορωνοΐωση, θα το αυξήσουν και άλλο οι πυρκαγιές – και φοβάμαι πως κάποιοι έχουν ανακαλύψει πώς από τις χρεοκοπίες να βγάζουν αυτοί κέρδη.
Τα καλά νέα είναι ότι φαίνεται να οδεύουμε προς την καθιέρωση αμοιβαία αποδεκτού modus vivendi με τη μετάλλαξη Δέλτα: θα μας μολύνει και έτσι θα αναπαράγονται, θα αυξάνονται και θα πληθύνονται οι ιοί αλλά, αν έχουμε εμβολιαστεί, δεν θα μας σκοτώνουν – διότι νεκροί τούς είμαστε άχρηστοι.
Και επειδή οι ανεμβολίαστοι θα νοσούν και θα πεθαίνουν, σε λίγο θα συμβιώνουμε με τους κορωνοϊούς οι υπόλοιποι· έτσι προχωράει η ανθρωπότητα και για τούτο – παρά την κακία των ανθρώπων, την αλαζονεία των πολιτικών και την απληστία των επιχειρηματιών – προοδεύει ο κόσμος. Οι κακοί και οι βλάκες σιγά-σιγά εξαλείφονται.
Οσο για τον πρωταθλητή Στέφανο Τσιτσιπά, που «δεν βλέπει λόγο για κάποιον στη δική του ηλικιακή κατηγορία να εμβολιαστεί», ή αισθάνεται άτρωτος από τους ιούς ή τον τρομοκρατούν τα εμβόλια – με τέτοια συναισθήματα ποτέ, κανείς δεν πρόκοψε, πρέπει να του εξηγήσει ο προπονητής του.
Πρέπει να ξαναγράψω, ημερολόγιό μου, πόσο εκτιμώ τον Νίκο Χαρδαλιά για την αντικορωνοϊική δουλειά του – όπου έξαρση και πρόβλημα, έτρεχε να προλάβει. Σίγουρα δεν τον χωνεύουν πολλοί στο Υπουργικό Συμβούλιο, χαλάει την πιάτσα της αδράνειας. Ας του ευχηθούμε καλή ανάρρωση και καλή συνέχεια – αλλά να προσέχει, δεν ήταν ανάγκη να φορτωθεί και τις πυρκαγιές.
Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει
Ευτυχώς που είναι υγιής και δραστήριος ο αποτελεσματικότατος υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας: φόνος; – αυστηρότερες ποινές για ανθρωποκτονίες. Βιασμός – ισόβια πλέον για τους βιαστές. Πυρκαγιά; Ξανά κακούργημα από πλημμέλημα που είχε γίνει ο εμπρησμός. Σε λίγο θα έχει εξαλειφθεί κάθε κακό από την ελληνική γη.
Και ο Αρειος Πάγος επενέβη αποφασιστικά: διέταξε τη νιοστή έρευνα μήπως πίσω για τις πυρκαγιές ευθύνεται οργανωμένη «εγκληματική συμμορία». Αλλά και αν υπάρχει οργάνωση, μέχρι να τη βρουν, θα έχει παραγραφεί το αδίκημα – εκτός και αν ο Κώστας Τσιάρας το εντάξει στα ασυγχώρητα «εφτά θανάσιμα αμαρτήματα». Μήπως πρέπει να προηγηθεί έρευνα για τις απαράδεκτες καθυστερήσεις των δικαστικών διαδικασιών, μήπως από πίσω κρύβεται υπηρεσιακή «εγκληματική αδιαφορία»;
Με όλα αυτά που μας συμβαίνουν, παραδέχομαι πως δεν δίνω και μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι οι Αμερικανοί αποχώρησαν από το Αφγανιστάν και οι Ταλιμπάν έγιναν ξανά εξουσία: τα τελευταία 20 χρόνια διαλύθηκαν το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη, όλες οι «αραβικές ανοίξεις» έγιναν βαρυχειμωνιές και μάθαμε ήδη πολύ καλά ότι ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία είναι σπάνια και πολύτιμα φυτά που δεν ανθούν σε όλα τα κλίματα. Ας κοιτάξουμε να τα προστατεύσουμε σε μας, αντί να προσπαθούμε να τα μεταφυτεύσουμε.
Ημερολόγιό μου, παρά τα καλά νέα από το μέτωπο της Covid-19, πολύ άσχημα θα ξεκινήσει νέα χρονιά την 1η Σεπτεμβρίου. Παρά την κούραση και την παραίτηση, ας ελπίσουμε ότι όλα τα κακά είναι μαζεμένα εδώ στην αρχή και μετά θα φτιάξει η κατάσταση. Ακόμα και αν δεν το πιστεύουμε, πρέπει να ελπίζουμε.
