Οι εικόνες από το Αφγανιστάν δείχνουν την απελπισία των Αφγανών που προσπαθούν να φύγουν από τη χώρα για να μην πέσουν στα χέρια των Ταλιμπάν. Οι τυχεροί στοιβάχτηκαν σαν σαρδέλες σε αεροπλάνα, οι περισσότεροι δεν κατάφεραν να δραπετεύσουν. Μερικοί έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να φθάσουν στο αεροδρόμιο ή ακόμη και να πιαστούν από τα αεροπλάνα που απογειώνονταν, βρίσκοντας φρικτό θάνατο λίγο αργότερα. Αεροσκάφη που προσγειώθηκαν σε γειτονικές χώρες βρήκαν ανθρώπινα μέλη στους τροχούς τους…
Οσοι εργάστηκαν ως μεταφραστές των ξένων δυνάμεων, τα μέλη των σωμάτων ασφαλείας, οι συνεργάτες των κυβερνήσεων που διαδέχθηκαν τους Ταλιμπάν, οι γυναίκες που εργάζονται σε «απαγορευμένες» δουλειές, όπως στα μέσα ενημέρωσης ή στις τέχνες, όλοι τους έχουν λόγους να ανησυχούν. Οσοι δεν κατάφεραν να βρουν μια θέση σε ένα αεροπλάνο που θα τους οδηγήσει μακριά κρύβουν την ταυτότητά τους και όποιο άλλο έγγραφο ή πειστήριο μπορεί να αποκαλύψει δραστηριότητα που τιμωρείται με θάνατο από τους Ταλιμπάν: καίνε τα μουσικά τους όργανα, εξαφανίζουν τα βιβλία τους, σβήνουν τις φωτογραφίες τους.
Στα πρόσωπα των Ταλιμπάν, από την άλλη, φαίνεται ο ενθουσιασμός για την αδιαμφισβήτητη νίκη τους. Είκοσι χρόνια αφότου τους έδιωξαν από την εξουσία οι Αμερικανοί, επιστρέφουν θριαμβευτές στην Καμπούλ. Προσπαθούν να δείξουν ένα πιο διαλλακτικό πρόσωπο, αλλά στην πράξη θα φανεί αν παραμένουν οι ίδιοι σκοταδιστές που ήταν πριν από 20 χρόνια.
Το βέβαιο είναι ότι οι Αφγανοί δεν είναι οι ίδιοι που ήταν πριν από μία εικοσαετία. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού είναι κάτω των 25 ετών και δεν έχουν καμία μνήμη από την εποχή που είχαν την εξουσία οι Ταλιμπάν (1996-2001). Αντίθετα, χάρη στα κινητά και στο Internet, έχουν μια καλή ιδέα των ελευθεριών που απολαμβάνει ο κόσμος στις υπόλοιπες χώρες. Για όλους αυτούς, μια θέση σε ένα αεροπλάνο που θα τους οδηγήσει μακριά από το Αφγανιστάν είναι σαν μια θέση στη μηχανή του χρόνου που θα τους οδηγήσει μακριά από τον Μεσαίωνα που έρχεται στη χώρα.
