Οταν ήταν μικρός, ήθελε να γίνει κτηνίατρος για να φροντίζει τα ζώα. Είχε όμως και μια καλλιτεχνική κλίση η οποία δεν ήξερε πού θα τον οδηγούσε. Σήμερα, ο Ρισάρ Ορλίνσκι, ο γάλλος εικαστικός που θέλει να κάνει την τέχνη του προσιτή σε όλους, μπορεί να πει με σιγουριά ότι δεν απομακρύνθηκε από καμία από τις φιλοδοξίες του. Η δική του πρωτοτυπία είναι ότι δημιουργεί ένα πολύχρωμο, ευχάριστο σύμπαν στο οποίο ζουν τα αγριότερα των ζώων, όπως οι γορίλλες ή οι κροκόδειλοι. Η επιλογή τους δεν είναι τυχαία καθώς σηματοδοτούν την ποπ κουλτούρα μιας εποχής, το «Born Wild» κόνσεπτ, όπως το διευκρινίζει ο ίδιος. «Κατά τη γνώμη μου, αποτελούν ένα σύμβολο ελευθερίας. Μου επιτρέπουν να μεταφέρω δυνατά και επιδραστικά μηνύματα. Πάντα με γοήτευαν τα άγρια ζώα και μου αρέσει να συνδέω τις τεταμένες γραμμές των επιφανειών μου με τη στρογγυλάδα του ζώου. Είναι μια δημιουργική διαδικασία που βασίζεται σε ένα παράδοξο.
Οι δημιουργίες μου αποτελούν την αντανάκλαση μιας βαθιάς περισυλλογής για τα ένστικτα των ζώων και την ανθρώπινη φύση» θα πει στο ΒΗΜΑgazino.
Προκειμένου να δώσει σχήμα και φόρμα στις προθέσεις του, ο Ορλίνσκι ανατρέχει στους σύγχρονους πρεσβευτές της ποπ-αρτ, όπως ο Τζεφ Κουνς, ο Τακάσι Μουρακάμι ή ο Ρόμπερτ Ιντιάνα, επιρροές απόλυτα εμφανείς καθώς ο Ορλίνσκι χρησιμοποιεί με τη σειρά του τη δημοφιλή εικονογραφία του Κινγκ Κονγκ ή του Σούπερμαν για να μεταφέρει τα μηνύματά του. Εμβληματικά είδωλα τα οποία ο Ορλίνσκι αναπαράγει ως μονοχρωματικά, καλογυαλισμένα τοτέμ κατασκευασμένα από βιομηχανικά υλικά. Οσο για τη διαδικασία δημιουργίας των έργων; «Εξαρτάται από το υλικό, το μέγεθος του γλυπτού και την εκάστοτε παραγγελία. Εχω δεχτεί ορισμένα τρελά αιτήματα από πελάτες και αυτό επιμηκύνει τη διαδικασία. Η δημιουργική διαδικασία είναι ένας μακρύς δρόμος. Πρώτα έρχεται ο προβληματισμός που μπορεί να αποτελέσει και το μεγαλύτερο κομμάτι της διαδικασίας. Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες και πολλές φορές είναι δύσκολο να επιλέξεις μια ιδέα όταν έχεις χιλιάδες στο μυαλό σου. Ποτέ δεν προσαρμόζω την επιλογή μου σε αυτό που μπορεί να γίνει ή να μη γίνει. Κάνω αυτό που θέλω να κάνω, στο μέγεθος που θέλω και με το υλικό που θέλω και μετά βλέπω πώς να το υλοποιήσω. Ποτέ δεν θα πω ότι δεν θα κάνω κάτι γιατί δεν μοιάζει να είναι εφικτό».
Γεννημένος στο Παρίσι, όπου ζει και σήμερα, ο Ρισάρ Ορλίνσκι σπούδασε στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών του Νεϊγί-σιρ-Σεν και αποφάσισε να αφοσιωθεί στην τέχνη στα μέσα της δεκαετίας των 00s και συγκεκριμένα στη γλυπτική, αλλά και στο ντιζάιν και στη μουσική. Οπως έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη, το κίνητρό του είναι να κάνει την τέχνη προσβάσιμη σε έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Για να το καταφέρει, την έχει καταστήσει φωτογενή και κατανοητή δίχως να απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις για να φτάσεις στον πυρήνα της ουσίας της. «Ο στόχος μου είναι να κάνω την τέχνη προσβάσιμη σε όλους. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν «λαϊκό» καλλιτέχνη. Δεν θέλω απαραίτητα να μεταφέρω ένα συγκεκριμένο μήνυμα με τη δουλειά μου. Μου αρέσει η ιδέα ότι ο θεατής μπορεί να αφεθεί στα συναισθήματά του και ανάλογα να αντιληφθεί τα έργα. Είμαι απόλυτα υπέρ της απόλυτης ελευθερίας σκέψης».
Ο 55χρονος Ορλίνσκι έχει χτίσει το προφίλ τού ηθελημένα αποσυνάγωγου, του καλλιτέχνη που επιλέγει να μη βρίσκεται στο μικρό, κλειστό κύκλωμα της «υψηλής τέχνης». «Εάν δεν με δέχονται στον σπουδαίο κόσμο της τέχνης, δεν με πειράζει. Εάν πέντε στους εκατό ανθρώπους δεν συγκινούνται από τη δουλειά μου, δεν με πειράζει. Προτιμώ να ικανοποιώ όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται από το να δουλεύω για μια ελίτ». Η αλήθεια είναι ότι το κάνει με πολλούς τρόπους. Είτε παρουσιάζοντας τη δουλειά του σε απρόσμενα μέρη είτε στο χειμερινό θέρετρο των Αλπεων, Κουρσεβέλ, είτε σε υπαίθριες εκθέσεις στο Παρίσι, αλλά και στα περίχωρά του ή στις Κάννες.
Η Σάρον, ο Μίκι και η γκαλερί Kapopoulos
Ολα ξεκίνησαν όταν αποφάσισε να παρουσιάσει έναν κόκκινο κροκόδειλο από ρητίνη στην Ντοβίλ στη διάρκεια διεξαγωγής του American Film Festival. Eκτοτε έκανε σήµα κατατεθέν του την παρουσίαση της δουλειάς του σε µη αναµενόµενα, αλλά και εύκολα προσβάσιµα µέρη, τα οποία καθιστούν την τέχνη του οικεία. Κάπως έτσι έφτασε να εκπροσωπείται από 90 γκαλερί στη Γαλλία και στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα και την Κύπρο εκπροσωπείται αποκλειστικά από την γκαλερί Kapopoulos FineArts, η οποία έχει διοργανώσει δύο εκθέσεις του στο παράρτηµα της Μυκόνου το 2018 και το 2019 ενώ εφέτος στο νησί άνοιξε pop-up gallery αφιερωµένη στον καλλιτέχνη. Πλέον ο µεσογειακής οµορφιάς Ορλίνσκι θεωρείται ο πιο ευπώλητος γάλλος καλλιτέχνης στον κόσµο. Πρόσφατα µάλιστα σχεδίασε ένα ρολόι σε συνεργασία µε την ελβετική ωρολογοποιία Hublot. «Το αµάλγαµα που προκύπτει από τους δυο κόσµους µας – εκείνον της Hublot, η οποία παίρνει πολύτιµα υλικά για να δηµιουργήσει µοναδικά προϊόντα, και τον δικό µου φωτεινό και πολύχρωµο κόσµο, που είναι εµπνευσµένος από την ποπ αρτ – προέκυψε αυθόρµητα, σχεδόν µε φυσικό τρόπο» σχολίαζε σχετικά. Από το 2017 άνοιξε και τη δική του γκαλερί στο κέντρο του Παρισιού για να στεγάσει το σύµπαν του µε το όραµα να εξαπλώσει τους χώρους όπου θα φιλοξενούνται οι δηµιουργίες του.
Σήµερα τα έργα του διατίθενται σε γκαλερί και concept stores που διαθέτει σε Λονδίνο, Κουρσεβέλ και Σεν Τροπέ. Ορισµένα από τα έργα του κοστίζουν εκατοµµύρια ευρώ και το µεγάλο πελατολόγιό του συµπεριλαµβάνει και αστέρες του Χόλιγουντ, όπως η Σάρον Στόουν. Ωστόσο, παραµένει πιστός στην πεποίθησή του να κάνει την τέχνη προσβάσιµη σε όλους, όπως µέσα από τη συνεργασία του µε τη Eurodisney του Παρισιού, όπου µπορεί κανείς να αγοράσει έναν Mickey Wizard σε πολύ προσιτή τιµή (περίπου 49 ευρώ). Eξάλλου, προκειµένου να γιορτάσουν τα ενενηντάχρονα του ποντικοήρωα, τα Disney Studios επέλεξαν εκείνον για να δηµιουργήσει µια νέα εκδοχή του Μίκι Μάους ως µαθητευόµενου µάγου (όπως θυµόµαστε από την αντίστοιχη ιστορία στην ταινία «Fantasia»). Eνα µικρό γλυπτό µε τον Μίκι Μάγο φιλοτεχνηµένο µε τη χαρακτηριστική µονοχρωµατική τεχνική του Ορλίνσκι. Οπως έχει πει ο ίδιος για τον εαυτό του σε συνέντευξή του: «Δεν είµαι ένας τυπικός καλλιτέχνης και µου αρέσει να σπάω τους κώδικες. Για εµένα η τέχνη είναι κάτι το καθολικό καθώς πιστεύω ότι µπορούµε να χτίσουµε γέφυρες ανάµεσα σε όλα τα είδη της. Μου αρέσει να µοιράζοµαι, να κάνω οµαδική δουλειά, αξίες που δεν συµβαδίζουν απαραίτητα µε το πνεύµα της εποχής. Μου αρέσει η ελευθερία να µπορώ να κάνω αυτό που θέλω και να έχω τα µέσα για να το κάνω. Με ικανοποιούν τα απλά πράγµατα, κάνω πολλή δουλειά στα παιδικά νοσοκοµεία οργανώνοντας εργαστήρια. Αυτή η επαφή µε τα µικρά παιδιά είναι για εµένα το καλύτερο δώρο».
